Φέτος, στις ενδιάμεσες εκλογές για το Κογκρέσο, η συνολική δαπάνη των
υποψηφίων γερουσιαστών και βουλευτών έφτασε τα 3,7 δισ. δολάρια, σύμφωνα
με τα στοιχεία που έχουν συλλεγεί μέχρι στιγμής. Όσο για τις επόμενες
προεδρικές εκλογές, που θα γίνουν τον Νοέμβριο του 2016, αυτές
αναμένεται ότι θα σπάσουν κάθε ρεκόρ, με τους Financial Times να
ισχυρίζονται ότι όποιος υποψήφιος δεν ξεπεράσει -και μάλιστα κατά πολύ-
το φράγμα του ενός δισ. δεν θα έχει σοβαρές ελπίδες να διαβεί την πόρτα
του Λευκού Οίκου, διαδεχόμενος τον Ομπάμα.Η αλήθεια, πάντως, είναι ότι τα δύο ονόματα που αυτή τη στιγμή φαντάζουν ως φαβορί για να λάβουν το χρίσμα του υποψηφίου των δύο παραδοσιακών κομμάτων είναι τόσο «βαριά», ώστε μάλλον δεν θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα για να συγκεντρώσουν τις αναγκαίες... χορηγίες που θα τους διασφαλίσουν το εισιτήριο για την πιο ισχυρή πολιτικά θέση στον πλανήτη. Άλλωστε, τόσο η Χίλαρι Κλίντον, από την πλευρά των Δημοκρατικών, όσο και ο Τζεμπ Μπους για τους Ρεπουμπλικάνους ανήκουν σε δύο από τα γνωστότερα πολιτικά «τζάκια» των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής, ενώ οι δεσμοί τους με τα διάφορα πανίσχυρα και ζάμπλουτα λόμπι είναι στενότατοι και γνωστοί στους πάντες.
Πρόσφατα, για παράδειγμα, σε άρθρο του στην Washington Post, ο Κρις Τσιλίτζα ισχυριζόταν πρακτικά ότι η προεκλογική εκστρατεία δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται παρά ως ένας κλάδος της αμερικανικής οικονομίας, όπου τα πάντα μετρώνται σε κύκλο πωλήσεις, κύκλο εργασιών και κέρδος. Υπό αυτό δε το πρίσμα, μας καλεί να συμπεράνουμε ότι τα 3,7 δισ. δολάρια που κόστισαν οι τελευταίες εκλογές για το Κογκρέσο είναι μάλλον μικρό ποσό εάν συγκριθεί με τα 6 δισ. που δαπανώνται ετησίως στις ΗΠΑ για όπλα και πυρομαχικά ή τα 11,7 δισ. σε στεγνοκαθαριστήρια -πολλώ δε μάλλον με τα 20,5 δισ. για βιντεοπαιχνίδια ή τα 78 δισ. που πηγαίνουν σε λαχεία και λαχνούς!
Μια διαφορετική ερμηνεία έδινε το βρετανικό περιοδικό The Economist, σε ανάλυσή του στις 9 Φεβρουαρίου: «Οι αμερικανικές εκλογές είναι ακριβές -έγραφε- επειδή η Αμερική είναι μια μεγάλη και πλούσια χώρα. Το να φτάσει κανείς σε 316 εκατ. ανθρώπους κοστίζει πολλά χρήματα, ειδικά σε ανταγωνιστικές μιντιακές αγορές, όπως είναι η Νέα Υόρκη και η Φλόριντα». Πόσο δίκιο είχε, τελικά, ο γερουσιαστής Μαρκ Χάνα όταν, ένα χρόνο πριν από τις προεδρικές εκλογές του 1896, έλεγε ότι «στην πολιτική υπάρχουν δύο σημαντικά πράγματα: το ένα είναι τα χρήματα και δεν μπορώ να θυμηθώ ποιο είναι το άλλο»...
Μερικά πράγματα είναι διαχρονικά -ειδικά στις ΗΠΑ.
ΤΖΕΜΠ ΜΠΟΥΣ
Ο άνθρωπος των επιχειρήσεων
Την προηγούμενη εβδομάδα, ο Τζεμπ Μπους δήλωσε πως... πείστηκε να «εξετάσει σοβαρά» τη διεκδίκηση του χρίσματος των Ρεπουμπλικάνων για το 2016. Εάν το αποφασίσει, θα γίνει το τρίτο μέλος της οικογένειας που θα διεκδικεί την είσοδό του στον Λευκό Οίκο -έστω και αν, από τη στιγμή που εγκατέλειψε τη θέση του κυβερνήτη της Φλόριντα, το 2007, έχει πέσει με τα μούτρα στο... επιχειρείν: Έχει εμπλακεί ενεργά στην ίδρυση πολλών επενδυτικών κεφαλαίων, είναι μέλος του Δ.Σ. δύο εισηγμένων επιχειρήσεων, ενώ διετέλεσε σύμβουλος της Barclays και της Lehman Brothers, μέχρι την κατάρρευσή της. Αν μη τι άλλο, δεν θα δυσκολευτεί να βρει χρήματα...
ΧΙΛΑΡΙ ΚΛΙΝΤΟΝ
Μια... μηχανή που κόβει χρήμα
Η Χίλαρι Κλίντον, σε αντίθεση με τον Τζεμπ Μπους, όχι απλώς θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα διεκδικήσει το χρίσμα των Δημοκρατικών, αλλά είναι και το ακλόνητο φαβορί για να το λάβει. Έτσι, εάν δεν μεσολαβήσει κάποια ανατροπή (όπως το 2008, όταν πάλι ήταν φαβορί αλλά έχασε...), θα διαθέτει τεράστιο πλεονέκτημα έναντι των αντιπάλων της σε κεφάλαια, μιας και το επιτελείο της εργάζεται συστηματικά εδώ και πολλούς μήνες -σε βαθμό, μάλιστα, που αρκετοί να κάνουν λόγο για μια πολιτική... μηχανή που κόβει χρήμα. Όπως δε εκτιμούν ορισμένοι, δεν αποκλείεται οι άμεσες και έμμεσες δαπάνες της μέχρι τις 8 Νοεμβρίου του 2016 να φτάσουν το 1,7 δισ. δολ.
