Είναι γνωστό πως το ποντιακό ζήτημα έχει ιεραρχηθεί απο την Τουρκία σε υψηλή θέση στην ιεραρχία των εξωτερικών κινδύνων τις δυο τελευταίες δεκαετίες.Στην προσπάθεια της επαναλειτουργίας
της Παναγίας Σουμελά, στον Πόντο συνέβησαν πολλά ευτράπελα που θεωρώ δικαιολογημένα προκάλεσαν την "αντίδραση" της Αγκυρας . Απο την άλλη πλευρά δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια στην διελκυστίνδα Πατριαρχείου Μόσχας-Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, διαχρονικά τα δύο πατριαρχεία ανταγωνίζονται με σκοπό να αναλάβουν τα πρωτεία . Θεωρώ λοιπόν την επαναλειτουργία της Παναγίας Σουμελά, στον Πόντο όχι γενναία παραχώρηση της κυβέρνησης Ερντογάν αλλά επιβεβλημένη πράξη απο την Αμερικανική Διπλωματία η οποία και θεωρεί το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κων/πολης ως παράγοντα ανάσχεσης τόσο της ρωσικής επιρροής όσο και του ισλαμισμού.
Αναφορικά με το Κουρδικό ζήτημα , αυτό τείνει να λάβει χαρακτήρα "Κυπριακού" ζητήματος, περιπλέκεται ολοένα και περισσότερο και παρά το γεγονός ότι η Τουρκο-Κουρδική σύμπραξη υπο την σκέπη του Σουνιτικού Ισλάμ(Ισλαμικού Τάγματος Γκουλέν) αποτελεί απτή πραγματικότητα μένουν να επιλυθούν επιμέρους ζητήματα τα οποία όμως θα πάρουν δεκαετίες.Ας μην προτρέχουμε λοιπόν των εξελίξεων με βάση τον συναισθηματισμό μας, άλλωστε η πολιτική σκέψη απαιτεί ρεαλισμό.
Σε ότι αφορά την προσπάθεια επανισλαμοποίησης σημαντικών χριστιανικών μνημείων πολύ σωστά επισημαίνεται πως θα πρέπει να υπάρξει ελληνική παρέμβαση όμως το να τεθεί ως ζήτημα προς επίλυση στις ήδη υπάρχουσες ελληνοτουρκικές διαφορές θαωρώ πως θα προκαλέσει περισσότερες περιπλοκές.Καλό θα ήταν η Ελλάδα να υπερασπιστεί τα μνημεία αυτά,- πολλά απο αυτά αποτελούν και μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιά - με την ανάδειξη του ζητήματος σε Διεθνές επίπεδο και με την αναβάθμιση του ώστε να προκαλέσει περισσότερες και μεγαλύτερης δυσχέρειες στην προσπάθεια του καθεστώτος Ερντογάν να εμφανιστεί το τουρκικό μοντέλο Ισλαμικής Δημοκρατίας(ήπιο Ισλάμ) ως το μοντέλο της εκδημοκρατικοποίησης των Αραβικών χωρών και παράλληλα να προσεγγίσει την Ε.Ε.. Η προσπάθεια αφορά την προστασία της πολιτικής κληρονομιάς και δεν υποκρύπτει καμιά διάθεση ή προδιάθεση για εδαφικές διεκδικήσεις.. Παράλληλα δεν θα είναι δυνατόν ενεργειες της Ελληνικής Πολιτείας να φέρνουν σε δεύτερη μοίρα το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κων/πολης το οποίο και αποτελεί τον Ιστορικό Θεματοφύλακα του Ελληνισμού και της Χριστιανοσύνης .Η Ελλάδα συντάσσεται και συμπαρατάσσεται με το Οικουμενικό Πατριαρχείο της Κων/πολης λειτουργώντας αρωγός στην προσπάθεια του.
Η Τουρκική διπλωματία θεωρώ ότι εργάζεται σε μεγαλύτερο βάθος , όντως ισχύει πως σε "εθνικά" ευαίσθητες περιοχές η Τουρκία σπεύδει να προλάβει δυσμενέστερες εξελίξεις , το τι προκάλεσε όμως την τουρκική αντίδραση αυτή φρόνιμο θα ήταν να αναζητηθεί και ανάμεσα σε "θερμοκέφαλους" οι οποίοι υποκινούμενοι άλλοτε από ιδια προσωπικά συμφέροντα και άλλοτε ενεργούντες ως βραχίονες πολιτικής άλλων προκάλεσαν τα τουρκικά αντανακλαστικά.Παράλληλα καλό θα ήταν
να αντιληφθούν απαντες πως στην διαμόρφωση της πολιτικής στάσης της Τουρκίας σημαντικό ρόλο διαδραματίζει το "κλίμα" στην Ελληνική κοινωνία ας προσέχουμε όλοι μας λοιπόν τι λέμε, τι γράφουμε και τι πράττουμε
