Ασυνήθιστης σφοδρότητας
χαρακτηρίζονται οι συνολικά 12 αεροπορικές επιδρομές που εξαπέλυσαν χθες
οι συριακές κυβερνητικές δυνάμεις κατά θέσεων του «Ισλαμικού κράτους»
στη Ράκα, «πρωτεύουσα» του αυτοανακηρυχθέντος «Χαλιφάτου»: περιοχή που
επίσης βρίσκεται στο «στόχαστρο» της αμερικανοκεντρικής «συμμαχίας των
προθύμων».Από τις λίγες που η συριακή αεροπορία έχει εξαπολύσει στην περιοχή, η
επίθεση -που έγινε ταυτόχρονα με το νέο κύμα αεροπορικών επιδρομών με
«βόμβες-βαρέλια» σε συνοικίες ανταρτών στο πολύπαθο Χαλέπι, σκοτώνοντας
μέσα στο τελευταίο 48ωρο τουλάχιστον 60 αμάχους- «μεταφράζεται» σε νέα
επίδειξη στρατιωτικής ισχύος του καθεστώτος Ασαντ, έπειτα από ένα σερί
από στρατιωτικές ήττες στα μέτωπα του συριακού εμφυλίου κι εν μέσω
σεναρίων για σημαντική «χείρα βοηθείας» από τη σύμμαχο Ρωσία.
Μιλώντας ανωνύμως χθες στο πρακτορείο Reuters, συριακή στρατιωτική πηγή επιβεβαίωσε ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν ήδη αρχίσει να χρησιμοποιούν, κατόπιν μάλιστα πολύμηνης σχετικής εκπαίδευσης, προηγμένα αεροπορικά και χερσαία οπλικά συστήματα που τους προμήθευσε η Ρωσία. «Νέα όπλα παραδίδονται και νέοι τύποι όπλων», τόνισε. «Είναι υψηλής αποτελεσματικότητας και πλήττουν με ακρίβεια στόχους».
Ζητούμενο είναι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η διασφάλιση της κρατικής υπόστασης της Συρίας και η αποφυγή μιας «πλήρους καταστροφής» στην περιοχή, διευκρίνισε η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, υπογραμμίζοντας παράλληλα την ετοιμότητα της Μόσχας να δώσει πληροφορίες στην Ουάσινγκτον, μέσω «κατάλληλων διαύλων», για τη ρωσική στρατιωτική υποστήριξη στη Δαμασκό.
«Το να αγνοεί κανείς τις ικανότητες του συριακού στρατού ως εταίρου και συμμάχου στον αγώνα κατά του “ΙΚ” σημαίνει ότι θυσιάζει την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής για πολιτικούς ή γεωπολιτικούς στόχους και υπολογισμούς», τόνισε χθες ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, με το πέρας των συνομιλιών με τον Τούρκο ομόλογό του, στο θέρετρο του Σότσι.
«Δεν υπάρχει κανείς λόγος να αποφεύγει κάποιος τη συνεργασία με τη συριακή ηγεσία, που αντιμετωπίζει την τρομοκρατική απειλή» συμπλήρωσε, κάνοντας έτσι ακόμη πιο περίπλοκο το δίλημμα για τις ΗΠΑ.«Εν μέσω αυξανόμενης ανησυχίας και αβεβαιότητας για τις προθέσεις της Ρωσίας», έγραφε χθες το πρακτορείο Associated Press, επικαλούμενο πηγές, «η κυβέρνηση Ομπάμα σχεδιάζει να αποδεχθεί την πρόταση της Μόσχας για απευθείας συνομιλίες, με θέμα την ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία, για την οποία Αμερικανοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι στοχεύει στην ενίσχυση του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ».
