Η πρώτη πράξη που θα έπρεπε να έκαναν όταν εκλέγονταν στο ύπατο
αξίωμα της κοινωνίας τόσο ο Τούρκος ηγέτης όσο και ο Έλληνας θα ήταν να
επισκεφθούν τους τάφους εκείνων που έχασαν τη ζωή τους κατά τις
διακοινοτικές συγκρούσεις.Αυτήν την επίσκεψη θα μπορούσαν να την πραγματοποιούσαν και μαζί και
χωριστά. Έστω και αν αντιτίθετο σε αυτό η μια από τις πλευρές, δεν θα
υπήρχε κανένα εμπόδιο για να την πραγματοποιούσε μονομερώς η άλλη
πλευρά. Έστω και αν δεν ήταν δυνατόν να πεισθούν να το κάνουν αυτό οι
Ντενκτάς και Παπαδόπουλος, θα μπορούσαν να το κατάφερναν οι Χριστόφιας
και Ταλάτ. Αν το κατάφερναν, θα ανοίγονταν νέοι ορίζοντες μπροστά στους
Κυπρίους και θα δεχόταν ένα ισχυρό πλήγμα ο εθνικισμός.
Μήπως υπήρχε κάτι που εμπόδιζε τον Ταλάτ να επισκεφθεί τους ελληνοκυπριακούς τάφους; Μήπως θα γινόταν χαλασμός κόσμου, αν ο Χριστόφιας επισκεπτόταν τα χωριά Μάραθα, Αλόα και Σανδαλάρη; Ο Βίλι Μπραντ επισκέφθηκε το Άουσβιτς και γονάτισε. Έκλαψε. Μήπως έχασε οτιδήποτε από το μεγαλείο του; Ακριβώς το αντίθετο. Έγινε ακόμα μεγαλύτερος. Κέρδισε την αγάπη και όχι το μίσος των Γερμανών.Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι θα μαζέψει χειροκροτήματα και από τις δύο πλευρές ο πρώτος ηγέτης που θα το κάνει αυτό στην Κύπρο. Δεν έχασα την ελπίδα μου. Ακόμα περιμένω. Ακόμα δεν είναι αργά για τους Αναστασιάδη και Έρογλου. Αν θέλουν να μας αποδείξουν ότι υποστηρίζουν την ειρήνη, τι περιμένουν ακόμα; Γιατί δεν παρίστανται μαζί στις κηδείες των νεκρών μας, τα οστά των οποίων βγάζουμε από το χώμα μετά από τόσα χρόνια; Τι εμποδίζει τη συμμετοχή σε κηδείες αγνοουμένων, είτε αυτοί είναι Έλληνες είτε Τούρκοι; Γιατί ο Τούρκος ηγέτης πηγαίνει μόνο στις κηδείες Τούρκων αγνοουμένων και ο Έλληνας ηγέτης στις κηδείες μόνο Ελλήνων αγνοουμένων; Σε τι άλλο ωφελεί αυτό εκτός από την τοποθέτηση ακόμα ενός τούβλου στο τείχος του εθνικισμού;
Μήπως δεν θέλει να γίνει ηγέτης όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και των Τούρκων ένας Ελληνοκύπριος ηγέτης; Μήπως δεν ονειρεύεται να γίνει ηγέτης και των Ελλήνων ένας Τουρκοκύπριος ηγέτης;
Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν ηγέτης της μαύρης φυλής. Αλλά δεν ήταν ηγέτης μόνο των μαύρων. Έγινε ηγέτης και των λευκών. Ηγέτης όλων των κατοίκων της χώρας του. Ξεπέρασε τα χοντρά τείχη που θεωρούνταν ανυπέρβλητα με απέραντη ανεκτικότητα και αγάπη. Το έργο του ήταν πιο δύσκολο από αυτό των δικών μας εδώ. Αλλά τα κατάφερε. Μετέτρεψε το μίσος σε αγάπη και την έχθρα σε ανεκτικότητα. Ουδέποτε αναφέρθηκε στα συμφέροντα της μαύρης φυλής. Απέβλεπε στα συμφέροντα ολόκληρου του λαού. Δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα σε μαύρους και λευκούς.
