του Christian Le Miere
Στις 20 Σεπτεμβρίου 2014, δύο πλοία από τον Λαϊκό
Απελευθερωτικό Ναυτικό Στρατό (PLAN), πλησιάσαν το Bandar Abbas στο
Ιράν. Η κίνηση αυτή των πλοίων (το ένα ήταν το Type-052C αντιτορπιλικό
τύπου Changchun), ήρθε εν όψει των κοινών ασκήσεων στον Περσικό Κόλπο
που επρόκειτο να ξεκινήσουν στις 22 Σεπτεμβρίου. Το Changchun είναι η
ναυαρχίδα του PLAN για την 17η ανάπτυξή του σχετικά με τις εργασίες για
την καταπολέμηση της πειρατείας στον Κόλπο του Άντεν. Αυτή η αποστολή,
Escort Task Group 150, συνεχίζεται από τον Δεκέμβριο του 2008, αλλά αυτή
η τελευταία φορά συγκεκριμένα, αντανακλά σειρά παραγόντων.
Πρώτον, οι περιπολίες της Κίνας στον Κόλπο του Άντεν
και στον Ινδικό Ωκεανό δεν θα πρέπει να θεωρηθούν ως ένα παροδικό
φαινόμενο. Αν και η πειρατεία έχει μειωθεί σημαντικά στα ανοικτά των
ακτών της Σομαλίας -η Ναυτική Δύναμη της ΕΕ δεν έχει καταγράψει κάποια
επιτυχημένη επίθεση φέτος- η Κίνα έχει επιλέξει να μην μειώσει τη
συχνότητα των περιπολιών της κατά της πειρατείας. Αυτές οι αποστολές
είναι εξαιρετικά χρήσιμες για τον PLAN σε ό,τι αφορά την απόκτηση
εμπειρίας σε ανοιχτές θάλασσες, για συγκεκριμένες δεξιότητες όπως ο
ανεφοδιασμός από θαλάσσης που είναι απαραίτητος για τις επιχειρήσεις στο
νερό, και η δημιουργία σχέσεων στην περιοχή. Στην ουσία, γίνεται όλο
και πιο σαφές ότι οι περιπολίες καταπολέμησης της πειρατείας θα πρέπει
να θεωρηθούν ως το πρώτο διστακτικό βήμα της στρατιωτικής παρουσίας της
Κίνας, καθώς η Κίνα γίνεται όλο και πιο σίγουρη για την ικανότητα των
στρατιωτικών της δυνάμεων.
Δεύτερον, η κίνηση αυτή αντανακλά την στρατιωτική
σχέση της Κίνας με το Ιράν. Είναι η πιο σαφής ένδειξη αναγνώρισης αυτής
της σχέσης από πλευράς Πεκίνου, η οποία είχε παραμείνει σχετικά μυστική
μέχρι τώρα. Το Ιράν έστειλε έναν στολίσκο για πρώτη φορά στην Κίνα τον
Μάιο του 2013, σηματοδοτώντας το ναυτικό ντεμπούτο της χώρας ανατολικά
των Στενών της Μάλακα. Αυτή η ανταπόδοση της επίσκεψης είναι μια ανοιχτή
παραδοχή των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, η οποία για πολλά χρόνια
έχει οικοδομηθεί στην παράνομη μεταφορά πυραυλικής τεχνολογίας στο Ιράν
καθώς επίσης και στη σημασία του Ιράν ως ενεργειακός προμηθευτής της
Κίνας.
Τα αντιπυραυλικά αποθέματα του Ιράν προκύπτουν από τη
σχέση του με την Κίνα. Το Ιράν αγόρασε το C-801/C-802 (CSS-N-4
Sardine/CSS-N-8 Saccade), αντιπυραυλικά όπλα στη δεκαετία του ’90 και
έχει έκτοτε χρησιμοποιήσει το Πεκίνο ως μια πηγή για μια ποικιλία άλλων
αντιπυραυλικών συστημάτων, συμπεριλαμβανομένου του κινεζικου C-701
(Kosar 1 και Kosar 3) και επίσης του κινεζικού TL-1 (Kosar) καθώς και
του C-704 (Nasr). Το Ιράν έχει επίσης χρησιμοποιήσει τους δεσμούς του με
τον οπλικό κλάδο της Κίνας, προκειμένου να ξεκινήσει να χτίζει τη δική
της βιομηχανική ικανότητα.
Τέλος, μια ναυτική άσκηση μεταξύ του Ιράν και της
Κίνας στον Περσικό Κόλπο είναι ένα ισχυρό μήνυμα που αποστέλλεται στις
ΗΠΑ και στους συμμάχους στην περιοχή. Απέχει πολύ από μια δέσμευση ή
εγγύηση ασφάλειας, την οποία η Ουάσιγκτον είναι σε θέση να προσφέρει
στους συμμάχους της στον Κόλπο, αλλά αναδεικνύει το γεγονός ότι το Ιράν
έχει ισχυρούς εξώ-περιφερειακούς υποστηρικτές που είναι πρόθυμοι να
παρέχουν τεχνολογία και know-how για να ενισχύσουν τις στρατιωτικές τους
δυνατότητες, καθώς και να παρακάμψουν τις δυτικές κυρώσεις σε βασικούς
βιομηχανικούς κλάδους.
Αυτού του είδους η θαλάσσια διπλωματία γίνεται μια
ενδιαφέρουσα τακτική του PLAN να ασκεί μεγαλύτερη επιρροή, να ενισχύει
τις στρατιωτικές και στρατηγικές σχέσεις και να διασφαλίζει την παρουσία
της πέρα από την Ανατολική Ασία. Ως τέτοια, θα πρέπει να περιμένουμε να
δούμε κινεζικά πλοία σε λιμάνια παγκοσμίως, χρησιμοποιώντας την τέλεια
τέχνη του να υποδηλώνει, σε συμμάχους όσο και σε αντιπάλους, τις
προθέσεις και τις δυνατότητες ενός έθνους.
Μπορείτε να δείτε το κείμενο εδώ: https://www.iiss.org/en/militarybalanceblog/blogsections/2014-3bea/september-d075/chinas-maritime-diplomacy-in-the-gulf-b7c9
Πηγή:www.capital.gr
