«Δεν θα γίνουμε κολυμβήθρα
του Σιλωάμ για την αναπαλαίωση του ίδιου πολιτικού προσωπικού». Το
είπε ο σύντροφος Παπαδημούλης για τον ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι μόνον αυτός. Το
είπε και ο Φώτης Κουβέλης. Το είπε και ο Δ. Παφίλης. Το είπαν και
ιστοσελίδες της Ν.Δ. Και φυσικά το είπε (μπορούσε να λείψει..) και ο Θ.
Πάγκαλος.Περιμέναμε το θαύμα. Μας πρόλαβε το
φιάσκο... Αν ήξερε ο Παπαδημούλης θα δάγκωνε τη γλώσσα του. Τι να
πρωτοξεπλύνει μια τόση δα κολυμβήθρα που είχε ήδη στομώσει με
Μητρόπουλους, Κουρουμπλήδες, Σακοράφες κ.ά. Και σαν να μην έφθαναν
αυτοί, ο σύντροφος Αλέξης θέλησε να εξαγνίσει και τον κατ'
εξακολούθησιν υπέρμαχο του μνημονίου, τον Βουδούρη (ναι, αυτόν που σε
τρία χρόνια άλλαξε τρία κόμματα) και τον διαβόητο, πλέον, Καρυπίδη.
Περιμένοντας, λοιπόν, το θαύμα, ξέσπασε το φιάσκο. Το πρώτο. Ο Καρυπίδης ξηλώθηκε, συμπαρασύροντας και τη σοβαρότητα του Αλέξη. Αλλά και τον Βουδούρη δεν τον βλέπω καλά.
Ο Φώτης Κουβέλης πάλι; Τι εννοούσε; Οτι θα διαγράψει τον Παπαδόπουλο; Τον Ψαριανό; ΄Η θέλει να ερμηνεύσει την απροθυμία των «τυφλών» της πολιτικής να εμβαπτισθούν στη ΔΗΜΑΡική Σιλωάμ; Μόνον ο εισηγητής του δημοψηφίσματος, ο συμπαθής κατά τα άλλα, Καστανίδης περιμένει στη σειρά για να βουτήξει.
Διακαιώθηκε μόνον ο Παφίλης. Η κολυμβήθρα του ΚΚΕ, θαυματουργή. Μετέβαλε τα πρώην «παιδιά της Ν.Δ.» σε μετενσαρκώσεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ. Ανέστησε τον Ζαχαριάδη, «τον μεγάλο αρχηγό». Και δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν αναστήσει πλήρως και τον Χαρίλαο, έτσι για να τη σπάσει του Λαφαζάνη.
Προς Πάγκαλον το ερώτημα, ρητορικό: Και να μη θέλουμε, θα μας εξηγήσει γιατί τόσο μένος κατά του αρχηγού του, που αναδείχθηκε στην εξουσία χάρις στο γεύμα των τεσσάρων. Οι τρεις, μάλιστα, έγιναν και υπουργοί του (τον τέταρτο τον άφησαν να... πλύνει τα πιάτα). Ποιους συνταξιούχους καθηγητές έχει στον νου του; Και ποια παιδιά του κομματικού σωλήνα; Θα γελάσουμε.
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος έμεινε αξέχαστος με τη μέθοδο «στρίβειν διά του αρραβώνος». Η μέθοδος του Σιλωάμ πιο ελκυστική. Ακόμη και οι δυσμενώς αποταχθέντες, λόγω χρηματιστηρίου, λοχαγοί του ΠΑΣΟΚ περιμένουν να βουτήξουν στην κολυμβήθρα της «Ελιάς». Και το όλον ΠΑΣΟΚ στην ίδια κολυμβήθρα. Μέχρι τη μέση όμως - όχι πολύ βαθιά και πνιγεί.
Μόνον η Ν.Δ. απέφυγε να εκτεθεί με μεγαλόσχημες διακηρύξεις. Αλλά εδώ η Ρόδος, και στη Θεσσαλονίκη το πήδημα: θα αναγκασθεί να χρησιμοποιήσει τις δημοτικές εκλογές για την «ανακύκλωση του ίδιου πολιτικού προσωπικού» εναντίον καταξιωμένων δημάρχων όπως ο Καμίνης και ο Μπουτάρης; Ο φον Κρουπ-Τζιτζικώστας χτύπησε κιόλας.
Οχι όμως όλα τα στραβά στους πολιτικούς. Υποπτεύομαι ότι την κολυμβήθρα των εκλογών προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν και πολλοί «δημοσιογράφοι» για να αναβλέψουν: τουτέστιν να αποδοθούν στην κοινωνία χωρίς εισαγωγικά και στο ταμείο συντάξεων, χωρίς αμφισβητήσεις, για την πολυπόθητη συνταξούλα.
