Χθες εξάλλου μέλος της βασιλικής οικογένειας της Σαουδικής Αραβίας δήλωσε στο BBC ότι το Ριάντ θα επιδιώξει από τη Διεθνή Κοινότητα ό,τι παραχωρηθεί στο Ιράν για τη συνέχιση του πυρηνικού του προγράμματος. Με άλλα λόγια είπε, μόλις κρατώντας τα προσχήματα, ότι η Σαουδική Αραβία θα επιδιώξει την κατοχύρωση δυνατότητας κατασκευής πυρηνικών όπλων, έναν δρόμο, να σημειώσουμε, που θα ακολουθήσει μοιραία και η Τουρκία.
Σαουδική Αραβία και Τουρκία θυμίζουν το Ιράκ του Σαντάμ μετά τον Οκταετή Πόλεμο με το Ιράν (1980-88) και τη Γιουγκοσλαβία του Μιλόσεβιτς μετά το 1987: Βαγδάτη και Βελιγράδι επεχείρησαν να ισοφαρίσουν την υποτίμησή τους στον στρατηγικό σχεδιασμό των ΗΠΑ με μονομερείς κινήσεις επίδειξης ισχύος, που απέβησαν καταστροφικές.
Από πολύ καλύτερη θέση, γιατί το Ισραήλ έχει πανίσχυρο πυρηνικό οπλοστάσιο και ισχυρότερο από τη Σαουδική Αραβία λόμπι στην Ουάσιγκτον, στην ίδια λογική κινείται και ο Νετανιάχου, ο οποίος συγκρούεται μετωπικά με τους Ερντογάν-Νταβούτογλου και αδυνατεί να συμμαχήσει ανοικτά με το Ριάντ, καθώς έτσι θα υποθηκευόταν το κύρος της οικογένειας Σαούντ στον αραβομουσουλμανικό κόσμο.
Ο Νετανιάχου βρίσκεται σε πολύ σκληρότερη αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ από ό,τι το 1992 ο τότε πρωθυπουργός Σαμίρ, που δεν έφθασε στο σημείο να του αρνηθεί ο Μπους πατήρ συνάντηση στον Λευκό Οίκο γιατί δεν τη ζήτησε, αλλά είχε την τύχη να τον συμβουλεύει ο τότε ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μπέικερ να τηλεφωνήσει στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ όταν αποφασίσει να σταματήσει τον εποικισμό στα Κατεχόμενα: Ξέρει το τηλεφωνικό κέντρο και υπάρχει και νυκτερινή βάρδια, είχε πει ο Τεξανός τότε επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας.
Το παιχνίδι της κόντρας στις ΗΠΑ θα είναι υψηλού κόστους για Αγκυρα και Ριάντ και δυσθεώρητου για το Τελ Αβίβ.
kapopoulos@pegasus.gr-
