17 Απριλίου 2014

Ανοιχτή γραμμή...

Από την ανατροπή του Γιανουκόβιτς στις 21/2 μέχρι και σήμερα η σημαντικότερη πολιτική σταθερά στην εξέλιξη της κρίσης στην Ουκρανία είναι δίχως αμφιβολία η συνεχής ανοιχτή γραμμή ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα: συναντήσεις σε τρίτη χώρα των Κέρι - Λαβρόφ αλλά και αναρίθμητες τηλεφωνικές επικοινωνίες των δύο ανδρών και παράλληλα μακράς διαρκείας τηλεφωνικές επικοινωνίες Ομπάμα - Πούτιν, όπως προκύπτει από τα σχετικά επίσημα ανακοινωθέντα.
Η διάρκεια των επαφών διαψεύδει έμπρακτα τους ισχυρισμούς του Λευκού Οίκου και του Κρεμλίνου ότι οι δύο πλευρές περιορίζονται στο να επαναλαμβάνουν με έμφαση τα όσα ισχυρίζονται δημόσια. Η διαπραγμάτευση είναι ουσιαστική και η δημοσιοποίηση των απευθείας αλλά και των τηλεφωνικών επαφών αλλά και της διάρκειάς τους καταδεικνύει την πρόθεση των δύο πλευρών να μην υπάρξει διολίσθηση σε συνολική και παρατεταμένη παλινδρόμηση στον Ψυχρό Πόλεμο.

Η διαπραγμάτευση είναι επίσημα και δημόσια μια πραγματικότητα που οριοθετεί, κυρίως σε ό,τι αφορά τις ΗΠΑ, τον εγκλωβισμό σε αδιαπραγμάτευτες θέσεις, και είναι προφανές ότι στον πυρετώδη αυτόν διμερή διάλογο ΗΠΑ - Ρωσίας γίνεται προσπάθεια να περιφρουρηθεί η αποδοτική μέχρι στιγμής συνεργασία στη Συρία και στο Ιράν.
Αν η ανοιχτή γραμμή κλείσει, ή ακόμη κι αν από δημόσια γίνει ανεπίσημη και παρασκηνιακή, τότε θα έχουμε μπροστά μας μια πιστοποίηση σοβαρής επιδείνωσης της κρίσης πολύ πιο βαρύνουσα από τις αιματηρές συγκρούσεις στην Ανατολική Ουκρανία.
Η ανοιχτή γραμμή ως παρασκηνιακή διαπραγμάτευση που παρέκαμψε τους θερμοκέφαλους θεσμικά αρμόδιους στην Ουάσιγκτον με πρωταγωνιστές τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Ρόμπερτ Κένεντι και τον τότε πρέσβη της ΕΣΣΔ στις ΗΠΑ Ντομπρίνιν οδήγησε σε μια συμφωνία κυρίων που δεν δημοσιοποιήθηκε αλλά αποκλιμάκωσε την κρίση της Κούβας, που είχε φέρει τις δύο πλευρές στα πρόθυρα του πυρηνικού πολέμου.
Η ανοιχτή γραμμή είναι μια εγγύηση ασφάλειας αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι η μαγική μπαγκέτα ενός διευθυντή ορχήστρας, με τις εξελίξεις στο πεδίο της αντιπαράθεσης να είναι προβλέψιμες και ελεγχόμενες γιατί στην πολιτική και ειδικότερα στις διεθνείς κρίσεις και συγκρούσεις δεν υπάρχει παρτιτούρα και χορογραφία με προκαθορισμένη εισαγωγή και φινάλε αλλά πλήθος από αστάθμητους παράγοντες και ατυχήματα.
kapopoulos@pegasus.gr-ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