Η "μεγάλη" Τουρκία

Ο Γ. Γραμματέας του ΝΑΤΟ Λουνς συμφώνησε με τον υφυπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζόζεφ Σίσκο να βοηθήσουν την Τουρκία για την απόβασή της στην Κύπρο, αφού πρώτα ανατραπεί βίαια ο Μακάριος, που ήταν το εμπόδιο.Η Χούντα συμφωνούσε να πάρει η Τουρκία κομμάτι της Κύπρου για να έχουν οι Τ/κ διέξοδο προς τη θάλασσα. Η Χούντα δηλαδή αγωνιζόταν για την τουρκοποίηση της Κύπρου και οι εδώ εγκάθετοί της, αφελείς της ΕΟΚΑ Β, πίστευαν ότι η Χούντα αγωνιζόταν για την Ένωση, που δήθεν δεν την ήθελε ο Μακάριος, γι’ αυτό και έπρεπε να γίνει το πραξικόπημα εναντίον του. Μεταξύ των «αφελών» ήταν δυστυχώς και ο πατέρας του νυν Προέδρου, που προς τιμήν του καταδίκασε προχθές το πραξικόπημα με όλη τη δύναμη της ψυχής του.

Όμως, σκοπός της παρούσας είναι να κάνω μια σύγκριση μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ. Στον πόλεμο των 6 ημερών το 1967, το Ισραήλ κατατρόπωσε ταυτόχρονα τους αραβικούς στρατούς Αιγύπτου, Συρίας και Ιορδανίας και κατέλαβε έκταση 30 και πλέον χιλιάδων τετραγωνικών χιλιομέτρων (Σινά, Δυτική Όχθη, Κολάν). Ήμουνα στο Ισραήλ τότε και έζησα τα γεγονότα από κοντά.Η Τουρκία το 1974 σε 6 ημέρες κατέλαβε έκταση 3.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Είχε απέναντί της μια διαλυμένη Εθνική Φρουρά, είχε την εκ των έσω βοήθεια των Τουρκοκύπριων, είχε τη σύμπραξη ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Χούντας-ΕΟΚΑ Β.

Εάν λοιπόν η «μεγάλη» Τουρκία έχει την εντύπωση ότι θα βρει ξανά συνθήκες όμοιες με αυτές του 1974 για να αρπάξει τον φυσικό πλούτο της Κύπρου, πλανάται πλάνην οικτράν. Σήμερα δεν υπάρχει συναίνεση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ και δεν υπάρχει Χούντα ή ΕΟΚΑ Β. Αντίθετα, σήμερα οι συσχετισμοί είναι τέτοιοι ώστε το Ισραήλ να αντιλαμβάνεται πλέον ότι τυχόν υφαρπαγή του φυσικού πλούτου της Κύπρου από την Τουρκία θα είναι το προεόρτιο της υφαρπαγής του δικού του πλούτου.

Φίλιππος Μιχαηλίδης