Διότι δίχως αυτό το εργαλείο, επειδή η ΑΟΖ αγγίζει τεράστιες αποστάσεις λόγω των 200ΝΜ και δυσκολεύει την κλασική αντίληψη, έχουμε προβλήματα για τα μεγέθη. Επιπλέον η ΑΟΖ αλλάζει τα δεδομένα και για τα μικρά νησιά, ειδικά αυτά που βρίσκονται μακριά από όλα τα άλλα. Κλασικά θεωρούμε ότι δεν παίζουν μεγάλο ρόλο και κατά συνέπεια δεν είναι σημαντικά. Ενώ τα διαγράμματα Voronoi αποδεικνύουν την αξία τους μέσω της ΑΟΖ.
Έτσι η εικόνα της Ελλάδας είναι ριζικά διαφορετική. Μάλιστα αυτή η ιδιότητα εξηγεί γιατί πολλά κράτη άργησαν να υπογράψουν το Δίκαιο της Θάλασσας. Έβλεπαν με επιφυλακτικότητα μια νομική έννοια μ’ ένα οικονομικό υπόβαθρο που δίνει τόσο μεγάλη σημασία στα νησιά σε όλες τις περιοχές του κόσμου δίχως καμιά εξαίρεση.
Έτσι το παράδοξο για την Ελλάδα είναι ότι το πιο ισχυρό της σημείο για την ΑΟΖ δεν είναι η ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά η νησιώτικη. Διότι κάθε νησί συμβάλλει με την δική του γενικευμένη κυψέλη του Voronoi. Συνεπώς είναι τα ακριτικά νησιά που δίνουν την μεγαλύτερη έκταση στην ελληνική ΑΟΖ. Πρέπει λοιπόν να είμαστε πολύ προσεκτικοί με όλα αυτά τα νησιά στα οποία δεν δίνουμε αρκετή σημασία. Στρατηγικά πρέπει λοιπόν να ενισχύσουμε όλα αυτά τα νησιά, διότι στην ουσία είναι οι φάροι της θάλασσάς μας. Επιπλέον όταν είναι νησιά με κατοίκους πρέπει ακόμα πιο πολύ να τα προστατεύουμε.
Το μάθημα των διαγραμμάτων Voronoi είναι απλό για κάθε ελληνική κυβέρνηση, να προσέχει σαν κόρη οφθαλμού όλα αυτά τα νησιά. Είναι θέμα υψηλής στρατηγικής κι όσοι δεν το ξέρουν ακόμα ας το μάθουν όσο πιο γρήγορα γίνεται.
http://www.lygeros.org/articles?n=10951&l=gr
