Εξι νησιά της Ελλάδας μπήκαν ήδη στη λίστα αυτών που, εξαιρούμενα από τις προστατευτικές ρυθμίσεις, θα πληρώνουν από τις επόμενες μέρες τον νέο αυξημένο ΦΠΑ.Τα νησιά της Ελλάδας, τα νησιά της Ελλάδας/Οπου η φλεγόμενη Σαπφώ αγάπησε και ύμνησε…
Οπου τα όρη βλέπουν προς τον Μαραθώνα/ Και ο Μαραθώνας βλέπει προς τη θάλασσα
Εκεί στάθηκα μια ώρα ολομόναχος να ονειρευτώ/Πως η Ελλάδα ήταν ακόμη ελεύθερη Μπάιρον
Δεν είναι όμως παρά η πρώτη ομάδα από μιαν άλλη, σαφώς πιο πολυάριθμη που θα ακολουθήσει σύντομα, ενώ μια άλλη ακόμη, αυτά της άγονης γραμμής, που κάθε χειμώνα αφήνονται στο έλεος του θεού, χωρίς γιατρούς και χωρίς συγκοινωνίες, θα υπαχθούν στο ίδιο μέτρο λίγο αργότερα, εκτός και αν η ανάπτυξη -της Ελλάδας ολόκληρης και όχι αυτών ή άλλων από τα νησιά μας- είναι τόσο μεγάλη ώστε να κριθεί -από ποιον;- ότι μπορεί να απαλλαγούν.
Τα νησιά μας πήγαν φέτος καλά από τουρισμό. Στην πλειονότητά τους δούλεψαν για μια σύντομη σχετικά περίοδο αλλά οι εισπράξεις ξεπέρασαν, παρά το κάπιταλ κοντρόλ και τις λοιπές περιπέτειες της χώρας, τις περσινές. Το νέο μέτρο θα απορροφήσει σημαντικό μέρος από τις όποιες μελλοντικές.
Οχι με την πάταξη της φοροδιαφυγής, που είναι σωστό και αναγκαίο να συμβαίνει όπου εντοπίζεται, αλλά με την επιβολή ενός νέου φόρου ο οποίος απειλεί να τα καταστήσει μη προτιμώμενο προορισμό για τους τουρίστες.
Με την απορία για το αν τα χρήματα που έτσι το κράτος θα εξοικονομήσει θα χρησιμοποιηθούν για τους μισθούς, τις συντάξεις, τις υποδομές, την ανάπτυξη ή για την απέλπιδα προσπάθεια να γεμίσει ο πίθος των Δαναΐδων που αποτελεί το χρέος.Δεν πιστεύω ότι η ανάπτυξη, την οποία θεωρούν πιθανή κυβερνητικοί εκπρόσωποι, είναι εφικτή. Και αν δεν κάνω λάθος, αυτήν την άποψη είχε και η κυβέρνηση όταν έλεγε ότι υπέγραψε εξ ανάγκης ένα μνημόνιο στο οποίο δεν πιστεύει.
Υπάρχουν, ωστόσο, περισσότεροι τρόποι για να εκφράσει κάποιος πολιτικά τις ενστάσεις του σχετικά με την άποψη που υποστηρίζει ότι το Τρίτο Μνημόνιο δεν είναι βιώσιμο. Ο πρώτος δοκιμάστηκε από τη ΛΑ.Ε.
Με δυο λόγια, είχε για κέντρο το σύνθημα για επιστροφή στο εθνικό νόμισμα με όσα αυτό θα συνεπαγόταν. Δεν ευδοκίμησε εκλογικά για διάφορους λόγους και ίσως διότι η απογοήτευση από την κατάληξη του δημοψηφίσματος δεν άφηνε για την ώρα επαρκή χώρο για τολμηρές –ακόμα και αν είχαν πολύ σοβαρά επιχειρήματα– αποφάσεις.
Στην άλλη μεριά του λόφου η αντιπολίτευση θα πυροβολεί την κυβέρνηση κάθε φορά που ακόμη ένα σκληρό νομοσχέδιο θα φτάνει στη Βουλή. Εκ του ασφαλούς διότι –μακριά από την εξουσία– δεν θα έχει την υποχρέωση να υλοποιήσει ό,τι σχετίζεται με τις αντιρρήσεις της.Μένει ο προβληματισμός όσων αντικρίζοντας όπως ο Μπάιρον τα «νησιά της Ελλάδας» –σύνοψη ενός βασανισμένου τόπου που αξίζει να τον αγαπάς– θα τολμούν ακόμη να ονειρεύονται πως η Ελλάδα είναι ακόμη –ή μάλλον μπορεί επιτέλους να γίνει– ελεύθερη. Αναζητώντας μια νέα πολιτική γλώσσα, μια νέα πρακτική, νέες σχέσεις με τον εαυτό μας, με τον διπλανό μας και με τον κόσμο.
