1988-2018 Το Κουρδικό ζήτημα & η Οδύσσεια Οτζαλάν

Το PKK δημιουργήθηκε ως αντίδραση στην καταπιεστική πολιτική της Τουρκίας κατά των Κούρδων.Ο παντουρκισμός το κυρίαρχο δόγμα της φασιστικής δεξιάς πολιτικής της σύγχρονης Τουρκίας, η απόλυτη κυριαρχία δηλ. της τουρκικής εθνικής ταυτότητας, νομοτελειακά στερούσε απο τους Κούρδους την εθνική και πολιτιστική τους ταυτότητα. Ομως ως Μαρξιστικό-Λενινιστικό Κόμμα στρέφονταν και κατά εκείνων των δομών της Κουρδικής κοινωνίας, οι οποίες και επέτρεπαν στην Τουρκία να ασκεί ηγεμονία κατά του Κουρδικού λαού. Ο ένοπλος επαναστατικός αγώνας του PKK στράφηκε κατά των δύο αυτών παραγόντων, οι οποίοι λειτουργούν ανασχετικά στην προσπάθεια δημιουργίας ανεξάρτητου Κουρδικού Κράτους, και της απελευθέρωσης των Κούρδων.Το ΡΚΚ διαχρονικά έχει την υποστήριξη των αγροτών, της μικροαστικής τάξης, της αστικής τάξης των πόλεων.Η κύρια πηγή δύναμης του όμως ήταν και είναι τα φτωχά αγροτικά κοινωνικά στρώματα.Ως μήτρα του οι Κουρδικές περιοχές της Συρίας,(το καθεστώς Χαφέζ Ασαντ είχε δώσει "σκέπη" σε μια σειρά απο επαναστατικές οργανώσεις για ίδιο όφελος.

Οτζαλάν

Ο ιδρυτής και ηγέτης του ΡΚΚ Αμπντουλάχ Οτζαλάν έγινε πολύ γρήγορα σύμβολο αυτής της εξέγερσης των Κούρδων.Η λειτουργία του PKK ήταν εστιασμένη στο πρόσωπο του Οτζαλάν και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παραχθεί μια προσωποκεντρική δομή εξουσίας.Η λατρεία πρός το πρόσωπο του ξεπέρασε τα στενά όρια του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος επιτρέποντας του να καταστεί σύμβολο του Κουρδικού Εθνους.Πολλοί διαχρονικά κατηγορούν το PKK, πως έχει αναχθεί σε συγκεντρωτικό μόρφωμα το οποίο και λειτουργεί κυριαρχικά πρός τους υπόλοιπους πολιτικούς κουρδικούς σχηματισμούς.Θα πρέπει να τονισθεί πως η πειθαρχεία ή η τυφλή υπακοή στις αρχές του Κόμματος είναι αυτή που έχει καταστήσει το PKK αποτελεσματικό σε όλα τα επίπεδα, διαχρονικά.

Παράλληλα δε θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν και οι συνθήκες που επικρατούν στις κατ’ ευφημισμόν δημοκρατικές χώρες, στις οποίες και δραστηριοποιείται πολιτικά και στρατιωτικά.Σημαντικό ρόλο στην εξάπλωση του PKK, διαδραμάτισαν οι πυρήνες που σχηματίστηκαν στην Ευρώπη απο μέλη του, τα οποία κατέφυγαν εκεί, καταδιωκόμενα απο το τουρκικό καθεστώς.Οι πυρήνες αυτοί, πολύ γρήγορα εξελίχθηκαν σε ένα πειθαρχημένο υποστηρικτικό δίκτυο τοπικών οργανώσεων σε όλα τα επίπεδα.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ

Η επόμενη μέρα μετά την παράδοση του Οτζαλάν στις τουρκικές αρχές ασφαλείας ήταν ιδιαίτερα δύσκολη και επώδυνη για το PKK.Η τυφλή υποταγή των μελών του στις εντολές-διαταγές του, καθώς και μια σειρά απο ατυχείς επιλογές του ίδιου του Οτζαλάν από την φυλάκιση του έως την δίκη του έφεραν το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα στα πρόθυρα της διάλυσης.Η διατήρηση της ενότητας του PKK, η ενίσχυση της δυναμικής του, οφείλεται σε πολλούς παράγοντες. Μεταξύ αυτών θα πρέπει
να επισημανθούν οι δομές του στην Ευρώπη.

Η συλλογική του ηγεσία, αλλά και η Αμερικανική διπλωματία (η οποία μετά την απενεργοποίηση του επικίνδυνου για τους Αμερικανικούς σχεδιασμούς στην Μέση Ανατολή Αμπντουλλάχ Οτζαλάν) προσέγγισε το PKK ανοίγοντας διαύλους επικοινωνίας,βοηθώντας το να ορθοποδήσει σε όλα τα επίπεδα .

Μια σημαντική αλλαγή επίσης συντελέστηκε στην πολιτική έκφραση των Κούρδων στην Τουρκία Μια σειρά απο φιλοκουρδικά πολιτικά Κόμματα στην Τουρκία (DBP,BDP,DTK,HDP) επέτυχαν πέραν απο την έκφραση της φωνής του Κουρδικού λαού-Εθνους,να καταστούν ρυθμιστικοί παράγοντες της δημοκρατικής ομαλότητας αλλά και της προσπάθειας για μια δημοκρατική μετεξέλιξη της Τουρκικής κοινωνίας.

