Το 1979 ο γράφων έκανε μια έρευνα
στα διάφορα δημόσια ψυχιατρεία της χώρας. Στη Λέρο, με την ευκαιρία τής
εκεί επίσκεψής μας, ζητήσαμε να συναντήσουμε έναν παλιό δολοφόνο που
είχε τρελαθεί και ήταν έγκλειστος στο ψυχιατρείο του νησιού. Αλλά ο
συγκεκριμένος άνθρωπος ζούσε πλέον στον κόσμο του και δεν υπήρχε τρόπος
για οποιουδήποτε είδους επικοινωνία.Ο Χίτλερ υπερηφανευόταν ότι έσωσε τη Γερμανία από το χάος αλλά την οδήγησε στη μεγαλύτερη καταστροφή
Ο ψυχίατρος μας διάβασε κάποιες επιστολές που ο ασθενής
συνέτασσε. Η ανάγνωσή τους διακοπτόταν προσωρινά από τα γέλια του
γιατρού: «Εγώ και μόνον εγώ συνάντησα τον Μεγαλέξανδρο, εγώ και μόνον
εγώ επήγα στο φεγγάρι...». Ο παραλογισμός ήταν προφανής, αλλά εκείνο που
μου έμεινε στο μυαλό ήταν η προσπάθεια ενός τρελού να είναι μοναδικός:
«Εγώ και μόνον εγώ»...
Μελετώντας στη συνέχεια τη ζωή «λογικών» ανθρώπων, στρατιωτικών ή πολιτικών, όχι λίγες φορές θυμόμουν συνειρμικά τις επιστολές του έγκλειστου στη Λέρο.Ας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από μία ομιλία του Αδόλφου Χίτλερ, που εκφωνήθηκε στις 28 Απριλίου 1939: «Εγώ ήμουν εκείνος που υπερνίκησα το χάος της Γερμανίας (...) όχι μόνον ένωσα το γερμανικό λαό, μα και τον εξόπλισα στρατιωτικά. Εγώ επανέφερα τη χιλιόχρονη ιστορική ενότητα του γερμανικού ζωτικού χώρου. Και όλα αυτά τα κατόρθωσα μόνος μου...».
Είχε προαναγγείλει
Στο θεωρητικό του έργο «Ο Αγών μου» ο Χίτλερ είχε προαναγγείλει αυτό που επρόκειτο να συμβεί, όπως ήταν ένας καταστρεπτικός πόλεμος, ο καταστρεπτικότερος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Γι' αυτό άλλωστε προχώρησε στη στρατιωτικοποίηση της γερμανικής κοινωνίας, προετοιμάζοντάς την για έναν πόλεμο.Αρκετά χρόνια πριν ανέλθει στην εξουσία, στο θεωρητικό του έργο «Ο Αγών μου» ο Χίτλερ έγραψε: «Εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές βάζουμε οριστικό τέλος στην προπολεμική αποικιακή κι εμπορική πολιτική μας και ενδυναμώνουμε τη μελλοντική κατακτητική πολιτική.
»Ομως, αν σήμερα μιλούμε για νέες εκτάσεις στην Ευρώπη, δεν έχουμε κατά νου τίποτ' άλλο παρά τη Ρωσία και τα γειτονικά μ' αυτήν κράτη». Δεν έκρυβε ο Χίτλερ τον τελικό στόχο «της παγκόσμιας γερμανικής κυριαρχίας».Και από την άποψη του λεγόμενου «εθνικισμού» να εξετάσουμε την άποψη του Χίτλερ, οι θέσεις του σήμαιναν ότι υπεράνω όλων θα ήταν η γερμανική φυλή και ένας από τους υποτακτικούς της θα ήταν το «ελληνικό έθνος», που άλλωστε οι Γερμανοί ειδικοί δεν το θεωρούσαν ακραιφνή απόγονο της αρχαίας Ελλάδας.
Ποιο ήταν τελικά το αποτέλεσμα της γερμανικής στρατοκρατικής πολεμικής μηχανής; Εκατομμύρια Γερμανοί στρατιωτικοί από την Ελλάδα μέχρι τη Σοβιετική Ενωση, από τη Γαλλία μέχρι τη Γερμανία και τη Βόρεια Αφρική άφησαν τα κόκαλά τους, συχνά άταφοι, σαν το πιο φτηνό ανθρώπινο κρέας.