Το πάθος της στήλης με παροτρύνει, η σοβαρότητά της με αποτρέπει, να κλείσω με το γνωστό σεξιστικό ανέκδοτο «ουν πόκο τουρίστα, ουν πόκο αρτίστα» για τους «ουν πόκο» δημοσιογράφους που επιχειρούν να αναβαπτισθούν στην πολιτική. Και όσο η σοβαρότητα θα μας κλείνει το στόμα, οι Καρυπίδηδες θα αλωνίζουν...
Περιμένοντας, λοιπόν, το θαύμα, ξέσπασε το φιάσκο. Το πρώτο. Ο Καρυπίδης ξηλώθηκε, συμπαρασύροντας και τη σοβαρότητα του Αλέξη. Αλλά και τον Βουδούρη δεν τον βλέπω καλά.
Ο Φώτης Κουβέλης πάλι; Τι εννοούσε; Οτι θα διαγράψει τον Παπαδόπουλο; Τον Ψαριανό; ΄Η θέλει να ερμηνεύσει την απροθυμία των «τυφλών» της πολιτικής να εμβαπτισθούν στη ΔΗΜΑΡική Σιλωάμ; Μόνον ο εισηγητής του δημοψηφίσματος, ο συμπαθής κατά τα άλλα, Καστανίδης περιμένει στη σειρά για να βουτήξει.
Διακαιώθηκε μόνον ο Παφίλης. Η κολυμβήθρα του ΚΚΕ, θαυματουργή. Μετέβαλε τα πρώην «παιδιά της Ν.Δ.» σε μετενσαρκώσεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ. Ανέστησε τον Ζαχαριάδη, «τον μεγάλο αρχηγό». Και δεν θα εκπλαγώ καθόλου αν αναστήσει πλήρως και τον Χαρίλαο, έτσι για να τη σπάσει του Λαφαζάνη.
Προς Πάγκαλον το ερώτημα, ρητορικό: Και να μη θέλουμε, θα μας εξηγήσει γιατί τόσο μένος κατά του αρχηγού του, που αναδείχθηκε στην εξουσία χάρις στο γεύμα των τεσσάρων. Οι τρεις, μάλιστα, έγιναν και υπουργοί του (τον τέταρτο τον άφησαν να... πλύνει τα πιάτα). Ποιους συνταξιούχους καθηγητές έχει στον νου του; Και ποια παιδιά του κομματικού σωλήνα; Θα γελάσουμε.
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος έμεινε αξέχαστος με τη μέθοδο «στρίβειν διά του αρραβώνος». Η μέθοδος του Σιλωάμ πιο ελκυστική. Ακόμη και οι δυσμενώς αποταχθέντες, λόγω χρηματιστηρίου, λοχαγοί του ΠΑΣΟΚ περιμένουν να βουτήξουν στην κολυμβήθρα της «Ελιάς». Και το όλον ΠΑΣΟΚ στην ίδια κολυμβήθρα. Μέχρι τη μέση όμως - όχι πολύ βαθιά και πνιγεί.
Μόνον η Ν.Δ. απέφυγε να εκτεθεί με μεγαλόσχημες διακηρύξεις. Αλλά εδώ η Ρόδος, και στη Θεσσαλονίκη το πήδημα: θα αναγκασθεί να χρησιμοποιήσει τις δημοτικές εκλογές για την «ανακύκλωση του ίδιου πολιτικού προσωπικού» εναντίον καταξιωμένων δημάρχων όπως ο Καμίνης και ο Μπουτάρης; Ο φον Κρουπ-Τζιτζικώστας χτύπησε κιόλας.
Οχι όμως όλα τα στραβά στους πολιτικούς. Υποπτεύομαι ότι την κολυμβήθρα των εκλογών προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν και πολλοί «δημοσιογράφοι» για να αναβλέψουν: τουτέστιν να αποδοθούν στην κοινωνία χωρίς εισαγωγικά και στο ταμείο συντάξεων, χωρίς αμφισβητήσεις, για την πολυπόθητη συνταξούλα.
Το πάθος της στήλης με παροτρύνει, η σοβαρότητά της με αποτρέπει, να κλείσω με το γνωστό σεξιστικό ανέκδοτο «ουν πόκο τουρίστα, ουν πόκο αρτίστα» για τους «ουν πόκο» δημοσιογράφους που επιχειρούν να αναβαπτισθούν στην πολιτική. Και όσο η σοβαρότητα θα μας κλείνει το στόμα, οι Καρυπίδηδες θα αλωνίζουν...