Διεμβολίζοντας έτσι πολιτικούς χώρους,κοινωνικές και θρησκευτικές ομάδες οι οποίες κρατούσαν διακριτές αποστάσεις απο το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (PKK) προσέδωσαν πολιτικό πλουραλισμό και δημοκρατική πολυφωνία στο Κουρδικό γίγνεσθαι.Η ανάδειξη επίσης μαι σειράς ισχυρών προσωπικοτήτων ,(λ.χ. Λειλά Ζανά,Σελαχατίν Ντεμιρτάς,Αχμέτ Τούρκ οι οποίοι και χαίρουν διεθνούς αναγνώρισης ) μέσω των φορέων αυτών,είχε ως αποτέλεσμα η φωνή των Κούρδων να ακούγεται πολύ δυνατά στον Ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο επηρεάζοντας σημαντικό βαθμό την λήψη αποφάσεων σχετικά με την Τουρκία και το Κουρδικό ζήτημα.

H πολιτική δράση των Κούρδων πλέον σε Τουρκία αλλά και στην Συρία όπου ενεργοποιείται το PYD (κουρδικό Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης-παρακλάδι του PKK), χαρακτηρίζεται από την απόλυτη αναγκαιότητα της ενίσχυσης της τοπικής δημοκρατίας, την στήριξη και την υποστήριξη της με κάθε νόμιμο τρόπο.Το δημοκρατικό αυτό περιβάλλον με την σειρά του επιτρέπει στον Κουρδικό λαό-Εθνος να θωρακιστεί σε όλα τα επίπεδα αλλά και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις υπερκερασμού της δομικής καχεκτικότητας του.

Η "στρογγυλοποίηση" των ιδεολογικών γραμμών (για ευνόητους λόγους) αλλά και η μεταστροφή του έγκλειστου στην φυλακή του Ιμραλί Κούρδου Εθνικού Ηγέτη Αμπντουλλάχ Οτζαλάν (απο την ιδέα του κράτους στην ιδέα της ενισχυμένης αυτονομίας) κυριαρχούν πλέον στις πολιτικές τοποθετήσεις πολλών Κούρδων πολιτικών που διάκεινται φιλικά πρός το PKK. Παράγωγο των διαδικασιών αυτών αποτελεί η πρόταση του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού και η σχέση του με τά έθνη-κράτη τις περιοχής (Συρία,Ιράκ,Ιράν,Τουρκία).

Μια σχέση η οποία δοκιμάζεται: 1) απο την στρατηγική σχέση Κούρδων-Αράβων-ΗΠΑ, 2) από την αυξημένη και αναβαθμισμένη παρουσία των ΗΠΑ-Αραβικού ΝΑΤΟ σε περιοχές της Βόρειας & Ανατολικής Συρίας  οι οποίες ελέγχονται απο YPG-SDF 3) Απο την αδυναμία της κουρδικής Δεξιάς (Μπαρζανί-Ταλαμπανί) να προσδώσουν σταθερότητα στο Νότιο Κουρδιστάν, 4) απο τις αντικουρδικές πολιτικές της Τουρκίας,Ρωσίας,καθεστώτος Ασαντ και Ιράν. 5) απο τον φόβο που προκαλεί η Κουρδική Αριστερά (PKK) στα διεφθαρμένα καθεστώτα της περιοχής.

 Το Κουρδικό ζήτημα, συνιστά εδώ και δεκαετίες, την αιχμή του δόρατος της ανοιχτής παρέμβασης των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή,στα πλαίσια των προσπαθειών της για την δημιουργία και επιβολή μιας «Νέας Διεθνούς Τάξης Πραγμάτων». Η Αμερικανική διπλωματία έχει καταδείξει σε απόλυτο βαθμό πως απαιτεί να έχει τον απόλυτο έλεγχο της κατάστασης και δεν αποδέχεται αυτόνομες δράσεις-παρεμβάσεις στην σφαίρα επιρροής της.

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΟΤΖΑΛΑΝ

Η Ελλάδα και οι Ελληνες πρέπει να συνεχίσουν να στέκονται αρωγοί-αλληλέγγυοι της Κουρδικής Αριστεράς,του Κουρδικού κινήματος, και του Εθνικού Ηγέτη Αμπντουλλάχ Οτζαλάν ,στον αγώνα τους για τα δίκαια του Κουρδικού Εθνους, για μια Δημοκρατική Τουρκία-Μέση Ανατολή. Το επιβάλλουν οι κοινοί δεσμοί μας και ο πολιτισμός μας πρώτιστα και σε β'βαθμό γεωπολιτικοί λόγοι.Επιβάλλεται όμως να αντιληφθούμε και την αναγκαιότητα της εθνικής συνοχής-κοινωνικής συναίνεσης στην στρατηγική αυτή.

Να εμπεδώσουμε δηλ. , πως τα σύνδρομα και αγκυλώσεις δεκαετιών ευθύνονται για μια σειρά απο στρατηγικές ήττες της χώρας μας. Να κατανοήσουμε, πως ο παράφορος ψυχισμός συνιστά εχθρός της Λογικής και πως η καχεκτικότητα μας ευθύνεται κύρια για την κακοδαιμονία μας. Μόνο έτσι δεν θα υπονομευθεί εκ των έσω, η θέση και η πολιτική της χώρας μας και στο Κουρδικό ζήτημα.Μόνο έτσι θα έχουμε κεφαλαιοποιήσει τα διδάγματα απο την Οδύσσεια του Οτζαλάν.

Ας αποτελέσει λοιπόν οδηγό μας η Κουρδική αριστερή πολιτική σκέψη, και ο τρόπος που αυτή πλέον αυτή προσεγγίζει τις εξελίξεις. Ειδικά δε η εχθρότητα της απέναντι σε εξωραϊσμούς, στρογγυλοποιήσεις ,λειάνσεις γεγονότων που σημάδεψαν ιστορικά των πορεία των Κούρδων.