Κομβική στις εξελίξεις θεωρείται σε κάθε περίπτωση η ιστορική -ως πρώτη εδώ και μία δεκαετία- ομιλία του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, στις 28 του μήνα (λίγες ημέρες πριν από τη νέα συνάντηση κορυφής Γερμανίας, Γαλλίας, Ουκρανίας και Ρωσίας για τον έτερο γεωπολιτικό «γόρδιο δεσμό»: το ουκρανικό).Οι φήμες πλέον οργιάζουν ότι από αυτό το βήμα ο Πούτιν θα ανακοινώσει και επίσημα το σχέδιό του για την επίλυση του συριακού.
Αφενός με τη σύσταση ενός νέου διεθνούς συνασπισμού για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής απειλής του «ΙΚ» (ως αντιστάθμισμα στην αναποτελεσματικότητα των αμερικανικών επιδρομών).
Αφετέρου με την προώθηση της ιρανορωσικής ειρηνευτικής πρότασης για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας στη Δαμασκό, με ενεργό ρόλο για τον Ασαντ και τη συμμετοχή «μετριοπαθών» Σύρων ανταρτών.
«Παρεμβαίνοντας τώρα στη Συρία [η Ρωσία] διασφαλίζει ότι, ανεξαρτήτως των εξελίξεων, θα βρίσκεται στο επίκεντρο της επόμενης φάσης στη χώρα. Της δίνει διαπραγματευτική ισχύ», επισημαίνει ο Εμίλ Χοκάγεμ, ειδικός αναλυτής στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS). Για την ακρίβεια, τονίζει, η Μόσχα με την στρατηγική της όχι μόνον επιχειρεί να σπάσει την απομόνωσή της από τη Δύση, αλλά επιπλέον «αποτρέπει και περιορίζει τις δυτικές επιλογές».
Ανοίγοντας μάλιστα κι άλλο το «παιχνίδι», η Ρωσία ανακοίνωσε χθες, μέσω ΥΠΕΞ, τη σύγκληση ειδικής υπουργικής συνάντησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (του οποίου τώρα προεδρεύει), στις 30 Σεπτεμβρίου, με θέμα «τις συρράξεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, στο πλαίσιο της τρομοκρατικής απειλής».
Μιλώντας ανωνύμως χθες στο πρακτορείο Reuters, συριακή στρατιωτική πηγή επιβεβαίωσε ότι οι κυβερνητικές δυνάμεις έχουν ήδη αρχίσει να χρησιμοποιούν, κατόπιν μάλιστα πολύμηνης σχετικής εκπαίδευσης, προηγμένα αεροπορικά και χερσαία οπλικά συστήματα που τους προμήθευσε η Ρωσία. «Νέα όπλα παραδίδονται και νέοι τύποι όπλων», τόνισε. «Είναι υψηλής αποτελεσματικότητας και πλήττουν με ακρίβεια στόχους».
Ζητούμενο είναι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η διασφάλιση της κρατικής υπόστασης της Συρίας και η αποφυγή μιας «πλήρους καταστροφής» στην περιοχή, διευκρίνισε η εκπρόσωπος του ρωσικού ΥΠΕΞ, Μαρία Ζαχάροβα, υπογραμμίζοντας παράλληλα την ετοιμότητα της Μόσχας να δώσει πληροφορίες στην Ουάσινγκτον, μέσω «κατάλληλων διαύλων», για τη ρωσική στρατιωτική υποστήριξη στη Δαμασκό.
«Το να αγνοεί κανείς τις ικανότητες του συριακού στρατού ως εταίρου και συμμάχου στον αγώνα κατά του “ΙΚ” σημαίνει ότι θυσιάζει την ασφάλεια ολόκληρης της περιοχής για πολιτικούς ή γεωπολιτικούς στόχους και υπολογισμούς», τόνισε χθες ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, με το πέρας των συνομιλιών με τον Τούρκο ομόλογό του, στο θέρετρο του Σότσι.
