Μια νέα οργάνωση, με χρηματοδότηση από τη Σαουδική Αραβία και
τεχνογνωσία από την αλ Κάιντα, ενώνει τους φανατικούς μουσουλμάνους
σουνίτες του Ιράκ και της Συρίας, στοχεύοντας σε ένα νέο κράτος κάτω από
τον νόμο τής «σαρία»
→Η αλ Κάιντα έφερε
πολεμιστές από την Αμπχαζία, την Τσετσενία, την Αφρική και τα Βαλκάνια
που πλαισίωσαν το παρακλάδι της, αλ Νούσρα, και την οργάνωση «Ισλαμικό
Κράτος Ιράκ και Συρίας»
Του Τζεμίλ Τουράν*
Στη Μέση Ανατολή τα γεγονότα δεν σταματούν ποτέ. Κάθε εισβολή, κάθε ανατροπή, κάθε πόλεμος και καινούργια προβλήματα και τελικώς μια πληγή που δεν κλείνει ποτέ. Και πάντα, μπροστά ή πίσω από τις βλέψεις για τα πλούσια εδάφη, οι θρησκευτικές διενέξεις μεταξύ σουνιτών και σιιτών.Μπορεί ο Σαντάμ Χουσέιν να αποτελεί πια παρελθόν αλλά άφησε μεγάλη κληρονομιά διχασμού στον ιρανικό λαό.
Το σανταμικό καθεστώς επί χρόνια καταπίεζε όλες τις μειονότητες, αλλά και τους Αραβες σιίτες. Και είχε στο πλευρό του γι΄ αυτήν την εξόντωση την αλ Κάιντα και άλλες φανατικές μουσουλμανικές, σουνιτικές οργανώσεις. Με την ανατροπή του Σαντάμ οι σιίτες ένιωσαν ότι ελευθερώνονται και πως ήταν καιρός να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους με τη δημιουργία μιας ιρακινής κυβέρνησης, στην οποία ρόλο θα έπαιζαν όλες οι μειονότητες. Αυτή η νίκη, αλλά και η κυβέρνηση του σιίτη Μάλικι, όπως ήταν φυσικό, έγινε φάρος και για τους ομόθρησκους πολίτες γειτονικών λαών και πρώτα για τους σιίτες Ιρανούς. Οικονομικά η ανατροπή στο Ιράκ σήμαινε ότι οι πετρελαιοπηγές περνούσαν στον έλεγχο σιιτικών δυνάμεων.
ISID, όπως αλ Κάιντα
Οι Σαουδάραβες θορυβήθηκαν -συμβαίνει άλλωστε σ΄ όλο τον κόσμο οι γειτονικές χώρες να μπερδεύονται η μία στις υποθέσεις της άλλης, πόσο μάλλον αν οι υποθέσεις είναι οικονομικές- και αποφάσισαν να βοηθήσουν τους σουνίτες του Ιράκ, αλλά και τη Συρία. Με τα λεφτά των Σαουδάραβων και τη βοήθεια της αλ Κάιντα δεν άργησε να δημιουργηθεί μια καινούργια οργάνωση, η «Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Συρίας» (ISID), τη δημιουργία της οποίας ανακοίνωσε ο Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, που είχε πάρει εν τω μεταξύ τη θέση του Μπιν Λάντεν.
Πολλοί ήταν αυτοί και ιδίως οι Αμερικανοί που δεν έδωσαν καμία σημασία στο γεγονός και καμώθηκαν πως δεν το άκουσαν καν. Η οργάνωση λειτουργούσε και «δυνάμωνε» ανενόχλητα. Αρχισαν να οργανώνονται στις τάξεις της σουνίτες σε Συρία και Ιράκ, από τη Βηρυτό μέχρι τα σύνορα του Ιράν, με στόχο τη δημιουργία μεγάλου σουνιτικού τόξου, αλλά και ενός μεγάλου ισλαμικού κράτους.
Στο όνομα αυτής της επιδίωξης αλώθηκε η ιρακινή μεγαλούπολη Ανμπάρ, που βρίσκεται στα σύνορα με το Ιράν. Οι επιθέσεις ήταν ανηλεείς. Το ίδιο έγινε και με τη Φαλούτζα. Μετά οι ένοπλοι της οργάνωσης προσπάθησαν να καταλάβουν περιοχές κοντά στη Μοσούλη, ώστε να ενώσουν τους σουνίτες μέχρι την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία.
