Το σκηνικό της σύγκρουσης με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο είναι ήδη δρομολογημένο, καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεώρησε χαλαρό και προεκλογικό τον προϋπολογισμό για το 2016 που κατέθεσε η κυβέρνηση Ραχόι και έχει καταστήσει σαφές ότι απαιτεί από την όποιας σύνθεσης κυβέρνηση διαδεχθεί τη σημερινή την επί το αυστηρότερον τροποποίησή του! Ετσι είτε ο Ραχόι είτε οι όποιοι εταίροι του, σε πιθανό συνασπισμό, θα πρέπει να αρνηθούν τον εαυτό τους και να αγνοήσουν τα μηνύματα της κάλπης. Οι διαπραγματεύσεις για τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης θα είναι παρατεταμένες και επίπονες, καθώς στην Ισπανία δεν υπάρχει εμπειρία πολυκομματικών κυβερνήσεων. Ενα είναι βέβαιο, ότι η μετεκλογική περίοδος διαβουλεύσεων θα εντείνει τη δυναμική αμφισβήτησης της μονομερούς δημοσιονομικής λιτότητας που έχει επιβάλει η Γερμανία στην Ευρωζώνη, ενώ μια σκληρή και άκαμπτη στάση των Βρυξελλών και του Βερολίνου θα πριμοδοτήσει την ακροδεξιά αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Είναι ενδεικτικό ότι μία εβδομάδα μετά τις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία και την πρωτιά του Εθνικού Μετώπου της Λεπέν στον πρώτο γύρο, χθεσινή δημοσκόπηση στην Αυστρία δίνει πρωτιά με ποσοστό 33% στο ακροδεξιό Κόμμα των Ελευθέρων.Ετσι αναδεικνύεται ως δραματικά επίκαιρο το πρωτοσέλιδο κύριο θέμα του φύλλου τής 19.12 των «International New York Times» με τίτλο «Εχει φθάσει η Ευρώπη στο σημείο θραύσης;». Η Ισπανία ως μεγάλο μέγεθος είχε το «προνόμιο» να αυτοεπιβάλει μια πολιτική λιτότητας χωρίς τυπικό μνημόνιο και τρόικα. Στην ίδια λογική, το μήνυμα των εκλογών δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως πρόβλημα προσαρμογής της Μαδρίτης σε μια δεδομένη πολιτική.
kapopoulos@pegasus.gr