18 Σεπτεμβρίου 2015

"Δεν Σηκώσαμεν την Κεφαλή Μας στο Ξάγναντο, για να την Ξαναβάνουμε στο Ντορβά"

http://nstatic.tanea.gr/files/temp2/17d74b5e8a69e8f5410dc3ee9403319e814e69356b93041a52fc985e7e5ef79c.jpgΜε προσωπικό κόστος πιστός σε όσα Εκείνοι όρισαν με το αίμα τους και τις ζωές εκθέτω όλα όσα πιστεύγω πως πάνε την ζωή ένα βήμα παραπέρα και πως θα βοηθήσουν την κοινωνία να γίνει πιο ανθρώπινη.Το δικό μου χρέος απέναντι στο άδικο στην ανηθικότητα, την κακοήθεια και σε οτι περιορίζει την ζωή. Θα μιλήσουν για δικαίωση, για επιταγή προς εξαργύρωση,μιλώ για έναν δρόμο που δεν έχει άκρη, γιατί ο αγώνας δεν παύει, το δύσβατο του, δεν αφαιρεί τίποτα απο το γαλήνιο του.


Η Συνεργασία προέκυψε τυχαία μετά απο χρόνια μοναχικής πορείας.Είναι απο αυτά τα παιχνίδια της ζωή,ς καθώς λατρεύει τις ανατροπές.Η διογκούμενη Έλλειψη σοβαρότητας στο χώρο καθώς και η παραβίαση κάθε έννοιας  πολιτικού πολιτισμού, προκάλεσε περιπλοκές και γέννησε την απόσταση. Η αποχώρηση- η πλέον τίμια πράξη απέναντι στον άνθρωπο που με τίμησε μα και απέναντι στον εαυτό μου- δεδομένη,άλλωστε είχε πολύ νωρίς γνωστοποιηθεί.Είθισται ο Λόγος να είναι ως μαχαίρι ασχέτως ορισμένοι αν τον ορίζουν ως  λάστιχο και πλαστελίνη.

Αποχώρησα Χωρίς πικρίες, χωρίς διάθεση για εκδίκηση, χωρίς όμως και  να σημαίνει πως θα θυσιαστεί και η Αλήθεια στο βωμό της όποιας λογικής.Ο πυρήνας της ατομικής οντότητας όπως αυτός διαμορφώθηκε στο κύλημα της ζωής,, η συνέπεια λόγου και έργου, η συνέχεια στον χώρο και τον χρόνο, και ανθρώπων ζωές ως άγραφο χαρτί, δεν επιτρέπουν την αποδοχή της υποταγής στο όνομα της όποιας λογικής ούτε την ηθική εξαχρείωση και την πνευματική εξαθλίωση.Η Αυθεντικότητα μίσει τις μιμήσεις και τις απομιμήσεις.Οπως ο Ελεύθερος άνθρωπος αρνείται να συγχρωτίζεται με πνευματικά άοπλους, με υποτακτικούς,

Αυτό γεννά το ανυπότακτο και συνάμα το ανίκητο. .Σε καμιά εξουσία, σε κανέναν Ιδεολογικό Πεμπτοφαλλαγίτη Υπάλληλο, σε καμιά στρατευμένη σκέψη  δεν αρέσουν οι ανυπότακτοι.Πόσο δε αυτοί που αρνούνται στο όνομα των προνομίων της παρεούλας να ανεχτούν τις κατασκευασμένες αλήθειες.Πόσο δε σε αυτούς που το εφήμερο της επιτυχίας τους είναι άγνωρο. Βλέπεις είναι που νωρίς σε διδάσκουν να μην σταματάς την πορεία όταν πάρεις τα βήματα της. Είναι που σε μαθαίνουν να μην αρνείσαι τίποτα κι ας προδόθηκες, κι ας το τάλαντο της μπαμπεσιάς να ήταν πιο ελκυστικό απο το φιλότιμο.Είναι που σε μαθαίνουν πως οι αρχές οι αξίες και τα ιδανικά δεν χωράνε στα τραπέζια των αρυραμοιβών, δεν ανταλλάσονται δεν συναλλάσονται.

.Όσο για το εφήμερο της δόξας είναι που προτίμησαν ΕΚΕΙΝΟΙ τον σταυρό, κι ας τους χλεύαζε το πλήθος, κι ας ήθελε πολύ να ξημερώσει.Δεν τους Θυμάμαι με βλέμμα σκοτεινό με ματιά να θολώνει/Τους θυμάμαι να ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή , με το κεφάλι ορθό να κοιτά τον Ξάγναντο .Του θυμάμαι να παλεύουν με τα νύχια να φάνε τον βράχο, κι ας ήξεραν πως δεν θα την προλάβουν , τους αρκούσε που θα ερχόταν μια μέρα σε αυτό τον Κόσμο καλύτερη για τον κάθε άνθρωπο.Θα τους Ευχαριστώ πάντα για τυα όσοα δίδαξαν με την ζωή τους και το έργο τους, αυτοί οι Αγνωστοι Γίγαντες της Ζωής.Είθε στον κύκλο της Φωτιάς να ξαναβρεθούμε αντάμα