Αντί για μια στρατηγική σταδιακής ενσωμάτωσης στις δυτικές δομές της Ρωσίας μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ, οι ΗΠΑ ακολούθησαν μια πολιτική «περικύκλωσης» της Ρωσίας, μέσω «προσέλκυσης» χωρών που ανήκαν παλαιότερα στην επιρροή της Σοβιετικής Ενωσης, αθετώντας αρχικές σχετικές δεσμεύσεις της.
Στην περίπτωση της Ουκρανίας επιχειρήθηκε από τη Δύση, χωρίς σοβαρό σχέδιο, μια εξαιρετικής σημασίας, από γεωπολιτική και οικονομική σκοπιά, προκλητική διείσδυση, και όπως ήταν φυσικό η αντίδραση της Ρωσίας ήταν αναμενόμενη. Η «διάλυση» ή η «διχοτόμηση» της Ουκρανίας δεν συμφέρει κανέναν, παρ' όλα αυτά οι ανορθολογικές δυνάμεις που ξύπνησαν και στα δύο στρατόπεδα οδηγούν τα πράγματα προς αυτή την κατεύθυνση, συμπαρασύροντας και τους «κακούς αρχιτέκτονες» όλης αυτής της ιστορίας, σε αντίθεση ακόμα και με ευρύτερα και σοβαρότερα συμφέροντα και των δύο πλευρών. Και ο Πούτιν είναι φανερό ότι αντιδρά σαν «στριμωγμένη αρκούδα», υπερεκτιμώντας τις συγκυριακές δυνάμεις του και ως εκ τούτου γίνεται ένας επικίνδυνος παίχτης...
Δυστυχώς, από τις πρώτες περιοχές που θα δοκιμαστούν, εάν συνεχιστεί ανεξέλεγκτα η ουκρανική διελκυνστίδα μεταξύ Ρωσίας και Δύσης είναι ο χώρος των Βαλκανίων, η Τουρκία οι ενεργειακές ισορροπίες, η Μέση Ανατολή κ.λπ., με αισθητές επιπτώσεις για την Ελλάδα... Εμείς ως χώρα τι κάνουμε; Υπάρχει καμιά ιδέα;
http://www.ethnos.gr/
panpan@pegasus.gr