KΩΣΤΑΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ ΟΙ
αποφάσεις λαμβάνονται στις Βρυξέλλες στα ανούσια δείπνα των συνόδων, στα
πολύωρα Γιούρογκρουπ, στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις. Υπό την
εποπτεία πάντα της κ. Μέρκελ, η οποία εκδικείται προφανώς τα όσα έζησε
νεαρή στον λεγόμενο υπαρκτό σοσιαλισμό, και έθεσε ως όραμα να
επαναφέρει τον μεταποικισμό ως βασική συνταγή του καπιταλισμού. Σε
μεγάλο βαθμό το καταφέρνει.
Η φόρμουλα της «διάσωσης» των κρατών, περνά μέσα από τη λιτότητα, τη
συρρίκνωση της εθνικής κυριαρχίας και της κοινωνικής συνοχής. Δεν
εξετάζονται ιδιαιτερότητες, ούτε υπάρχει και πολύ έγνοια για τις
δυνατότητες ανάκαμψης. Ενδεχομένως κάποιους να εξυπηρετεί το σενάριο της
χρεοκοπίας ή της παρατεταμένης κρίσης.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα, την οποία βιώνουμε την τελευταία
περίοδο. Τη βιώνουν, προφανώς, περισσότερο εκείνοι που διαπραγματεύονται
με την Τρόικα και συζητούν με τους εταίρους μας. Μέσα από ένα παιχνίδι
καθυστέρησης (στο οποίο παρασύρθηκαν και οι προηγούμενοι διαχειριστές
καθώς τους βόλευε), περιορίζουν στο ελάχιστο τα περιθώρια
διαπραγμάτευσης. «Λεφτά υπάρχουν μέχρι τον Απρίλιο, Μάιο», έλεγε και
ξανάλεγε ο τέως υπουργός Οικονομικών, ανοίγοντας την όρεξη των δανειστών
να περάσουν ως οδοστρωτήρες πάνω από τη χώρα μας.Αυτό που θα προκύψει από τις συζητήσεις που διεξάγονται σε διάφορα
επίπεδα για τη σύναψη του δανείου, είναι λίγο πολύ πρόδηλο. Απουσιάζουν
μόνο κάποιες λεπτομέρειες, οι οποίες είναι σημαντικές.
Τα όσα κυκλοφορούν ως φήμες την τελευταία περίοδο για το τελικό
αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, θα είναι σε μεγάλο βαθμό μέρος του
μενού, το οποίο θα μας παρουσιάσουν. Και εάν τούτο επιβεβαιωθεί, τότε
δεν θα υπάρχουν χρυσά περιτυλίγματα για να τα τυλίξουν. Θα πρέπει, ασφαλώς, να περιμένουμε για το τελικό αποτέλεσμα, αν και
προβλέψιμο. Θα πρέπει να αντιμετωπισθεί η νέα κατάσταση πραγμάτων στη
βάση των πραγματικοτήτων. Τούτο δεν σημαίνει παράδοση. Και ασφαλώς ούτε
και το «πέσαμε μαχόμενοι», μπορεί να γίνει αποδεκτό.Η νέα Κυβέρνηση θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Δηλαδή, από το
αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Αλλά και της διαχείρισης ευρύτερα του
θέματος (π.χ. Ρωσία). Τον βασικό κορμό του Μνημονίου τον έχουν
κληρονομήσει από την προηγούμενη Κυβέρνηση. Είναι αυτό άλλοθι ή
δικαιολογία για τους όποιους χειρισμούς γίνουν; Υποτίθεται ότι εξελέγη
νέα Κυβέρνηση για να βελτιώσει το Μνημόνιο. Μακάρι, χίλιες φορές, να το
καταφέρει.
Την ίδια ώρα, οι τέως κυβερνώντες θεωρούν πως μετά τα όσα διέπραξαν και
παρέδωσαν τη χώρα στους τροϊκανούς, δικαιούνται να ζητούν και τα ρέστα;
Γενική αμνησία δεν υπάρχει σε αυτή τη χώρα για να εξετασθούν με
σοβαρότητα οι όποιες τοποθετήσεις τους.
