Το γεωπολιτικό παιχνίδι
«χοντραίνει« μεταξύ Ουάσιγκτον και Βερολίνου. Λόγω της ευρωπαϊκής
προεδρίας, βρέθηκε προς στιγμήν ανάμεσα στα πυρά τους και η Αθήνα. Μετά
τις ευρωεκλογές θα αρχίσουν να γίνονται πλέον ευδιάκριτες οι
ευρωατλαντικές εντάσεις. Στο Βερολίνο, εν τω μεταξύ, παγιώνεται το
αντιαμερικανικό μέτωπο.
Η επίσκεψη Νούλαντ
Το πρόσφατο «πέρασμα» της Αμερικανίδας βοηθού υπουργού Ευρωπαϊκών του Στέιτ Ντιπάρτμεντ από την Αθήνα, Βικτόριας Νούλαντ, είχε ενδιαφέρουσες και αποκαλυπτικές διμερείς και ευρωπαϊκές πτυχές - προ της αφίξεώς της, αλλά και μετά την αναχώρησή της...
Στον αμερικανικό προβληματισμό εξέχουσα θέση κατέχει την εποχή αυτή η «αφύπνιση της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής», εκδηλωθείσας με αλλεπάλληλες δηλώσεις και ανάμειξη ανωτάτων Γερμανών αξιωματούχων στην υπόθεση της Ουκρανίας, όπου με μηχανορραφίες του Βερολίνου έχουν μπει πολλές «φιτιλιές» σ' εκείνη τη χώρα. Ο παρατηρούμενος ταχύς βηματισμός στην εξωτερική πολιτική του Βερολίνου χρεώνεται στον Σοσιαλδημοκράτη ΥΠΕΞ, Φρανκ Στάινμαγερ, και προδικάζει μεγαλύτερη πολιτική και στρατιωτική ανάμειξη της Γερμανίας σε ζητήματα πέραν των συνόρων της.
Οι κινήσεις Στάινμαγερ μπορεί να «απογοητεύουν» εκείνους που ήλπιζαν σε κάποια αλλαγή ή διόρθωση πολιτικής με την είσοδο των Σοσιαλδημοκρατών στη γερμανική συγκυβέρνηση, αλλά σίγουρα επιβεβαιώνουν άλλους που υποστήριζαν ότι ουδεμία διαφοροποίηση υφίσταται στα ευρωπαϊκά μεταξύ των δύο μεγάλων γερμανικών κομμάτων - από μακρού υποστηριχθέν στις στήλες αυτές.
Από τις τελευταίες κινήσεις του Βερολίνου, συνεκτιμάται πως, ως προς τα ευρωπαϊκά, θα υπάρξει βαθμιαία σκλήρυνση της γερμανικής πολιτικής και, ως προς την αμερικανογερμανική αντιπαλότητα, το SPD, των Σοσιαλοδημοκρατών, θα 'ναι πολύ πιο αντιαμερικανικό απ' ό,τι το κόμμα της καγκελαρίου Μέρκελ. Η γερμανική ανάμειξη στην Ουκρανία δεν είναι παρά μόνον η αρχή της αφυπνιζόμενης γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, εκτιμάται εγκύρως.
Οι διαπιστώσεις αυτές εξηγούν αρκετά περιστατικά της εποχής, μεταξύ των οποίων και τις...
«αθυρόστομες» αντιδράσεις της Αμερικανίδας βοηθού υπουργού Εξωτερικών, Βικτόριας Νούλαντ, για τους Ευρωπαίους.
Οι Αμερικανοί έχουν αντιληφθεί ότι οι Γερμανοί με την παρασκηνιακή ανάμειξή τους στην Ουκρανία δεν αποβλέπουν στο να «δέσουν» μια συμφωνία που να αφορά το σύνολο των συμφερόντων της Δύσης, αλλά κάνουν το «δικό» τους παιχνίδι με γνώμονα αποκλειστικά τα συμφέροντά τους. Με την κατακεραύνωση των Ευρωπαίων για αδράνεια ουσιαστικά τα βέλη απευθύνονταν προς το Βερολίνο.
Είναι προφανές ότι η Ουάσιγκτον είχε «πιάσει» τη σκοπιμότητα των γερμανικών κινήσεων και, πάνω ακριβώς, στον... «διατλαντικό καβγά», είπαν «εμείς θα βάλουμε όποιον θέλουμε (στην Ουκρανία) για να μας δώσει τη συμφωνία που θέλουμε». Και, τη «διάθεσή» τους επ' αυτού την... «ανέβασαν στο Διαδίκτυο», μέσα από τα ...«γλυκά λόγια» της κ. Νούλαντ, η οποία στην ιδιωτική υποτίθεται στιχομυθία της με τον Αμερικανό πρέσβη στο Κίεβο απαξίωνε τους Ευρωπαίους - εν γνώσει, φυσικά, του γεγονότος και... «ποντάροντας» ίσως στο ότι παντού κρύβονται... «κοριοί»!
