Η τελευταία σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών, που συνεδρίασε την περασμένη εβδομάδα στη Νέα Υόρκη, ολοκληρώθηκε χωρίς να εκδοθεί ψήφισμα. Και τούτο γιατί με παρέμβαση κρατών-μελών δεν έγινε αποδεκτή αναφορά σε «τουρκική δημοκρατία βόρειας Κύπρου», που προωθούσε η Τουρκία. Πρωταγωνιστικό ρόλο για αποφυγή οποιασδήποτε αναφοράς θα παρέπεμπε στην ύπαρξη χωριστού κράτους στην Κύπρο, πέραν από της αναγνωρισμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Για πρώτη φορά, ο Οργανισμός αυτός, που συγκροτείται από 56 κράτη-μέλη, από την Αφρική και την Ασία, δεν κατέληξε σε συμφωνημένο κείμενο, το οποίο συνηθίζεται να δημοσιοποιείται.
Για πρώτη φορά, υπήρξε ανατροπή. Η Αίγυπτος στο κεφάλαιο για το Κυπριακό παρουσίασε θέσεις που εξέφραζαν την υποστήριξη στο κοινό ανακοινωθέν των δύο ηγετών στην Κύπρο, με πολλές αναφορές σε σημεία του ανακοινωθέντος. Κάτι που δεν αποδέχθηκε η Τουρκία.
Είναι σαφές πως η συνεργασία που αναπτύσσεται την τελευταία περίοδο μεταξύ Κύπρου και Αιγύπτου, διαμορφώνει νέα δεδομένα σε όλα τα επίπεδα. Η συνεργασία των δύο χωρών είναι στρατηγικής σημασίας, επεκτείνεται και με την εμπλοκή κι άλλων χωρών και είναι προφανές ότι δεν είναι μονοδιάστατη. Δεν αφορά μόνο, για παράδειγμα, την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, αλλά τη συνεργασία σε διάφορους τομείς. Είναι προφανές πως διαμορφώνεται ένας «κοινός τόπος» σε ό,τι αφορά στα συμφέροντα των χωρών της περιοχής. Συμφέροντα που είναι διαφορετικά, μπορούν όμως να συγκλίνουν στα μεγάλα και στα σημαντικά, ώστε να εξυπηρετούνται όλες οι χώρες.
Η τελευταία εξέλιξη στο πεδίο της Οργάνωσης Ισλαμικής Συνεργασίας, μπορεί να αποδειχθεί μεμονωμένη και να μην υπάρξει συνέχεια. Για να μπορέσει να υπάρξει συνέχεια και να κινείται προς την ίδια κατεύθυνση πρέπει να κτίσουμε πάνω στην τελευταία εξέλιξη. Προπαντός, όμως, να συνειδητοποιήσουμε πως οι συνεργασίες όταν διαμορφώνονται σε μια σωστή βάση, αποδίδουν.