Η Φαλούτζα είναι μια πόλη-σύμβολο αντίστασης στην αμερικανική εισβολή. Κι όμως με απίστευτη ταχύτητα, την πρώτη βδομάδα του Ιανουαρίου, πέρασε στα χέρια των φανατικών μουσουλμάνων κι ήταν η πρώτη πόλη από την οποία κατέβηκε η ιρακινή σημαία για να κυματίσει στους ιστούς της η σημαία του καινούργιου ισλαμικού κράτους. Η οργάνωση αυτή αμέσως με την κατάληψη της πόλης ανακοίνωσε ότι όλα υπόκεινται στον ισλαμικό νόμο «σαρία», απαγορεύτηκαν τα τραγούδια και έκλεισαν εν μια νυκτί όλα τα καταστήματα που πουλούσαν CD και βιντεοταινίες! Ταλιμπάν σε άλλα εδάφη…
Με εντολή του Μάλικι όλες οι πόλεις που ελέγχονταν από την οργάνωση βομβαρδίστηκαν. Ο ιρακινός στρατός πράγματι έδωσε σκληρές μάχες ενάντιά της, αλλά χωρίς καμία επιτυχία, οπότε αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει. Ολα δείχνουν ότι αν δεν αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατόν στρατιωτικά και καθοριστικά, τότε κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τα ερείσματα που θα βρει ανάμεσα στον απλό λαό, τους υποστηρικτές που μπορεί να αποκτήσει (δείτε τι έγινε στο Αφγανιστάν). Κι αν γίνει ένα νόμιμο κράτος στα ιρακινά εδάφη μετά θα είναι απίστευτες οι εξελίξεις.
Με ανάλογο τρόπο ενεργεί η οργάνωση και στη Συρία. Η δράση της άρχισε με τις ευλογίες του Μπασάρ αλ Ασαντ και τις προσπάθειές του να διαλύσει το λαϊκό μέτωπο που υψωνόταν απέναντι στον αυταρχισμό του. Ο Ασαντ «έσπειρε» φονταμενταλιστές στην αντιπολίτευση έτσι ώστε να οδηγηθεί ο λαός στη σύγκριση μεταξύ των φανατικών, σκοταδιστών μουσουλμάνων και του δικού του «σύγχρονου» καθεστώτος. Η κίνηση αυτή έγινε μπούμερανγκ και ο έλεγχος χάθηκε.
Η αλ Κάιντα έφερε πολεμιστές από την Αμπχαζία, την Τσετσενία, την Αφρική και τα Βαλκάνια που πλαισίωσαν το παρακλάδι της, αλ Νούσρα, και την οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Συρίας» και τώρα πια ελέγχουν πάρα πολλές περιοχές.
Επιθέσεις
Εχουν ανοίξει πόλεμο ενάντια σε όλους, και στον Ασαντ και στην αντιπολίτευση και στους Κούρδους. Η αλ Νούσρα και η οργάνωση αυτή με μένος επιτίθενται και κατά των κουρδικών περιοχών, χωρίς προς το παρόν να έχουν καταγράψει νίκες, αφού οι Κούρδοι έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο αμυντικό φράγμα.Τις τελευταίες μέρες επιτίθεται σε περιοχές Αλεβιτών και Τουρκομάνων, που είναι ακριβώς στα σύνορα Συρίας και Τουρκίας, με αποτέλεσμα εκατοντάδες Τουρκομάνοι να αναγκαστούν να περάσουν από τη μεριά της Τουρκίας. Κι έγινε το παράδοξο: ο τουρκικός στρατός να βομβαρδίσει τις δυνάμεις της οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Συρίας» για να υπερασπιστεί -κατά δήλωση Νταβούτογλου- τους άμαχους Τουρκομάνους. Από την τρέλα των επιθέσεών της δεν γλίτωσε ούτε το Κουρδιστάν-Ιράκ, διότι η «λογική» της φανατικής αυτής οργάνωσης είναι «καλύτερα να κρατά τους Κούρδους του Βόρειου Ιράκ σε άμυνα, παρά να τους δει στο πλάι της κυβέρνησης της Βαγδάτης».Πάντως πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό ότι η ISID είναι μία από τις πιο φανατικές και εγκληματικές οργανώσεις που δρουν στη Μέση Ανατολή.
