Το Τουρκικό καθεστώς εκμεταλλευόμενο άριστα τις συνθήκες ως διαμορφώθηκαν:α) το εσωτερικό της Τουρκίας μετά το "Πραξικόπημα" της 15ης Ιουλίου,καθώς ένα ασύλληπτο πογκρόμ κατά των "εχθρών" του καθεστώτος Ερντογάν επέφερε την δαιμονοποίηση κάθε δημοκρατικής φωνής αντίστασης στο φασιστικό-τουρκοισλαμικό ολοκληρωτισμό που αυτό επιβάλλει ,
β)στο εξωτερικό της ,
- με το διπλωματικό "άνοιγμα" πρός την Ρωσία για αποκατάσταση των σχέσεων τους
-με την αυξημένη Αμερικανική κατανόηση ως απόρροια του έντονου αντιαμερικανισμού ττου AKP ,του οποίου προμετωπίδα αποτέλεσε η εχθρική στάση τόσο απέναντι στην κοινότητα Γκιουλέν όσο και στο ΝΑΤΟ
-με την αποκατάσταση της συνεργασίας με το Ιράν και την Δαμασκό,συνεπεία της μεταστροφή της τουρκικής πολιτικής στο Συριακό ζήτημα,την αποδοχή δηλ. του καθεστώτος Ασαντ, εκμεταλλευόμενο παράλληλα και την από κοινού ανησυχία τους, στο ενδεχόμενο Κουρδικό Ντόμινο
γ)Παράλληλα: :
-Θορυβημένο απο τις αλλεπάλληλες νίκες των Κούρδων σε Ροζάβα(YPG)-ευρύτερες περιοχές (SDF) κατά του Ισλαμικού κράτους και των συμμάχων του,οι οποίες και τους προσέδωσαν την απόλυτη γεωπολιτική/γεωστρατηγική υπεραξία διαμορφώνοντας παράλληλα συνθήκες για την συνένωση των Κουρδικών Καντονιών κάτι το οποίο θα έφερνε τους Κούρδους στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και σε θέση ισχύος μάλιστα
-Άγρια στριμωγμένο απο την σκληρή αντίδραση του PKK στην Νοτιοανατολική Τουρκία συνέπεια του Βρώμικου πολέμου που εξαπέλυσε κατά των Κούρδων (με κύρια αφορμή τις βομβιστικές επιθέσεις κατά αμάχων που το δικό της βαθύ κράτος σχεδίασε και οργάνωσε),
-Σε απόλυτη πολιτική-διπλωματική απομόνωση,συνεπεία κύρια των επιλογών του παρανοϊκού ηγέτη του Ταγίπ Ερντογάν, με άξονα πάντα το Κουρδικό ζήτημα, αλλά και των δομικών της αντιφάσεων της Τουρκίας ως κράτος παρίας,ως χώρα δηλ. που ελάχιστα πλέον απέχει απο τα ναζιστικά πρότυπα της Γερμανίας του 1936
ανέπτυξε μια μυστική διπλωματία με σκοπό να διασώσει τα όποια ψιχία απέμειναν απο το όραμα της Μεγάλης Τουρκίας. Εκπαίδευσε-ενίσχυσε ομάδες συμμοριών αναβαφτίζοντας τες σε Σύριους αντικαθεστωτικούς, ενέταξε σε αυτόν τον παραστρατιωτικό σχηματισμό και στελέχη των τουρκικών ειδικών δυνάμεων,προχώρησε σε συμφωνίες με τοπικούς ηγέτες του Ισλαμικού κράτους ενισχύοντας τον περαιτέρω και με έμψυχο δυναμικό και κινήθηκε κατά της πόλης Jarablus υπο την σκέπη της Αμερικανικής αεροπορίας με την προστασία τουρκικών τεθωρακισμένων, με τις ευλογίες του Φύρερ της Δαμασκού και του Ιράν, υπο την σιωπηλή αποδοχή της Μόσχας
Πυλώνας της Στρατηγικής της Τουρκίας είναι η Αλεξανδρετοποίηση, η επανάληψη δηλαδή της υφαρπαγής της επαρχίας Χατάι απο την Συρία και η προσάρτηση της στην Τουρκία ως Τουρκική επαρχία.Ο Τουρκικός επεκτατισμός δεν θα σταματήσει σε Jarablus θα προχωρήσει με σκοπό την πλήρη διάλυση της Ροζάβα και την αποκατάσταση του οράματος της Μεγάλης Τουρκίας στον γεωγραφικό χώρο της Μέσης Ανατολής..Οσοι επενδύουν στην αυτοσυγκράτηση του παρανοϊκού ηγέτη Ταγίπ Ερντογάν και στην διαχείριση του σύντομα θα διαψευστούν.Η Τουρκία πλέον και επίσημα είναι σε πόλεμο, οι εχθροί της ορατοί και αόρατοι, οι όπιοι σύμμαχοι της σύντομα θα την εγκαταλείψουν