Οι δικοί μας ηγέτες εδώ αναφέρονται είτε στα τουρκικά είτε στα ελληνικά. Στο τραπέζι δεν υπάρχουν τα κοινά συμφέροντα των Κυπρίων. Ο Μαντέλα διάλεξε ακόμα και τους περισσότερους σωματοφύλακές του ανάμεσα από τους λευκούς. Ή, ορθότερα, συνέχισε με την μονάδα ασφαλείας που προστάτευε τον προκάτοχό του λευκό Πρόεδρο. Δεν τους έδιωξε για να βάλει στη θέση τους μαύρους, τους οποίους εμπιστευόταν. Έδειξε και σε αυτούς εμπιστοσύνη. Μήπως μπορείτε να σκεφτείτε να είναι Τουρκοκύπριοι μερικοί από τους άνδρες της φρουράς του Αναστασιάδη εδώ ή να υπάρχουν μερικοί Ελληνοκύπριοι που θα ασκούν καθήκοντα στο προεδρικό του Ντερβίς Έρογλου;
Πόσο μακριά είμαστε από τέτοια πράγματα, έτσι δεν είναι; Αυτή η απόσταση μας δείχνει ουσιαστικά πόσο πολύ απέχουμε από την πραγματική ειρήνη. Κοιτάξτε που στη Γερμανία εξελέγησαν έντεκα Τούρκοι βουλευτές κατά τις πρόσφατες εκλογές. Ένας Γερμανός μπορεί πλέον να πάει στην κάλπη και να ψηφίσει έναν Τούρκο που ζει εκεί. Μήπως μπορούν να συμβούν τέτοια πράγματα εδώ σε εμάς;
Πόσοι Τούρκοι θα ψήφιζαν Έλληνα και πόσοι Έλληνες θα ψήφιζαν Τούρκο; Στις ευρωπαϊκές εθνικές ομάδες υπάρχουν και μαύροι πάνθηρες πλέον. Εμείς εδώ δεν μπορούμε καν να παίξουμε έναν αγώνα μεταξύ μας, πόσω μάλλον να φτιάξουμε εθνική ομάδα. Ονειρευόμαστε βλακωδώς να πετύχουμε την ειρήνη μετά από μια συμφωνία. Μήπως είμαστε τόσο ανόητοι; Μήπως γίνεται ειρήνη με γραμμάτιο; Μήπως δεν καταλάβαμε ακόμα ότι πρώτα πρέπει να υπάρξει ειρήνη και μετά συμφωνία;
http://www.politis-news.com
Μήπως υπήρχε κάτι που εμπόδιζε τον Ταλάτ να επισκεφθεί τους ελληνοκυπριακούς τάφους; Μήπως θα γινόταν χαλασμός κόσμου, αν ο Χριστόφιας επισκεπτόταν τα χωριά Μάραθα, Αλόα και Σανδαλάρη; Ο Βίλι Μπραντ επισκέφθηκε το Άουσβιτς και γονάτισε. Έκλαψε. Μήπως έχασε οτιδήποτε από το μεγαλείο του; Ακριβώς το αντίθετο. Έγινε ακόμα μεγαλύτερος. Κέρδισε την αγάπη και όχι το μίσος των Γερμανών.Δεν έχω καμία απολύτως αμφιβολία ότι θα μαζέψει χειροκροτήματα και από τις δύο πλευρές ο πρώτος ηγέτης που θα το κάνει αυτό στην Κύπρο. Δεν έχασα την ελπίδα μου. Ακόμα περιμένω. Ακόμα δεν είναι αργά για τους Αναστασιάδη και Έρογλου. Αν θέλουν να μας αποδείξουν ότι υποστηρίζουν την ειρήνη, τι περιμένουν ακόμα; Γιατί δεν παρίστανται μαζί στις κηδείες των νεκρών μας, τα οστά των οποίων βγάζουμε από το χώμα μετά από τόσα χρόνια; Τι εμποδίζει τη συμμετοχή σε κηδείες αγνοουμένων, είτε αυτοί είναι Έλληνες είτε Τούρκοι; Γιατί ο Τούρκος ηγέτης πηγαίνει μόνο στις κηδείες Τούρκων αγνοουμένων και ο Έλληνας ηγέτης στις κηδείες μόνο Ελλήνων αγνοουμένων; Σε τι άλλο ωφελεί αυτό εκτός από την τοποθέτηση ακόμα ενός τούβλου στο τείχος του εθνικισμού;
