Του Παντελή Καρύκα Το
αμερικανικό think tank «Bipartisan Policy Center», με επικεφαλής τους
Αμερικανούς πρώην πρέσβεις στην Τουρκία Μόρτον Αμπράμοβιτς και Έρικ
Έντελμαν, παρουσίασε έκθεσή του σχετικά με την πολιτική κατάσταση στην
Τουρκία και τις επικείμενες τοπικές εκλογές. Η
έκθεση με τίτλο «Τουρκικές Τοπικές Εκλογές. Δρώντες, Παράγοντες και
Επιπτώσεις» (Turkey’s Local Elections: Actors, Factors, and
Implications) αποτελεί κόλαφο για τον Ερντογάν και την κυβέρνησή του.Ο
ολοένα και αυξανόμενος αυταρχισμός του «εκλεγμένου σουλτάνου», του
«Τούρκου Κουαντίγιο» (τίτλος που είχε λάβει ο Ισπανός δικτάτορας Φράνκο,
ανάλογος του φύρερ των Γερμανών), όπως αυτολεξεί τον αναφέρει η έκθεση,
υπονομεύει δραματικά τους συμμαχικούς δεσμούς της Τουρκίας με τις ΗΠΑ,
δε βαθμό που να είναι πιθανή ακόμα και η πλήρης διάρρηξή τους!
Η έκθεση παρουσιάζει διάφορα σενάρια για την επόμενη μέρα στην Τουρκία, κανένα από αυτό όμως ευνοϊκό για τον Ερντογάν. Στέκεται ιδιαίτερα στη βίαιη καταστολή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, στα σκάνδαλα που συγκλονίζουν την τουρκική πολιτική ζωή και τον τρόπο με τον οποίο ο Ερντογάν επιχειρεί να τα παρακάμψει, αλλά και με τον τρόπο που ο ίδιος και πρώην υπουργοί του σχολίασαν τον θάνατο του 15χρονου εφήβου και τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τον θάνατο αυτό.
Ο Ερντογάν είναι αγκιστρωμένος, επισημαίνει επίσης η έκθεση, στη διαμάχη του με τον Γκιουλέν, κατηγορώντας άλλους για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, τις αποκαλύψεις για τα οποία χαρακτηρίζει ως «πραξικόπημα» κατά της κυβέρνησή του. Έχει αχθεί στον χώρο του συντηρητικού ισλαμισμού και επιδιώκει να κυβερνήσει εντελώς μόνος του, αποδυναμώνοντας ακόμα και τους παλαιούς του συμμάχους, ώστε να μην υπάρχουν ανταγωνιστές της εξουσίας.
Οι τοπικές εκλογές δεν θα αλλάξουν, μάλλον, όλα τα παραπάνω, εκτός αν υπάρξει συντριπτική επιτυχία ή αποτυχία του Ερντογάν σε αυτές. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τους Αμερικανούς αναλυτές, το ερώτημα είναι πόση ζημιά θα προκαλέσει ακόμα στην Τουρκία, κατά τη διαδικασία εκπλήρωσης των πολιτικών του στοχεύσεων.
«Ο Ερντογάν επιδιώκοντας την μονοκρατορία, έχει αρχίσει να υπονομεύει την εσωτερική συμμαχία που τον έφερε στην εξουσία και τον διατήρησε σε αυτή για μια δεκαετία. Οι φιλελεύθεροι διανοητές της Τουρκίας τον έχουν πλέον εγκαταλείψει, καθώς είναι πλέον εμφανές ότι ο Ερντογάν δεν σκοπεύει να φέρει περισσότερη δημοκρατία στη χώρα. Εδώ και δύο χρόνια το μόνο που κάνει είναι να υπονομεύει τον πρόεδρο Γκιουλ και να αντιμάχεται τον Γκιουλέν. Επίσης ο Ερντογάν εξασθένισε την τουρκική οικονομία. Έτσι ο Ερντογάν κατέστη, στην πραγματικότητα, ένας εκλεγμένος σουλτάνος ή ένας ισλαμιστής Καουντίγιο.
»Οι μέρες του όμως στην εξουσία είναι μετρημένες. Σε κάθε κίνηση που κάνει για να συγκεντρώσει στα χέρια του περισσότερες εξουσίες, απονομιμοποιείται ακόμα περισσότερο, χάνει την υποστήριξη μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Η συνεχώς εντεινόμενη προκλητική του συμπεριφορά, η συνομωσιολογική κοσμοθεωρία του, τον καθιστά αναξιόπιστο ακόμα και στους πολιτικούς του συμμάχους. Για να παραμείνει στην εξουσία, συνεχώς δανείζεται παραδείγματα από το εγχειρίδιο των αυταρχικών ηγετών που υπήρξαν στον κόσμο.