Εκείνο για το οποίο εξακολουθούν να υφίστανται απορίες και ερωτηματικά, αλλά σίγουρα αξίζει της δέουσας προσοχής, είναι το κατά πόσον στις γερμανικές κινήσεις προσμετρώνται και σε ποια έκταση, οι αντιδράσεις της Μόσχας, η οποία κάνει το δικό της παιχνίδι στην Ουκρανία.
Από πλευράς Μόσχας δεν έχουν υπάρξει σαφείς ενδείξεις για το πώς εκλαμβάνονται βαθύτερα οι γερμανικές κινήσεις, αλλά από πλευράς Ουάσιγκτον, κρίνοντας από τις αντιδράσεις Νούλαντ, μπορεί να θεωρηθεί πως με βεβαιότητα εικάζουν ότι με δεδομένη την ευρύτερη γερμανορωσική προσέγγιση, το οποιοδήποτε αποτέλεσμα των γερμανικών κινήσεων θα ευνοεί, εν τέλει, περισσότερο τους Ρώσους από τους Αμερικανούς.
Εν μέσω της κλιμακούμενης αμερικανογερμανικής έντασης, η Ουάσιγκτον προγραμμάτισε επίσκεψη της κ. Νούλαντ στην «προεδρεύουσα» της Ενωσης. Η επίσκεψη της Αμερικανίδας εν μέρει είχε μια δόση «υπαρξιακού συμβολισμού» για την Ελλάδα, στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού της ρόλου και η αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ το πρόσφερε αυτό αφειδώς με ανούσια εύσημα που έδωσε στην Αθήνα για την «υποστήριξή» της στην υπό εκκόλαψη, αλλά μακράν απέχουσα, Διατλαντική Συνθήκη Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΠ).
Με τον τρόπο αυτό, η Ουάσιγκτον που γνώριζε ότι, με υπόδειξη του Βερολίνου, το ζήτημα είχε υποβαθμιστεί από την ευρωπαϊκή ατζέντα του εξαμήνου, επεδίωξε σκοπίμως να το ανεβάσει με τις δηλώσεις Νούλαντ, για να «τσιγκλίσει« τη Γερμανία που βλέπει τη Συνθήκη (ΤΤΙΡ) σαν μια ευκαιρία μελλοντικής ευρωατλαντικής αντιπαράθεσης.
Βέβαια η αμερικανική πλευρά το έκανε αυτό με το αζημίωτο! Με την παγιωμένη στο αμερικανικό σκεπτικό έννοια της ανταποδοτικότητας, της δόθηκε έτσι η δυνατότητα προώθησης αμερικανικών καιροσκοπικών επενδυτικών επιδιώξεων στην Ελλάδα που είχαν «στοχοποιηθεί» κατά την επίσκεψη, τον Νοέμβριο, μιας έτερης Αμερικανίδας - της υπουργού Εμπορίου, Πένι Πρίτζκερ.
Η ελληνική «γύμνια» Η κατ' εξοχήν αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τα Ευρωπαϊκά μετέβη στην Αθήνα με απόλυτη επίγνωση της «γύμνιας» της ελληνικής κυβέρνησης και των ουδόλως κολακευτικών εμπιστευτικών σχολίων των εν Αθήναις Αμερικανών -επίσημου και ιδιωτικού τομέα- για «αλισβερίσια» του βασικού κυβερνητικού εταίρου με ποικίλα ντόπια συμφέροντα, διατηρούντα παραδοσιακές σχέσεις διαπλοκής με τα δύο πρώην μεγάλα κόμματα εξουσίας.
Η Αμερικανίδα έπραξε ως να μη γνώριζε την πραγματικότητα! Κατ' ουσίαν «προσπέρασε» εγκύρως εκφραζόμενες και εκ του «οίκου» της προερχόμενες ανησυχίες πως «τα πράγματα έχουν εντυπωσιακά παγώσει» στην Αθήνα. Η στάση της δεν ήταν τυχαία! Τουναντίον, με αντάλλαγμα τη σιωπή της, η αμερικανική πλευρά φέρεται να οδεύει προς διασφάλιση υποσχέσεων από την κυβέρνηση των Αθηνών πως κάποια από τα υπό «διανομήν» ελληνικά «φιλέτα» θα πάνε σε αμερικανικής επιρροής επιχειρηματικά συμφέροντα.
Κατά συναφείς πληροφορίες, ανώτατα οικονομικά κυβερνητικά στελέχη, της αυλής του Μαξίμου, θέλουν να έχουν τον «τελευταίο λόγο» στη λήψη σχετικών αποφάσεων, ούτως ώστε εργολαβικά ενεργώντας να «φανούν χρήσιμοι» σε πέραν του Ατλαντικού συνομιλητές τους - και, αγνοώντας συμβατικά πλαίσια σχέσεων, να τακτοποιήσουν τα πάντα με ταχύρρυθμες διαδικασίες επίλυσης (Fast Track).Ολα έχουν την εξήγησή τους!
dpdimas29@gmail.com
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