…………………………………………………….
* Συγγραφέας – δημοσιογράφος
→Η αλ Κάιντα έφερε
πολεμιστές από την Αμπχαζία, την Τσετσενία, την Αφρική και τα Βαλκάνια
που πλαισίωσαν το παρακλάδι της, αλ Νούσρα, και την οργάνωση «Ισλαμικό
Κράτος Ιράκ και Συρίας»Του Τζεμίλ Τουράν*
Στη Μέση Ανατολή τα γεγονότα δεν σταματούν ποτέ. Κάθε εισβολή, κάθε ανατροπή, κάθε πόλεμος και καινούργια προβλήματα και τελικώς μια πληγή που δεν κλείνει ποτέ. Και πάντα, μπροστά ή πίσω από τις βλέψεις για τα πλούσια εδάφη, οι θρησκευτικές διενέξεις μεταξύ σουνιτών και σιιτών.Μπορεί ο Σαντάμ Χουσέιν να αποτελεί πια παρελθόν αλλά άφησε μεγάλη κληρονομιά διχασμού στον ιρανικό λαό.
Το σανταμικό καθεστώς επί χρόνια καταπίεζε όλες τις μειονότητες, αλλά και τους Αραβες σιίτες. Και είχε στο πλευρό του γι΄ αυτήν την εξόντωση την αλ Κάιντα και άλλες φανατικές μουσουλμανικές, σουνιτικές οργανώσεις. Με την ανατροπή του Σαντάμ οι σιίτες ένιωσαν ότι ελευθερώνονται και πως ήταν καιρός να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους με τη δημιουργία μιας ιρακινής κυβέρνησης, στην οποία ρόλο θα έπαιζαν όλες οι μειονότητες. Αυτή η νίκη, αλλά και η κυβέρνηση του σιίτη Μάλικι, όπως ήταν φυσικό, έγινε φάρος και για τους ομόθρησκους πολίτες γειτονικών λαών και πρώτα για τους σιίτες Ιρανούς. Οικονομικά η ανατροπή στο Ιράκ σήμαινε ότι οι πετρελαιοπηγές περνούσαν στον έλεγχο σιιτικών δυνάμεων.
ISID, όπως αλ Κάιντα
Οι Σαουδάραβες θορυβήθηκαν -συμβαίνει άλλωστε σ΄ όλο τον κόσμο οι γειτονικές χώρες να μπερδεύονται η μία στις υποθέσεις της άλλης, πόσο μάλλον αν οι υποθέσεις είναι οικονομικές- και αποφάσισαν να βοηθήσουν τους σουνίτες του Ιράκ, αλλά και τη Συρία. Με τα λεφτά των Σαουδάραβων και τη βοήθεια της αλ Κάιντα δεν άργησε να δημιουργηθεί μια καινούργια οργάνωση, η «Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Συρίας» (ISID), τη δημιουργία της οποίας ανακοίνωσε ο Αϊμάν αλ Ζαουάχρι, που είχε πάρει εν τω μεταξύ τη θέση του Μπιν Λάντεν.
Πολλοί ήταν αυτοί και ιδίως οι Αμερικανοί που δεν έδωσαν καμία σημασία στο γεγονός και καμώθηκαν πως δεν το άκουσαν καν. Η οργάνωση λειτουργούσε και «δυνάμωνε» ανενόχλητα. Αρχισαν να οργανώνονται στις τάξεις της σουνίτες σε Συρία και Ιράκ, από τη Βηρυτό μέχρι τα σύνορα του Ιράν, με στόχο τη δημιουργία μεγάλου σουνιτικού τόξου, αλλά και ενός μεγάλου ισλαμικού κράτους.
Στο όνομα αυτής της επιδίωξης αλώθηκε η ιρακινή μεγαλούπολη Ανμπάρ, που βρίσκεται στα σύνορα με το Ιράν. Οι επιθέσεις ήταν ανηλεείς. Το ίδιο έγινε και με τη Φαλούτζα. Μετά οι ένοπλοι της οργάνωσης προσπάθησαν να καταλάβουν περιοχές κοντά στη Μοσούλη, ώστε να ενώσουν τους σουνίτες μέχρι την Ιορδανία και τη Σαουδική Αραβία.
