Με τις (ενίοτε αμφιλεγόμενες) δηλώσεις σας έχετε κατά καιρούς
απασχολήσει τον δημόσιο διάλογο αλλά και την ίδια την πολιτική σκηνή της
χώρας μας. Εδώ όμως θα ήθελα να ασχοληθώ συγκεκριμένα με πρόσφατη
δήλωσή σας που αφορούσε τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών. Όταν
σας ζητήθηκε σε τηλεοπτική συνέντευξη να σχολιάσετε την είσοδο του ΕΛΑΜ
στη Βουλή, είπατε αυτολεξεί: «Δεν επίστευα ότι θα μπουν μέσα αλλά μπορώ
να πω ότι ικανοποιήθηκα. Να ακούγονται και οι άλλες φωνές. Πολλές φορές
χρειάζονται και οι ακραίοι ούτως ώστε οι άλλοι να είναι προσεκτικοί…»
Δεν μπορώ να γνωρίζω επακριβώς τι είχατε στο μυαλό σας όταν εκφράσατε
αυτή την άποψη, ούτε θα ήθελα να σας καταλογίσω περισσότερα από αυτά που
είπατε. Όπως επίσης δεν ενδιαφέρομαι να σας προσβάλω καθ' οποιονδήποτε
τρόπο (Ρωμαίους 13:1, Τίτον 3:1). Οι δηλώσεις σας όμως έχουν
δημιουργήσει, δικαιολογημένα, σκάνδαλο και έντονες αντιδράσεις και
πιστεύω ότι τίθεται ζήτημα το οποίο πρέπει να συζητηθεί ανοικτά
(Τιμόθεον Α' 5:17) καθότι ο ρόλος σας είναι πράγματι σημαντικός και με
επιρροή σε πολλά επίπεδα. Εξάλλου η Αγία Γραφή ξεκαθαρίζει ότι οι
πρεσβύτεροι πρέπει να γίνονται «…τύποι του ποιμνίου» (Πέτρου Α' 5:3).
Που συνεπάγεται ότι πρέπει να είναι σύμφωνοι με τον Λόγο του Θεού.
Από κάποιον με τη δική σας θέση, η οποία εκτός από θρησκευτική είναι
και κοινωνική, κάθε πολιτική ή κοινωνική εμπλοκή έχει αντίκτυπο. Όταν ο
αντίκτυπος και το περιεχόμενο της εκπεφρασμένης σας θέσης δεν συνάδουν
με αυτό που πρεσβεύετε, σημαίνει ταυτόχρονα ότι το υποσκάπτουν. Είμαι
βέβαιος ότι γνωρίζετε τις επίσημες διασυνδέσεις του ΕΛΑΜ με την ελληνική
Χρυσή Αυγή. Όπως είμαι βέβαιος ότι γνωρίζετε τη σχέση της τελευταίας με
τον ναζισμό και αριθμό βίαιων επεισοδίων. Αντιπαρέρχομαι τις κατά
καιρούς αναφορές που σας θέλουν να έχετε δεσμούς με το ΕΛΑΜ, δεν μπορώ
όμως παρά να ρωτήσω: δεν σας απασχολεί ότι αυτές οι οργανώσεις
φλερτάρουν (για να το θέσω ήπια) με τον ναζισμό; Ή, για να το θέσω ακόμα
πιο ήπια, δεν σας προβληματίζει που προκρίνουν έναν άκρατο εθνικισμό;
Έναν εθνοκεντρικό εθνικισμό. Δηλαδή, έναν εθνικισμό που αποκλείει και
συχνά στρέφεται ενάντια σε οτιδήποτε (εθνικά) διαφορετικό. Συνάδει μήπως
με την πίστη σας;
Τι σχέση έχει μια τέτοια στάση με το «δεν υπάρχει πλέον Ιουδαίος ούτε
Έλληνας… επειδή όλοι εσείς είστε ένας στον Ιησού Χριστό» (Προς Γαλάτες
3:28); Πώς δικαιολογείται το «Δεν θα αδικήσεις μισθωτό, φτωχό και ενδεή
από τους αδελφούς σου ή τους ξένους σου…» (Δευτερονόμιο, 24:14);
Παρατηρώντας τα πιο πάνω με θλίψη και γνωρίζοντας τον ρόλο και τη
μεγάλη ευθύνη που έχετε για την πορεία της Εκκλησίας και την πνευματική
κατάσταση του τόπου, σας παροτρύνω με κάθε σεβασμό να αναθεωρήσετε και
να εγκύψετε στις αλήθειες που και οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να
ακούσουν. Για το καλό όλων μας και του τι αντιπροσωπεύετε.
