Εύστοχη η αναφορά του στις δομές της Εξάρτησης-Υπανάπτυξης, στις συνθήκες που καθιστούν μια ανεξάρτητη χώρα, προτεκτοράτο με μειωμένη εθνική κυριαρχία.Πολοί πίστεψαν και θεώρησαν οτι μιλούσε μόνο για την Βολιβία. Ομως μια απλή αναγωγή θα αρκούσε να γίνει αντιληπτό πως περιέγραφε και την Ελλάδα.
Ενός κράτους δηλαδή που η ιδρυτική πράξη του το καθιστούσε αιώνια αποικία χρέους-προτεκτοράτο, υποταγμένο στον Ξένο Παράγοντα. Ενός κράτους που η κολοβή αποκατάσταση της Δημοκρατίας,ο Λαικισμός και τα σύνδρομα επέτειναν τα αδιέξοδα του και άφηκαν αλώβητες τις δομές της εξάρτησης-υπανάπτυξης.
Μίλησε για ενότητα και πάλη των λαϊκών δυνάμεων με στόχο, ένα σύγχρονο-δίκαιο-φερέγγυο κράτος, με στόχο την πρόοδο του Εθνους , και ολάκερης της Λατινικής Αμερικής Εύκολα συναντάς στα λόγια του -πέρα απο τις εμβληματικές μορφές της Αριστεράς στην Λατινική Αμερική,- το πνεύμα του Εθνομάρτυρα Ρήγα Βελεστινλή, το πάθος και την σπιρτάδα του Αρη Βελουχιώτη
Εύκολα επίσης διακρίνεις των ρόλο δοσίλογων αστικών ελίτ, οι οποίες μετέτρεψαν το ελλαδικό κράτος σε παρακράτος και το σύνταγμα σε παρα-σύνταγμα, στο όνομα του σεχταρισμού τους.
Ελίτ που δεν διστάζουν να θυσιάσουν τα πάντα προκειμένου να περιφρουρήσουν τα προνόμια τους, Ελίτ που βαφτίζουν αυτή την δοσίλογη στάση σε Πατριωτική, Εθνική, προκειμένου να προσδώσουν στο αφήγημα τους νομιμότητα.Καθώς δε απο το φασιστικό τους ιδεολόγημα απουσιάζει το κοινωνικό στοιχείο, η φτωχοποίηση-περιθωριοποίηση των ευρύτερων κοινωνικών ομάδων. Δεκανίκι διαχρονικό ο συλλογισμός "«Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση, όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα»" που πολλοί εκσυγχρονιστές Ελληνες Πολιτικοί ασπάζονται.
Με γλαφυρότητα κατέδειξε τον δρόμο μέσα απο τον οποίο η Αριστερά μακριά απο παιδικές ασθένειες,αγκυλώσεις,σύνδρομα,βερμπαλισμούς μπορεί να αγκαλιάσει ευρύτερες κοινωνικές ομάδες, να συγκροτήσει εθνική πρόταση ανάτασης στην βάση του Δημοκρατικού Πατριωτισμού. Του σεβασμού δηλαδή της Λαικής κυριαρχίας και της ενίσχυσης της Κοινωνικής δικαιοσύνης ώστε να ξεφύγουν ευρύτερα λαικά στρώματα απο την φτωχοποίηση-περιθωριοποίηση.Με στόχο να επιτευχθεί και να διασφαλιστεί το ελάχιστο της κοινωνικής αξιοπρέπειας για τον κάθε πολίτη αυτής της χώρας.Απο εκεί ξεκινά η πραγματική λαική επανάσταση και εκεί καταλήγει η ανάπτυξη με κοινωνικό πρόσωπο. Απο εκεί ξεκινά η θωράκιση της Δημοκρατίας και σε εκεί καταλήγει η Εθνική ανάταση.