»Το αν η τουρκική κοινωνία θα ανεχτεί έναν ηγέτη αυτού του τύπου και το αν ο Ερντογάν θα εξελιχθεί σε νέο Πούτιν ή Γιανουκόβιτς, αποτελεί το μεγάλο ερώτημα των επομένων ετών. Για να μείνει στην εξουσία πρέπει να γίνει ακόμα πιο αυταρχικός και καταπιεστικός, να υπονομεύσει ακόμα περισσότερο τη δημοκρατία. Όλα αυτά όμως θα έχουν σαν συνέπεια να χάσει κάθε έρεισμα στη Δύση, αλλά και στις διεθνείς αγορές», καταλήγει η έκθεση…
Εν κατακλείδι, η έκθεση αναφέρει ως πιθανούς αντιπάλους του Ερντογάν, τον Μεράλ Ασκενέρ του Εθνικιστικού Κόμματος (MHP), ο οποίος θα έχει και την υποστήριξη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), αλλά και τον άρτι αποφυλακισθέντα, πρώην αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, στρατηγό Ιλκέρ Μπασμπούγ…
ΠΗΓΗ: www.defence-point.gr
http://mignatiou.com/
Η έκθεση παρουσιάζει διάφορα σενάρια για την επόμενη μέρα στην Τουρκία, κανένα από αυτό όμως ευνοϊκό για τον Ερντογάν. Στέκεται ιδιαίτερα στη βίαιη καταστολή των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, στα σκάνδαλα που συγκλονίζουν την τουρκική πολιτική ζωή και τον τρόπο με τον οποίο ο Ερντογάν επιχειρεί να τα παρακάμψει, αλλά και με τον τρόπο που ο ίδιος και πρώην υπουργοί του σχολίασαν τον θάνατο του 15χρονου εφήβου και τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας για τον θάνατο αυτό.
Ο Ερντογάν είναι αγκιστρωμένος, επισημαίνει επίσης η έκθεση, στη διαμάχη του με τον Γκιουλέν, κατηγορώντας άλλους για τα σκάνδαλα και τη διαφθορά, τις αποκαλύψεις για τα οποία χαρακτηρίζει ως «πραξικόπημα» κατά της κυβέρνησή του. Έχει αχθεί στον χώρο του συντηρητικού ισλαμισμού και επιδιώκει να κυβερνήσει εντελώς μόνος του, αποδυναμώνοντας ακόμα και τους παλαιούς του συμμάχους, ώστε να μην υπάρχουν ανταγωνιστές της εξουσίας.
Οι τοπικές εκλογές δεν θα αλλάξουν, μάλλον, όλα τα παραπάνω, εκτός αν υπάρξει συντριπτική επιτυχία ή αποτυχία του Ερντογάν σε αυτές. Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τους Αμερικανούς αναλυτές, το ερώτημα είναι πόση ζημιά θα προκαλέσει ακόμα στην Τουρκία, κατά τη διαδικασία εκπλήρωσης των πολιτικών του στοχεύσεων.
«Ο Ερντογάν επιδιώκοντας την μονοκρατορία, έχει αρχίσει να υπονομεύει την εσωτερική συμμαχία που τον έφερε στην εξουσία και τον διατήρησε σε αυτή για μια δεκαετία. Οι φιλελεύθεροι διανοητές της Τουρκίας τον έχουν πλέον εγκαταλείψει, καθώς είναι πλέον εμφανές ότι ο Ερντογάν δεν σκοπεύει να φέρει περισσότερη δημοκρατία στη χώρα. Εδώ και δύο χρόνια το μόνο που κάνει είναι να υπονομεύει τον πρόεδρο Γκιουλ και να αντιμάχεται τον Γκιουλέν. Επίσης ο Ερντογάν εξασθένισε την τουρκική οικονομία. Έτσι ο Ερντογάν κατέστη, στην πραγματικότητα, ένας εκλεγμένος σουλτάνος ή ένας ισλαμιστής Καουντίγιο.
»Οι μέρες του όμως στην εξουσία είναι μετρημένες. Σε κάθε κίνηση που κάνει για να συγκεντρώσει στα χέρια του περισσότερες εξουσίες, απονομιμοποιείται ακόμα περισσότερο, χάνει την υποστήριξη μεγάλου μέρους της κοινωνίας. Η συνεχώς εντεινόμενη προκλητική του συμπεριφορά, η συνομωσιολογική κοσμοθεωρία του, τον καθιστά αναξιόπιστο ακόμα και στους πολιτικούς του συμμάχους. Για να παραμείνει στην εξουσία, συνεχώς δανείζεται παραδείγματα από το εγχειρίδιο των αυταρχικών ηγετών που υπήρξαν στον κόσμο.
»Το αν η τουρκική κοινωνία θα ανεχτεί έναν ηγέτη αυτού του τύπου και το αν ο Ερντογάν θα εξελιχθεί σε νέο Πούτιν ή Γιανουκόβιτς, αποτελεί το μεγάλο ερώτημα των επομένων ετών. Για να μείνει στην εξουσία πρέπει να γίνει ακόμα πιο αυταρχικός και καταπιεστικός, να υπονομεύσει ακόμα περισσότερο τη δημοκρατία. Όλα αυτά όμως θα έχουν σαν συνέπεια να χάσει κάθε έρεισμα στη Δύση, αλλά και στις διεθνείς αγορές», καταλήγει η έκθεση…
Εν κατακλείδι, η έκθεση αναφέρει ως πιθανούς αντιπάλους του Ερντογάν, τον Μεράλ Ασκενέρ του Εθνικιστικού Κόμματος (MHP), ο οποίος θα έχει και την υποστήριξη του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP), αλλά και τον άρτι αποφυλακισθέντα, πρώην αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, στρατηγό Ιλκέρ Μπασμπούγ…
ΠΗΓΗ: www.defence-point.gr
http://mignatiou.com/