«Δεν υπάρχει κανείς λόγος να αποφεύγει κάποιος τη συνεργασία με τη συριακή ηγεσία, που αντιμετωπίζει την τρομοκρατική απειλή» συμπλήρωσε, κάνοντας έτσι ακόμη πιο περίπλοκο το δίλημμα για τις ΗΠΑ.«Εν μέσω αυξανόμενης ανησυχίας και αβεβαιότητας για τις προθέσεις της Ρωσίας», έγραφε χθες το πρακτορείο Associated Press, επικαλούμενο πηγές, «η κυβέρνηση Ομπάμα σχεδιάζει να αποδεχθεί την πρόταση της Μόσχας για απευθείας συνομιλίες, με θέμα την ενίσχυση της ρωσικής στρατιωτικής παρουσίας στη Συρία, για την οποία Αμερικανοί αξιωματούχοι εκτιμούν ότι στοχεύει στην ενίσχυση του Σύρου προέδρου Μπασάρ αλ Ασαντ».
Το σχέδιο Πούτιν
«Αναζητώντας απαντήσεις σε μυριάδες ερωτήματα για το σκεπτικό πίσω από τις πρόσφατες παραδόσεις από τη Μόσχα υλικού και ανθρώπινου δυναμικού σε βάση στη βόρεια Συρία», επισημαίνει, «Αμερικανοί αξιωματούχοι αναφέρουν ότι η κυβέρνηση [Ομπάμα] αναμένεται να ξεκινήσει εντός των ημερών διάλογο με τη Ρωσία, σε στρατιωτικό επίπεδο. Ηγετικό ρόλο στις διαβουλεύσεις θα αναλάβει το αμερικανικό Πεντάγωνο, όμως δεν έχει ακόμη αποσαφηνιστεί το ποιος θα καθίσει στο τραπέζι, το πότε και το πού».Κομβική στις εξελίξεις θεωρείται σε κάθε περίπτωση η ιστορική -ως πρώτη εδώ και μία δεκαετία- ομιλία του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, στις 28 του μήνα (λίγες ημέρες πριν από τη νέα συνάντηση κορυφής Γερμανίας, Γαλλίας, Ουκρανίας και Ρωσίας για τον έτερο γεωπολιτικό «γόρδιο δεσμό»: το ουκρανικό).Οι φήμες πλέον οργιάζουν ότι από αυτό το βήμα ο Πούτιν θα ανακοινώσει και επίσημα το σχέδιό του για την επίλυση του συριακού.
Αφενός με τη σύσταση ενός νέου διεθνούς συνασπισμού για την αντιμετώπιση της τρομοκρατικής απειλής του «ΙΚ» (ως αντιστάθμισμα στην αναποτελεσματικότητα των αμερικανικών επιδρομών).
Αφετέρου με την προώθηση της ιρανορωσικής ειρηνευτικής πρότασης για τη συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας στη Δαμασκό, με ενεργό ρόλο για τον Ασαντ και τη συμμετοχή «μετριοπαθών» Σύρων ανταρτών.
«Παρεμβαίνοντας τώρα στη Συρία [η Ρωσία] διασφαλίζει ότι, ανεξαρτήτως των εξελίξεων, θα βρίσκεται στο επίκεντρο της επόμενης φάσης στη χώρα. Της δίνει διαπραγματευτική ισχύ», επισημαίνει ο Εμίλ Χοκάγεμ, ειδικός αναλυτής στο Διεθνές Ινστιτούτο Στρατηγικών Μελετών (IISS). Για την ακρίβεια, τονίζει, η Μόσχα με την στρατηγική της όχι μόνον επιχειρεί να σπάσει την απομόνωσή της από τη Δύση, αλλά επιπλέον «αποτρέπει και περιορίζει τις δυτικές επιλογές».
Ανοίγοντας μάλιστα κι άλλο το «παιχνίδι», η Ρωσία ανακοίνωσε χθες, μέσω ΥΠΕΞ, τη σύγκληση ειδικής υπουργικής συνάντησης στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ (του οποίου τώρα προεδρεύει), στις 30 Σεπτεμβρίου, με θέμα «τις συρράξεις στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, στο πλαίσιο της τρομοκρατικής απειλής».
