Αντιδυκισμός -αντιαμερικανισμός
Μηχανισμοί προσκείμενοι στο AKP διακινούν την προπαγάνδα πως ο αντιαμερικανισμός είναι συνέπεια της αρνητικής πολιτικής που ακολουθούν οι ΗΠΑ σε βάρος της Τουρκίας , 1) στο Κουρδικό ζήτημα με την εμμονή να ενισχύεται-προστατεύεται η Κουρδική πολιτοφυλακή YPG και να μην ανακηρύσσεται σε τρομοκρατική οργάνωση το PYD( Κόμμα Δημοκρατικής Ένωσης) -παρακλάδι του PKK 2) Να εκδοθεί στην Τουρκία ο Fethullah Gülen, ο οποίος κατηγορείται ότι σχεδίασε την την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου του 2016 κατά του Ταγίπ Ερντογάν Διακηρύττουν πως αν ικανοποιηθούν αυτές οι δύο βασικές συνθήκες τότε η ομαλότητα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις θα επιστρέψει, ενα παράλληλα θα αποκατασταθεί και η εικόνα των ΗΠΑ στα μάτια της τουρκικής κοινής γνώμης ως φίλια χώρα Και όμως..
Κοιτάζοντας πίσω στο ισλαμιστικό παρελθόν του Ταγίπ Ερντογάν (είναι γνωστό αυτό που πολλοί αναλυτές-αρθρογράφοι ξεχνούν να καταγράψουν) πως ο γεμάτος από σφοδρά ισλαμιστικά αισθήματα Ταγίπ Ερντογάν ήταν και παραμένει φανατικός αντικομουνιστής καθώς από πολύ νωρίς θεωρούσε τον κομουνισμό και τον ιουδαϊσμό ως τα απόλυτα δεινά της οικουμένης. Ο ισλαμικός φονταμενταλισμός κυριαρχεί σε ολάκερη την πολιτική του διαδρομή, η δε επίκληση προς τους οπαδούς του να επιβάλλουν με κάθε τρόπο τις ισλαμικές αξίες απέναντι στο κοσμικό κράτος ήταν και είναι η μόνιμη επωδός του.
Κυρίαρχος είναι και ο παντουρκισμός στον ιδεολόγημα του Η Τουρκική εθνική ταυτότητα είναι ανώτερη και υπερτερεί σε βάρος όλων των άλλων εθνοτήτων στο εσωτερικό της (Μεγάλης) Τουρκίας. Η διαφύλαξη της τουρκικής ταυτότητας και της ακεραιότητας της Τουρκίας επαφίεται στον Ταγίπ Ερντογάν , η κάθε διεκδίκηση μειονοτικών ομάδων (θρησκευτικών-εθνοτικών) συνιστά εκχώρηση ζωτικού χώρου για την Τουρκία
Μέσω του Παντουρκισμού βάλλεται εν νέου η Δυτική Κουλτούρα ως παράγοντας ικανός να πυροδοτήσει διαλυτικές διαδικασίες στο τουρκικό γίγνεσθαι σε βάρος της τουρκικής εθνικής ταυτότητας Θεωρεί αναγκαία την θεμελίωση-κατασκευή ενός ενιαίου «μουσουλμανικού κόσμου» με ηγέτη και «προστάτη» την Τουρκία με αφετηρία την κυριαρχία στο σουνιτικό ισλάμ. Θεωρεί ως δεδομένο η Τουρκία να συναποφασίζει στην Μέση Ανατολή με τις ΗΠΑ και τις άλλες υπερδυνάμεις, ως επίσης και όλες οι χώρες οι οποίες αποτελούν μέρος του Στρατηγικού Βάθους της Τουρκίας .Θεωρεί την ικανοποίηση των τουρκικών απαιτήσεων νομοτελειακή και απέναντι στις επεκτατικές της βλέψεις της Τουρκίας αποδέχεται μόνο κατευναστικές πρακτικές . Επιθυμεί να ηγηθεί του ισλαμικού κόσμου γεφυρώνοντας το χάσμα σιιτών-σουνιτών στην βάση του Οθωμανικού χαλιφάτου.
Για να φτάσει στο όνειρο αυτό πρέπει πρώτα να κυριαρχήσει στο Σουνιτικό Ισλάμ. Ο Πανισλαμισμός λοιπόν έρχεται να συμπληρώσει τον παντουρκισμό και φέρει τον αλυτρωτισμό καθώς επιδιώκει την απελευθέρωση όλων των “υπόδουλων ομοεθνών” και την προσάρτηση εδαφών τα οποία με έκνομο τρόπο αφαιρέθηκαν από την Τουρκία. Γεννιέται έτσι ένα τερατούργημα ο νεοθωμανισμός το οποίο συνιστά το πραγματικό όραμα Ταγίπ και στο οποίο αντιδυκισμός-αντιαμερικανισμός έχουν κυρίαρχη θέση
Το πολιτικό μέλλον Ερντογάν
Όμως ο Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί κάτι ακόμα πολύ πιο σημαντικό, να δώσει στην τουρκική δεξιά (συμπεριλαμβανομένου και του Εθνικιστικού κόμματος των Γκρίζων Λύκων) την ηγεμονία επι της κοινωνίας δια παντός. Ετσι χρησιμοποιεί το Ισλάμ ως μέσο χειραγώγηση των οικονομικά ασθενέστερων τάξεων και των διάφορων εθνικών και θρησκευτικών ομάδων την ίδια ώρα που αρνείται πεισματικά την ύπαρξη τους. Μιας Δεξιά που απευθύνεται στην τουρκική κοινωνία με συντηρητικούς και θρησκευτικούς όρους και που δεν έχει τον παραμικρό ενδοιασμό να μεταχειριστεί το βαθύ κράτος ως μηχανισμό επιβολής της πρωτοκαθεδρίας της. Μια Δεξιά που επιμένει στη βίαιη επιβολή της ενιαίας, τουρκικής, κοσμικής ταυτότητας Μια Δεξιά που αντιμετωπίζει τους γείτονες της Τουρκίας ως χώρο ανάπτυξης της δράσης του ανερχόμενου τουρκικού κεφαλαίου. Μια Δεξιά που αντιμετωπίζει τους γείτονές της μέσα από την απαρχαιωμένη οπτική γωνία του Ψυχρού Πολέμου. Ολα αυτά όμως συνοδεύονται και με την εφαρμογή ενός Προεδρικού συστήματος κομμένου και ραμμένου στις φιλοδοξίες του Ταγίπ Ερντογάν.Αυτή η συνταγματική εκτροπή, σε αυτή την πολύ κρίσιμη φάση για την Τουρκία σνιστά βήμα χωρίς επιστροφή και για τον ίδιο τον Ταγίπ Ερντογάν