Ο Χίτλερ, ο άνθρωπος που υπερηφανευόταν ότι έσωσε τη Γερμανία από το χάος, ήταν εκείνος που την οδήγησε στη μεγαλύτερη καταστροφή, το διαμελισμό της χώρας και το μεγαλύτερο χάος στην ιστορία της.
Ηταν τόσο μεγάλες οι γερμανικές απώλειες, ώστε μερικά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου η Δυτική Γερμανία επιζήτησε, έντονα, εργατικά χέρια, και τότε εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γιουγκοσλαβία, την Τουρκία κ.α. κατέκλυσαν τη χώρα. Αλλά το χειρότερο απ' όλα ήταν ότι οι Γερμανοί χαρακτηρίστηκαν «ανθρωπόμορφα τέρατα».
Δώδεκα έως 15 εκατομμύρια Γερμανοί εκδιώχθηκαν από διάφορες χώρες της Ευρώπης όπου ζούσαν ως μειονότητες και έφυγαν με σκυφτό το κεφάλι ως συνένοχοι των ναζιστών εγκληματιών (έστω και αν αυτό δεν ήταν αλήθεια).
Το Μπλεντ, ένα χωριό που είχε δοθεί από τον Τίτο στους Ελληνες αντάρτες, κατοικούνταν από μέλη της γερμανικής μειονότητας στη Γιουγκοσλαβία, που εκδιώχτηκαν συνολικά από τη χώρα μετά το τέλος του πολέμου.
Κατοχή
Απέναντι στην Ελλάδα ο χιτλερισμός υπήρξε ο μεγαλύτερος εχθρός της μετά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821. Κατέλαβαν τη χώρα και τη διεμοίρασαν μεταξύ τριών δυνάμεων, της Γερμανίας, της φασιστικής Ιταλίας και της Βουλγαρίας.Για πρώτη φορά μετά την ανακήρυξη της ελληνικής ανεξαρτησίας το 19ο αιώνα, η χώρα μας βρέθηκε υπό νέα κατοχή και αυτό το πλήρωσε πολύ ακριβά σε δάκρυα και αίμα, όπως και οικονομική αφαίμαξη. Μερικοί στοχαστές του περασμένου αιώνα είχαν εκφράσει τη γνώμη ότι η Ιστορία γράφεται σαν τραγωδία και ότι η προσπάθεια μίμησης μεταγενέστερα ενός ιστορικού γεγονότος αποκτά τα χαρακτηριστικά μιας κωμωδίας, ενδεχομένως με τραγική κατάληξη.
Ο Χίτλερ στη δεκαετία του '20 δημιούργησε τον πολιτικό στρατό των «ταγμάτων εφόδου» (SA), των οποίων αρχηγός ήταν ο στρατιωτικός Ερνεστ Ρεμ. Τη δεκαετία του '30 ο Ρεμ δολοφονήθηκε με εντολή του Χίτλερ, γιατί είχαν ανακύψει πολιτικές διαφωνίες. Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε στην Ελλάδα μια προσπάθεια μίμησης των γερμανικών ταγμάτων εφόδου με λαμπαδηφορίες και στρατιωτικούς σχηματισμούς.
Αραγε είναι μια προσπάθεια μίμησης των μεθόδων που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ για ν' αναρριχηθεί στην εξουσία; Δηλαδή ένα εθνικιστικό κίνημα, χωρίς δική του αυτόνομη προσωπικότητα, απλά μιμούμενο και αντιγράφοντας τον Χίτλερ και το ναζισμό; Οπως τα Τάγματα Ασφαλείας της περιόδου της Κατοχής που υπάγονταν στα γερμανικά SS.Ο χιτλερισμός υπήρξε πάντα ο θανάσιμος αντίπαλος της οικουμενικότητας του Ελληνισμού, που εκφράζεται με το δίπτυχο Ελευθερία και Δημοκρατία.
