24 Ιουνίου 2013

Defence News: Το κινεζικό α/α μακρού βεληνεκούς διαρρέει ότι θα αγοράσει η Τουρκία

China-Turkey01-24JUNE2013

Η επιδείνωση των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση εξαιτίας των ισχυρών επικρίσεων για τον τρόπο αντιμετώπισης των διαδηλωτών στην πλατεία Τακσίμ και σε όλη την Τουρκία, δείχνει να οδηγεί τη χώρα του Ερντογάν σε μια κίνηση που αν οριστικοποιηθεί θα αποτελέσει την ταφόπλακα ακόμα και στις σχέσεις με την Ατλαντική Συμμαχία, στη οποία ανήκει από το 1952, ενώ θα σηματοδοτήσει και την έναρξη μιας περιόδου ραγδαίων ανακατατάξεων στις παγκόσμιες γεωστρατηγικές ισορροπίες…

Την είδηση μεταδίδει σε ρεπορτάζ η έγκυρη αμερικανική εφημερίδα που είναι εξειδικευμένη στα αμυντικά θέματα, Defense News, επικαλούμενη δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων που εμπλέκονται με τις στρατιωτικές προμήθειες. Η επίσημη αιτιολογία είναι ότι το κινεζικό σύστημα είναι πολύ πιο φθηνό από τους ανταγωνιστές του, ενώ το τεχνολογικό του επίπεδο χαρακτηρίζεται ως «ικανοποιητικό».

Οι Αμερικανοί έχουν ήδη προβεί σε όλες τις σχετικές προειδοποιήσεις, όμως οι Τούρκοι εμφανίζονται αμετακίνητοι στις θέσεις τους… Οι προειδοποιήσεις, επισήμως, αφορούν την «ατελή» επιχειρησιακή αξιοποίηση του συστήματος, επειδή δεν θα μπορεί να συνεργάζεται με τα άλλα αντιαεροπορικά συστήματα της χώρας ώστε οι υπεύθυνοι να έχουν μια συνολική εικόνα. Το σύστημα αναγνώρισης φίλιου – εχθρικού (IFF) θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα με τον στόλο των μαχητικών F-16.

Ίσως οι Τούρκοι να έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στις ικανότητες της αμυντικής τους βιομηχανίας να επιλύσει το πρόβλημα της διασύνδεσης… Εξάλλου, γνωρίζουν ότι παρόμοιο πρόβλημα αντιμετώπισε με τα ρωσικά αντιαεροπορικά και η Ελλάδα, η κατάσταση είναι όμως πλέον πολύ διαφορετική σε σχέση με το αρχικό στάδιο μελέτης του προβλήματος και αναζήτησης λύσεων…

Το περίεργο είναι ότι εάν οι Τούρκοι επιλέξουν το κινεζικό σύστημα δεν θα μπορέσουν να το ενσωματώσουν στην υπάρχουσα ΝΑΤΟϊκή υποδομή. Η δε υπόθεση έχει τόσο πολύ προχωρήσει, ώστε σύμφωνα με το δημοσίευμα η απόφαση έχει ήδη ληφθεί και αναμένει την έγκριση από τον υπουργό Άμυνας, Ισμέτ Γιλμάζ και τον πρωθυπουργό Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.

Για την Ιστορία, να υπενθυμίσουμε ποιοι είναι οι διεκδικητές του συμβολαίου ύψους 4 δισεκατομμυρίων δολαρίων: Η κοινοπραξία των αμερικανικών εταιριών Raytheon και Lockheed Martin, προσφέρουν το σύστημα Patriot, η ρωσική Rosoboronexport, προωθεί το S-300, η ιταλο-γαλλική κοινοπραξία Eurosam, προσφέρει το SAMP/T Aster 30 και η κινεζική China Precision Machinery Export-Import Corp., το απόλυτο αουτσάιντερ, προσφέρει το HQ-9.

Εάν επιχειρήσει κανείς να αναζητήσει τη λογική πίσω από την είδηση θα μπορούσε να διακρίνει τα ακόλουθα: Πάντα είναι ανοικτό το ενδεχόμενο να πρόκειται για μια ακόμη σκληρή διαπραγματευτική «ντρίμπλα» των Τούρκων, στην προσπάθεια να «πείσουν» τους ισχυρούς να δουν με θετικό μάτι τις όποιες – νόμιμες ή παράνομες, λογικές ή παράλογες – απαιτήσεις και διεκδικήσεις τους.

Δεδομένων όμως των ευρύτερων εξελίξεων, ισχυρό είναι όμως και το ενδεχόμενο οι Τούρκοι να έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ποτέ πια οι σχέσεις με τις ΗΠΑ δεν θα είναι όμοιες με το παρελθόν (διόλου απίθανο για σειρά λόγων), οπότε, η αδυναμία αναζήτησης εταίρο (ή «προστάτη») στη Μόσχα για τους γνωστούς ιστορικούς λόγους, να μην αφήνει περιθώριο στους Τούρκους παρά να αναζητήσουν καταφύγιο στη συμμαχία με τους Κινέζους, που ενισχύονται συνεχώς, παρά τα πολυάριθμα ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα αναφορικά με το μέλλον της Κίνας σε οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο. Εξάλλου, δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι Τούρκοι θα λάβουν κάποια σημαντική τεχνολογία από τους Κινέζους, αφού ως γνωστόν οι βαλλιστικές τους δυνατότητες προέρχονται επίσης από την Κίνα…

Το θέμα σίγουρα δεν έχει τελειώσει, όμως είναι βέβαιο ότι βρίσκεται ήδη στην κορυφή της ατζέντας πολλών χωρών, ενώ ίσως πρέπει να αρχίσουμε να αμφιβάλλουμε για το κατά πόσον το διαφαινόμενο μπλοκάρισμα της ενταξιακής της διαδικασίας στην ΕΕ είναι απλώς αποτέλεσμα της βίαιης πάταξης των διαδηλωτών…

Το ζητούμενο για τη Ελλάδα είναι να διακρίνει τη στρατηγική ευκαιρία που της ανοίγεται. Και δεν είναι άλλη από το να καταστεί αυτό που λέγεται εδώ και πολλά χρόνια: Ότι η Ελλάδα είναι το φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Δύση και τον υπόλοιπο κόσμο προς ανατολάς. Ασφαλώς αυτό δεν σημαίνει πρόταση «παράδοσης άνευ όρων» στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το να συνειδητοποιήσει η χώρα πόσες ευκαιρίες ανοίγονται σε πολλαπλά επίπεδα, κυρίως στην αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Πάντα υποστηρίζαμε τη διαχείριση του προβλήματος όχι με λογιστικό – οικονομικό τρόπο, αλλά διαμέσου μιας ευφάνταστης γεωπολιτικής προσέγγισης…