Λευκωσία: Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι Τουρκοκύπριοι είναι η εξαφάνισή τους λόγω της συστηματικής μεταφοράς πληθυσμού από την Τουρκία. Η δημογραφική αλλοίωση του νησιού αποτέλεσε στρατηγικό στόχο της Άγκυρας από τη δεκαετία του '70, όταν μετά την εισβολή στήθηκαν στην Τουρκία γραφεία για τη μεταφορά κουβαλητών στα κατεχόμενα.Οι μεθοδεύσεις αυτές προωθήθηκαν συστηματικά, αρχικά αθόρυβα και στη συνέχεια με πρακτικές επιβολής τετελεσμένων. Σημαντικά στοιχεία για τα όσα συμβαίνουν στα κατεχόμενα έδωσε ο Αμπντουλάχ Κορκμάζχαν, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του κόμματος Ενωμένη Κύπρος, σε πρόσφατη διεθνή συνάντηση που οργάνωσε η αντιπροσωπεία του ΑΚΕΛ στην Ευρωπαϊκή Ενωμένη Αριστερά και η Συνομοσπονδιακή Ομάδα της της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς / Βόρειας Πράσινης Αριστεράς, στο Ευρωπαϊκό ΕΕΑ/ΒΠΑ, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Τα στοιχεία που παρουσίασε επιβεβαίωσαν και τη θέση που διατύπωσε πως «ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε εμείς οι Τουρκοκύπριοι είναι ο κίνδυνος εξαφάνισης της κοινότητάς μας εξαιτίας της πολιτικής συστηματικής μεταφοράς πληθυσμού». Αυτή η πολιτική, η οποία εφαρμόζεται από το 1974 και έγινε ακόμα πιο αισθητή από 2000 και μετά, αποτελεί «μέρος της πολιτικής αποίκησης του βόρειου τμήματος της Κύπρου με στόχο την ενσωμάτωσή του στην Τουρκία», ανέφερε ο Κορκμάζχαν, ο οποίος επεσήμανε πως «με την πολιτική αυτή της μεταφοράς πληθυσμού από την Τουρκία έχουν σφετεριστεί τη βούληση των Τουρκοκύπριων μετατρέποντάς τους σε μειονότητα στην ίδια τους την πατρίδα».
Υπενθύμισε δε πως για την Άγκυρα «είναι Τούρκοι και αυτοί που έρχονται και αυτοί που φεύγουν». Αυτή η αντίληψη, που δεν σέβεται την τουρκοκυπριακή κοινότητα, την ταυτότητα και το κοινοτικό της χαρακτήρα θεωρεί τη μεταφορά και τον εποικισμό του πληθυσμού από την Τουρκία ως φυσικό και συνηθισμένο φαινόμενο, είπε χαρακτηριστικά.
Με βάση τα στοιχεία που παρέθεσε, ενδεικτικά είναι αυτά που επιβεβαιώνουν την εφαρμογή των στρατηγικών στόχων της Τουρκίας στην Κύπρο.
• Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της απογράφης πληθυσμού που έγινε στις 4 Δεκεμβρίου 2011 στο βορρά της Κύπρου, ο πληθυσμός είναι 294.906. Αριθμός που είναι παραπλανητικός όπως συναφώς ανέφερε ο Τ/κ πολιτικός. Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Οργανισμού Κρατικού Σχεδιασμού» στο βορρά της Κύπρου, ενώ το 2005 η πληθυσμιακή αύξηση ήταν 1%, το 2006 ανέβηκε σε 16,9%. Είναι μήπως μια κανονική και φυσική αύξηση του πληθυσμού το 16,9% μέσα σε ένα χρόνο;

•  Σύμφωνα με την έρευνα της Ένωσης Τουρκοκύπριων Ιατρών και του συνδικάτου ΤΙP-İŞ, ο αριθμός των ασθενών στους οποίους παρείχαν υπηρεσίες τα «κρατικά» νοσοκομεία το 1990 ήταν 100.000 και το 2008 ήταν 700.000! Ο αριθμός των ασθενών για το 2012 δεν είναι γνωστός. Επίσης αυτοί αριθμοί αφορούν μόνο τα «κρατικά» νοσοκομεία και δεν γνωρίζουμε σε πόσους ασθενείς προσφέρθηκαν υπηρεσίες στα ιδιωτικά νοσοκομεία.

• Σε έρευνα του «Οργανισμού Κρατικού Σχεδιασμού» προβλεπόταν ότι ο πληθυσμός της (κατεχόμενης) Λευκωσίας θα είναι 80.000 το 2020. Πάλι με τα στοιχεία του ίδιου «Οργανισμού», ο πληθυσμός της (κατεχόμενης) Λευκωσίας ξεπέρασε τους 80.000 από το 2010.

•  Η εταιρεία τηλεπικοινωνιών Türkcell, που είναι η μια από τις δυο εταιρίες που δραστηριοποιούνται στο κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου, ανακοίνωσε στην συνέντευξη Τύπου της στις 17 Ιουλίου 2012 ότι ο αριθμός των συνδρομητών της είναι 422.000. Ο αριθμός των συνδρομητών της άλλη εταιρείας, Telsim, είναι περίπου 250.000.
Ο  Αμπντουλάχ Κορκμάζχαν επικαλείται το Άρθρο 49 της Σύμβασης της Γενεύης της 12ης Αυγούστου 1949, για να σημειώσει πως η μεταφορά πληθυσμού, ο εποικισμός και η αλλοίωση της δημογραφικής δομής κατεχομένων εδαφών απαγορεύονται και θεωρούνται έγκλημα πολέμου. Προσθέτει δε πως σύμφωνα με τη Σύμβαση για τη Γενοκτονία των Ηνωμένων Εθνών, γενοκτονία θεωρείται η «πρόκληση βαριάς σωματικής ή διανοητικής βλάβης σε μέλη της ομάδας και η πρόθεση επιβολής επί της ομάδας συνθηκών ζωής υπολογισμένων να επιφέρουν τη φυσική ολοκληρωτική ή μερική καταστροφή της». Άρα, συμπέρανε, ο εποικισμός στον βορρά της Κύπρου και η πολιτική της συστηματικής αφομοίωσης που εφαρμόζεται στους Τουρκοκύπριους είναι ένα έγκλημα πολέμου.

 Γραφει: Κώστας Βενιζέλος