Ας θυμηθούμε ένα επαναστατικό τραγούδι, που δεν είναι άλλο από τον Εθνικό μας Υμνο: «Απ' τα κόκαλα βγαλμένη την Ελλήνων τα ιερά... χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά». Μέχρι τα κόκαλά μας είναι ζυμωμένη η ελευθερία και γι' αυτό αγωνιστήκαμε εναντίον της περσικής και οθωμανικής απολυταρχίας, εναντίον του χιτλερισμού και του φασισμού, εναντίον κάθε εσωτερικού ή εξωτερικού δικτάτορα που θέλησε να μας επιβάλει μια νέα τυραννία.
Μελετώντας στη συνέχεια τη ζωή «λογικών» ανθρώπων, στρατιωτικών ή πολιτικών, όχι λίγες φορές θυμόμουν συνειρμικά τις επιστολές του έγκλειστου στη Λέρο.Ας παραθέσουμε ένα απόσπασμα από μία ομιλία του Αδόλφου Χίτλερ, που εκφωνήθηκε στις 28 Απριλίου 1939: «Εγώ ήμουν εκείνος που υπερνίκησα το χάος της Γερμανίας (...) όχι μόνον ένωσα το γερμανικό λαό, μα και τον εξόπλισα στρατιωτικά. Εγώ επανέφερα τη χιλιόχρονη ιστορική ενότητα του γερμανικού ζωτικού χώρου. Και όλα αυτά τα κατόρθωσα μόνος μου...».
Είχε προαναγγείλει
Στο θεωρητικό του έργο «Ο Αγών μου» ο Χίτλερ είχε προαναγγείλει αυτό που επρόκειτο να συμβεί, όπως ήταν ένας καταστρεπτικός πόλεμος, ο καταστρεπτικότερος στην ιστορία της ανθρωπότητας. Γι' αυτό άλλωστε προχώρησε στη στρατιωτικοποίηση της γερμανικής κοινωνίας, προετοιμάζοντάς την για έναν πόλεμο.Αρκετά χρόνια πριν ανέλθει στην εξουσία, στο θεωρητικό του έργο «Ο Αγών μου» ο Χίτλερ έγραψε: «Εμείς οι εθνικοσοσιαλιστές βάζουμε οριστικό τέλος στην προπολεμική αποικιακή κι εμπορική πολιτική μας και ενδυναμώνουμε τη μελλοντική κατακτητική πολιτική.
»Ομως, αν σήμερα μιλούμε για νέες εκτάσεις στην Ευρώπη, δεν έχουμε κατά νου τίποτ' άλλο παρά τη Ρωσία και τα γειτονικά μ' αυτήν κράτη». Δεν έκρυβε ο Χίτλερ τον τελικό στόχο «της παγκόσμιας γερμανικής κυριαρχίας».Και από την άποψη του λεγόμενου «εθνικισμού» να εξετάσουμε την άποψη του Χίτλερ, οι θέσεις του σήμαιναν ότι υπεράνω όλων θα ήταν η γερμανική φυλή και ένας από τους υποτακτικούς της θα ήταν το «ελληνικό έθνος», που άλλωστε οι Γερμανοί ειδικοί δεν το θεωρούσαν ακραιφνή απόγονο της αρχαίας Ελλάδας.
Ποιο ήταν τελικά το αποτέλεσμα της γερμανικής στρατοκρατικής πολεμικής μηχανής; Εκατομμύρια Γερμανοί στρατιωτικοί από την Ελλάδα μέχρι τη Σοβιετική Ενωση, από τη Γαλλία μέχρι τη Γερμανία και τη Βόρεια Αφρική άφησαν τα κόκαλά τους, συχνά άταφοι, σαν το πιο φτηνό ανθρώπινο κρέας.
Ο Χίτλερ, ο άνθρωπος που υπερηφανευόταν ότι έσωσε τη Γερμανία από το χάος, ήταν εκείνος που την οδήγησε στη μεγαλύτερη καταστροφή, το διαμελισμό της χώρας και το μεγαλύτερο χάος στην ιστορία της.
