27 Φεβρουαρίου 2013

Η επιλογή του Αναστασιάδη: Φιλελευθερισμός ή λαϊκισμός


http://t0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcT-5qfMMvM96kZQilcFgK94ynA2zG3OCRsj9KFY8E7vsRr5zAkO
Του Νίκου Στέλγια
http://kathimerini.com.cy
Ας αρχίσουμε από το θέμα, το οποίο θίξαμε την προηγούμενη εβδομάδα: Ναι, όντως, η «αποχή» και οι «άκυρες ψήφοι» την Κυριακή έκαναν την διαφορά. Περίπου 2 στους 10 Κύπριους πολίτες γύρισαν την πλάτη τους στους υποψήφιους και στο πολιτικό μας σύστημα. Στην μετά το Μαρί περίοδο, η κοινωνική έκρηξη έχει λάβει νέες διαστάσεις. Η οικονομική κρίση ενδέχεται να αποτελέσει την τελευταία σταγόνα στο ποτήρι. Ωστόσο ας προσθέσουμε κάτι ακόμη και ας είμαστε προσεκτικοί: Όχι, το ποσοστό της αποχής δεν σηματοδότησε το τέλος της πρώτης Κυπριακής Δημοκρατίας. Το πελατειακό μας σύστημα ακόμη αντέχει. Ζήλια που θα έχουν οι Έλληνες πολιτικοί του «χθες»!...
Ας έρθουμε στο «ψητό»: Νίκος Αναστασιάδης, ο νικητής της Κυριακής. Μεγάλη η επιτυχία του. Δεν νομίζω ότι υπάρχουν περιθώρια αμφισβήτησης Ωστόσο, αξιοσημείωτη η επιτυχία και του ΑΚΕΛ. Για φανταστείτε: Μια αποτυχημένη πενταετία, ένα αποτυχημένο φλερτ με τον Ταλάτ και «τραγωδία» στις συνομιλίες με τον Έρογλου, Μαρί, οικονομική κρίση κ.ο.κ. Η λίστα των αποτυχιών μεγάλη. Ωστόσο, το 27% μιλά από μόνο του. Παρά τα μεγάλα εμπόδια, ο Μαλάς εξασφάλισε την είσοδο του στον δεύτερο γύρο. Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να ανήκει προ πολλού στο χθες, όμως το ΑΚΕΛ σε αυτό τον τόπο έχει ακόμη μέλλον.
 

Τελειώσαμε με τα σχεδόν «δεδομένα»... Ας έρθουμε λοιπόν στα σημεία, τα οποία ξεχωρίσαμε σύμφωνα με την ταπεινή μας άποψη για εσάς...
 

Πρώτον, η επιτυχία του στρατοπέδου Λιλλήκα - ΕΔΕΚ - διάφορες συνιστώσες είναι αξιοσημείωτη και σε καμία περίπτωση αξιοπεριφρόνητη. Για πρώτη φορά στην σύγχρονη κυπριακή ιστορία, η λαϊκιστική - ξενοφοβική - εθνικιστική ρητορική αναπτύσσει δυναμική και δείχνει σημάδια ενίσχυσης της βάσης της. Σε περίπτωση που προσθέσουμε στα ποσοστά του Λιλλήκα και τα ποσοστά του ΕΛΑΜ είμαστε αντιμέτωποι με ένα ενιαίο πολιτικό μέτωπο σε διάφορα πεδία: Σκληρή ρητορική εναντίον της Τουρκίας, των Τουρκοκυπρίων, των ξένων, της φιλελεύθερης ιδεολογίας κ.ο.κ. 

Σε κάποιες περιπτώσεις, η εν λόγω ρητορική φέρει σχεδόν τα ίδια χαρακτηριστικά με την ρητορική της Χρυσής Αυγής, η οποία γνωρίζει μεγάλη άνοδο την τελευταία περίοδο στο ελληνικό πολιτικό πεδίο. Για αυτούς και άλλους λόγους, οι οποίοι ξεπερνούν τα όρια του συγκεκριμένου άρθρου, τολμώ να προτείνω στον φίλο - αναγνώστη: Σημείωσε κάπου αυτή την ιστορική επιτυχία... Λέει πολλά για τον τόπο σου...
 

Δεύτερον, από τώρα και στο εξής -εκτός απροόπτου- την κατεύθυνση της Κύπρου στην φουρτουνιασμένη θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου θα την καθορίσει ο Αναστασιάδης. Σε περίπτωση που το ΑΚΕΛ και ο Μαλάς δεν κατορθώσουν να κλείσουν την ψαλίδα μέχρι την επόμενη Κυριακή, ο Αναστασιάδης θα βρεθεί αντιμέτωπος με την κριτική του στρατοπέδου του Λιλλήκα και με ένα πολύ σημαντικό δίλημμα: Φιλελευθερισμός ή λαϊκισμός - εθνικισμός; Θα επιλέξει ο Αναστασιάδης να έρθει σε συνεννόηση με τις πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες επιλέγουν την δεύτερη επιλογή; Ή θα επιλέξει κάτι διαφορετικό; Λ.χ. μια φιλελεύθερη γραμμή σε πολλά πεδία; Οι πολιτικές ζυμώσεις αυτής της εβδομάδας ενδέχεται να μας προϊδεάσουν για την απάντηση του συγκεκριμένου ερωτήματος.
* Ο Νίκος Στέλγιας είναι ανταποκριτής της «Κ» στην Κωνσταντινούπολη