Μήπως δεν θέλει να γίνει ηγέτης όχι μόνο των Ελλήνων, αλλά και των Τούρκων ένας Ελληνοκύπριος ηγέτης; Μήπως δεν ονειρεύεται να γίνει ηγέτης και των Ελλήνων ένας Τουρκοκύπριος ηγέτης;
Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν ηγέτης της μαύρης φυλής. Αλλά δεν ήταν ηγέτης μόνο των μαύρων. Έγινε ηγέτης και των λευκών. Ηγέτης όλων των κατοίκων της χώρας του. Ξεπέρασε τα χοντρά τείχη που θεωρούνταν ανυπέρβλητα με απέραντη ανεκτικότητα και αγάπη. Το έργο του ήταν πιο δύσκολο από αυτό των δικών μας εδώ. Αλλά τα κατάφερε. Μετέτρεψε το μίσος σε αγάπη και την έχθρα σε ανεκτικότητα. Ουδέποτε αναφέρθηκε στα συμφέροντα της μαύρης φυλής. Απέβλεπε στα συμφέροντα ολόκληρου του λαού. Δεν έκανε διακρίσεις ανάμεσα σε μαύρους και λευκούς.
Οι δικοί μας ηγέτες εδώ αναφέρονται είτε στα τουρκικά είτε στα ελληνικά. Στο τραπέζι δεν υπάρχουν τα κοινά συμφέροντα των Κυπρίων. Ο Μαντέλα διάλεξε ακόμα και τους περισσότερους σωματοφύλακές του ανάμεσα από τους λευκούς. Ή, ορθότερα, συνέχισε με την μονάδα ασφαλείας που προστάτευε τον προκάτοχό του λευκό Πρόεδρο. Δεν τους έδιωξε για να βάλει στη θέση τους μαύρους, τους οποίους εμπιστευόταν. Έδειξε και σε αυτούς εμπιστοσύνη. Μήπως μπορείτε να σκεφτείτε να είναι Τουρκοκύπριοι μερικοί από τους άνδρες της φρουράς του Αναστασιάδη εδώ ή να υπάρχουν μερικοί Ελληνοκύπριοι που θα ασκούν καθήκοντα στο προεδρικό του Ντερβίς Έρογλου;
Πόσο μακριά είμαστε από τέτοια πράγματα, έτσι δεν είναι; Αυτή η απόσταση μας δείχνει ουσιαστικά πόσο πολύ απέχουμε από την πραγματική ειρήνη. Κοιτάξτε που στη Γερμανία εξελέγησαν έντεκα Τούρκοι βουλευτές κατά τις πρόσφατες εκλογές. Ένας Γερμανός μπορεί πλέον να πάει στην κάλπη και να ψηφίσει έναν Τούρκο που ζει εκεί. Μήπως μπορούν να συμβούν τέτοια πράγματα εδώ σε εμάς;
Πόσοι Τούρκοι θα ψήφιζαν Έλληνα και πόσοι Έλληνες θα ψήφιζαν Τούρκο; Στις ευρωπαϊκές εθνικές ομάδες υπάρχουν και μαύροι πάνθηρες πλέον. Εμείς εδώ δεν μπορούμε καν να παίξουμε έναν αγώνα μεταξύ μας, πόσω μάλλον να φτιάξουμε εθνική ομάδα. Ονειρευόμαστε βλακωδώς να πετύχουμε την ειρήνη μετά από μια συμφωνία. Μήπως είμαστε τόσο ανόητοι; Μήπως γίνεται ειρήνη με γραμμάτιο; Μήπως δεν καταλάβαμε ακόμα ότι πρώτα πρέπει να υπάρξει ειρήνη και μετά συμφωνία;
http://www.politis-news.com