Ηταν τόσο μεγάλες οι γερμανικές απώλειες, ώστε μερικά χρόνια μετά το τέλος του πολέμου η Δυτική Γερμανία επιζήτησε, έντονα, εργατικά χέρια, και τότε εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες από την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιταλία, τη Γιουγκοσλαβία, την Τουρκία κ.α. κατέκλυσαν τη χώρα. Αλλά το χειρότερο απ' όλα ήταν ότι οι Γερμανοί χαρακτηρίστηκαν «ανθρωπόμορφα τέρατα».
Δώδεκα έως 15 εκατομμύρια Γερμανοί εκδιώχθηκαν από διάφορες χώρες της Ευρώπης όπου ζούσαν ως μειονότητες και έφυγαν με σκυφτό το κεφάλι ως συνένοχοι των ναζιστών εγκληματιών (έστω και αν αυτό δεν ήταν αλήθεια).
Το Μπλεντ, ένα χωριό που είχε δοθεί από τον Τίτο στους Ελληνες αντάρτες, κατοικούνταν από μέλη της γερμανικής μειονότητας στη Γιουγκοσλαβία, που εκδιώχτηκαν συνολικά από τη χώρα μετά το τέλος του πολέμου.
Κατοχή
Απέναντι στην Ελλάδα ο χιτλερισμός υπήρξε ο μεγαλύτερος εχθρός της μετά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 1821. Κατέλαβαν τη χώρα και τη διεμοίρασαν μεταξύ τριών δυνάμεων, της Γερμανίας, της φασιστικής Ιταλίας και της Βουλγαρίας.Για πρώτη φορά μετά την ανακήρυξη της ελληνικής ανεξαρτησίας το 19ο αιώνα, η χώρα μας βρέθηκε υπό νέα κατοχή και αυτό το πλήρωσε πολύ ακριβά σε δάκρυα και αίμα, όπως και οικονομική αφαίμαξη. Μερικοί στοχαστές του περασμένου αιώνα είχαν εκφράσει τη γνώμη ότι η Ιστορία γράφεται σαν τραγωδία και ότι η προσπάθεια μίμησης μεταγενέστερα ενός ιστορικού γεγονότος αποκτά τα χαρακτηριστικά μιας κωμωδίας, ενδεχομένως με τραγική κατάληξη.
Ο Χίτλερ στη δεκαετία του '20 δημιούργησε τον πολιτικό στρατό των «ταγμάτων εφόδου» (SA), των οποίων αρχηγός ήταν ο στρατιωτικός Ερνεστ Ρεμ. Τη δεκαετία του '30 ο Ρεμ δολοφονήθηκε με εντολή του Χίτλερ, γιατί είχαν ανακύψει πολιτικές διαφωνίες. Το τελευταίο διάστημα βλέπουμε στην Ελλάδα μια προσπάθεια μίμησης των γερμανικών ταγμάτων εφόδου με λαμπαδηφορίες και στρατιωτικούς σχηματισμούς.
Αραγε είναι μια προσπάθεια μίμησης των μεθόδων που χρησιμοποίησε ο Χίτλερ για ν' αναρριχηθεί στην εξουσία; Δηλαδή ένα εθνικιστικό κίνημα, χωρίς δική του αυτόνομη προσωπικότητα, απλά μιμούμενο και αντιγράφοντας τον Χίτλερ και το ναζισμό; Οπως τα Τάγματα Ασφαλείας της περιόδου της Κατοχής που υπάγονταν στα γερμανικά SS.Ο χιτλερισμός υπήρξε πάντα ο θανάσιμος αντίπαλος της οικουμενικότητας του Ελληνισμού, που εκφράζεται με το δίπτυχο Ελευθερία και Δημοκρατία.
Ας θυμηθούμε ένα επαναστατικό τραγούδι, που δεν είναι άλλο από τον Εθνικό μας Υμνο: «Απ' τα κόκαλα βγαλμένη την Ελλήνων τα ιερά... χαίρε ω χαίρε Ελευθεριά». Μέχρι τα κόκαλά μας είναι ζυμωμένη η ελευθερία και γι' αυτό αγωνιστήκαμε εναντίον της περσικής και οθωμανικής απολυταρχίας, εναντίον του χιτλερισμού και του φασισμού, εναντίον κάθε εσωτερικού ή εξωτερικού δικτάτορα που θέλησε να μας επιβάλει μια νέα τυραννία.