Η Φαλούτζα είναι μια πόλη-σύμβολο αντίστασης στην αμερικανική εισβολή. Κι όμως με απίστευτη ταχύτητα, την πρώτη βδομάδα του Ιανουαρίου, πέρασε στα χέρια των φανατικών μουσουλμάνων κι ήταν η πρώτη πόλη από την οποία κατέβηκε η ιρακινή σημαία για να κυματίσει στους ιστούς της η σημαία του καινούργιου ισλαμικού κράτους. Η οργάνωση αυτή αμέσως με την κατάληψη της πόλης ανακοίνωσε ότι όλα υπόκεινται στον ισλαμικό νόμο «σαρία», απαγορεύτηκαν τα τραγούδια και έκλεισαν εν μια νυκτί όλα τα καταστήματα που πουλούσαν CD και βιντεοταινίες! Ταλιμπάν σε άλλα εδάφη…
Με εντολή του Μάλικι όλες οι πόλεις που ελέγχονταν από την οργάνωση βομβαρδίστηκαν. Ο ιρακινός στρατός πράγματι έδωσε σκληρές μάχες ενάντιά της, αλλά χωρίς καμία επιτυχία, οπότε αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει. Ολα δείχνουν ότι αν δεν αντιμετωπιστεί το συντομότερο δυνατόν στρατιωτικά και καθοριστικά, τότε κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος για τα ερείσματα που θα βρει ανάμεσα στον απλό λαό, τους υποστηρικτές που μπορεί να αποκτήσει (δείτε τι έγινε στο Αφγανιστάν). Κι αν γίνει ένα νόμιμο κράτος στα ιρακινά εδάφη μετά θα είναι απίστευτες οι εξελίξεις.
Με ανάλογο τρόπο ενεργεί η οργάνωση και στη Συρία. Η δράση της άρχισε με τις ευλογίες του Μπασάρ αλ Ασαντ και τις προσπάθειές του να διαλύσει το λαϊκό μέτωπο που υψωνόταν απέναντι στον αυταρχισμό του. Ο Ασαντ «έσπειρε» φονταμενταλιστές στην αντιπολίτευση έτσι ώστε να οδηγηθεί ο λαός στη σύγκριση μεταξύ των φανατικών, σκοταδιστών μουσουλμάνων και του δικού του «σύγχρονου» καθεστώτος. Η κίνηση αυτή έγινε μπούμερανγκ και ο έλεγχος χάθηκε.
Η αλ Κάιντα έφερε πολεμιστές από την Αμπχαζία, την Τσετσενία, την Αφρική και τα Βαλκάνια που πλαισίωσαν το παρακλάδι της, αλ Νούσρα, και την οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Συρίας» και τώρα πια ελέγχουν πάρα πολλές περιοχές.
Επιθέσεις
Εχουν ανοίξει πόλεμο ενάντια σε όλους, και στον Ασαντ και στην αντιπολίτευση και στους Κούρδους. Η αλ Νούσρα και η οργάνωση αυτή με μένος επιτίθενται και κατά των κουρδικών περιοχών, χωρίς προς το παρόν να έχουν καταγράψει νίκες, αφού οι Κούρδοι έχουν δημιουργήσει ένα τεράστιο αμυντικό φράγμα.Τις τελευταίες μέρες επιτίθεται σε περιοχές Αλεβιτών και Τουρκομάνων, που είναι ακριβώς στα σύνορα Συρίας και Τουρκίας, με αποτέλεσμα εκατοντάδες Τουρκομάνοι να αναγκαστούν να περάσουν από τη μεριά της Τουρκίας. Κι έγινε το παράδοξο: ο τουρκικός στρατός να βομβαρδίσει τις δυνάμεις της οργάνωση «Ισλαμικό Κράτος Ιράκ και Συρίας» για να υπερασπιστεί -κατά δήλωση Νταβούτογλου- τους άμαχους Τουρκομάνους. Από την τρέλα των επιθέσεών της δεν γλίτωσε ούτε το Κουρδιστάν-Ιράκ, διότι η «λογική» της φανατικής αυτής οργάνωσης είναι «καλύτερα να κρατά τους Κούρδους του Βόρειου Ιράκ σε άμυνα, παρά να τους δει στο πλάι της κυβέρνησης της Βαγδάτης».Πάντως πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό ότι η ISID είναι μία από τις πιο φανατικές και εγκληματικές οργανώσεις που δρουν στη Μέση Ανατολή.
…………………………………………………….
* Συγγραφέας – δημοσιογράφος
