Του Θοδωρή ΚαλούδηΗ πρώτη δημοσκόπηση που μετρά και το «Ποτάμι» του Σταύρου Θεοδωράκη (ALCO για το newsit.gr) αποτυπώνει, ακόμα μια φορά, το τραγικό αδιέξοδο στην πολιτική ζωή. Και επιτρέπει ορισμένα συμπεράσματα:1. Αναδεικνύει μια νέα δύναμη, το «Ποτάμι», που με 6,4% (στα έγκυρα ψηφοδέλτια) τοποθετείται αμέσως τέταρτο κόμμα, μετά τους δύο μονομάχους και τη Χρυσή Αυγή. Το κόμμα αυτό δείχνει να κερδίζει την προτίμηση ή συμπάθεια πολλών πολιτών εκ του γεγονότος ότι ο αρχηγός του είναι ένας «εναλλακτικός» και συμπαθής σταρ της Ελληνικής τηλεόρασης, χωρίς πολιτικό παρελθόν. (Σημειώσατε ότι το «Ποτάμι» μετριέται και αναδεικνύεται ενώ δεν έχει ανακοινώσει το πολιτικό στίγμα του, το πρόγραμμά του, ούτε τους υποψήφιους του για τις Ευρωεκλογές)
2. Είναι προφανές ότι ο κ. Θεοδωράκης κινήθηκε αιφνιδιαστικά, αποφασιστικά και με εξαιρετικό πολιτικό αισθητήριο, καλύπτοντας την ανάγκη για «κάτι νέο και άφθαρτο», όταν τα «μούσκεψαν» οι «58». Και όταν φάνηκε καθαρά ότι οι συγκροτημένες δυνάμεις του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς, δηλαδή το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ, αδυνατούν να συνεννοηθούν και να συνενωθούν, προσφέροντας μια εφικτή εναλλακτική πολιτική λύση στον πολωτικό διπολισμό.
3. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει στα όριά του ( το γιατί, ας το ψάξουν ο Αλέξης, ο Παναγιώτης και τα άλλα παιδιά…). Αντί να κερδίζει πόντους, χάνει. Όσο φτάνουμε στις «εκλογές-δημοψήφισμα», που είναι η επίσημη διακήρυξη του κόμματος, αντί ο ΣΥΡΙΖΑ να «φουντώνει», εκμεταλλευόμενος τη «λαϊκή δυσαρέσκεια», παραμένει σε μια δημοσκοπική αδράνεια, αποτέλεσμα ενδεχομένως των εσωτερικών του αντιφάσεων, που δεν επιτρέπουν να κερδίσει σε αξιοπιστία, άρα και ευρύτερη αποδοχή. Το ΠΑΣΟΚ μοιάζει να κινείται πλέον μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Με άμεσο κίνδυνο για την (τρέχουσα) πολιτική σταθερότητα. Η ΔΗΜΑΡ κινείται στο συν-πλην 3%, πληρώνοντας τις εμμονές, τον εγωισμό και την έλλειψη πολιτικής οξυδέρκειας του αρχηγού της. Οι ΑΝΕΛ μοιάζουν με το χορταρένιο σπιτάκι στα «τρία γουριυνάκια». Φύσηξε ο Σταύρος και έπεσε το ένα τρίτο του σπιτιού. Η Νέα Δημοκρατία είναι το δεξιό κόμμα που για να διασωθεί στη θέση του χρειάζεται πόλωση και «τσόντα» από κεντρώους ψηφοφόρους – και εδώ, όμως ο Θεοδωράκης κάνει τη «ζημιά» του: όσο κόβει από το ΣΥΡΙΖΑ, άλλο τόσο βάζει φράχτη προσπέλασης κεντρώων στη Ν.Δ.
4. Αν για λίγο θεωρήσουμε (αυθαίρετα) τα ποσοστά της δημοσκόπησης της ALCO ως αποτέλεσμα εθνικών εκλογών, το αδιέξοδο είναι προφανές. Ωστόσο, ο πολιτικός χρόνος για τις εθνικές εκλογές είναι ακόμα μακρύς και θα δούμε και άλλα έργα…
5. Σκεφθείτε πως όλα αυτά συμβαίνουν με μία απλή κίνηση «από το πουθενά» ενός δημοφιλούς τηλεοπτικού αστέρα. Το πόσο θα αντέξει η πολιτική κίνησή του μένει να αποδειχτεί. Μπορεί να δημιουργήσει τη μεγάλη έκπληξη, μπορεί και να ξεφουσκώσει. Η σοβαρότητα της θα είναι το ουσιώδες κριτήριο.
Όμως ένα είναι το δεδομένο: O κόσμος δείχνει απογοητευμένος από το παλαιό φθαρμένο πολιτικό σύστημα. Και αναζητά το καινούργιο. Το κενό θα καλυφθεί…Είναι νόμος της φύσης. Και της πολιτικής…
