"Όταν λέμε ότι πρέπει να συμμετέχουμε τόσο στο πεδίο της μάχης όσο και στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, υπάρχει λόγος” διακήρυξε σχετικά με την επιχείρηση ανακατάληψης της Μοσούλης ο Τούρκος πρόεδρος Tayyip Erdoğan σε ομιλία του την Τρίτη – διανθισμένη με υπενθυμίσεις ότι η χώρα του, που έφθασε να συμπολεμά με τις ΗΠΑ μέχρι το Αφγανιστάν, δεν μπορεί παρά να έχει προτεραιότητα στους αμερικανικούς σχεδιασμούς έναντι του Ιράκ, μη μέλους του ΝΑΤΟ. Άλλωστε ο Τούρκος πρόεδρος εμφανώς αντιμετωπίζει την κρατική υπόσταση του Ιράκ ως "εκλιπούσα”, όταν λ.χ. υποστηρίζει ότι η κεντρική κυβέρνηση της Βαγδάτης δεν είναι παρά ο διοικητής ενός στρατού σιιτών πολιτοφυλάκων. Προειδοποίησε μάλιστα ότι θα υπάρξουν έντονες εθνοθρησκευτικές διαμάχες, αν οι σιίτες μαχητές εισέλθουν στη Μοσούλη.
Ο Erdoğan προανήγγειλε συμμετοχή των τουρκικών δυνάμεων όχι μόνο στις επιχειρήσεις του υπό τις ΗΠΑ διεθνούς συνασπισμού για την ανακατάληψη της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης του Ιράκ, αλλά και στην σχεδιαζόμενη για το μέλλον ανακατάληψη της Ράκκα, οιονεί πρωτεύουσας του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. Προς το παρόν, οι επιχειρήσεις του στρατού της Τουρκίας στη Συρία συνεχίζονται με στόχο την εκδίωξη των τζιχαντιστών από την στρατηγικής σημασίας πόλη al-Bab και αμέσως μετά (για να μην λησμονούνται οι βαθύτεροι στόχοι της τουρκικής εμπλοκής) την απώθηση των Κούρδων μαχητών του PYD από τη γειτονική Μανμπίτζ.
Αργότερα την Τρίτη έγινε γνωστό ότι ο Τούρκος πρόεδρος είχε τηλεφωνική συνομιλία για τα θέματα της περιοχής με τον Ρώσο ομόλογό του Vladimir Putin – προφανώς για να εμπεδώνεται η αντίληψη ότι δεν είναι "δεδομένος” για καμία πλευρά.
Σε κάθε περίπτωση, οι λεονταρισμοί του δείχνουν να επιβραβεύονται. Όπως ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός του Binali Yıldırım σε τηλεφωνική συνέντευξη με την εφημερίδα Hürriyet, Τούρκοι και Αμερικανοί επιτελείς συμφώνησαν το Σαββατοκύριακο ως προς τους όρους της τουρκικής συμμετοχής στην επιχείρηση της Μοσούλης. Τουρκικά μαχητικά F-16 θα πραγματοποιούν, όποτε χρειαστεί επιδρομές, με 2 έως 10 εξόδους ημερησίως από το Κουβέιτ, όπου και το κέντρο επιχειρήσεων για την ανακατάληψη της ιρακινής μεγαλούπολης, ενώ θα λάβουν μέρος συμμαχικά αεροσκάφη ήδη εγκατεστημένα στη βάση του Ιντσιρλίκ και θα διατεθεί ως κέντρο επικοινωνιών και επιχειρήσεων έρευνας και διάσωσης η βάση του Ντιγιάρμπακιρ.Ο Yıldırım είχε βιαστεί να παρουσιάσει στο κόμμα του την συμμετοχή των τουρκικών F-16 ως γεγονός – όμως με τις κατοπινές του δηλώσεις διευκρινίσθηκε ότι αυτή θα υλοποιηθεί "εν καιρώ”.
Την ίδια ώρα, Δαμασκός και Ρωσία αμφισβητούν εμμέσως ή ευθέως τους στόχους της επιχείρησης ανακατάληψης της Μοσούλης, διατυπώνοντας την υποψία ότι πρόκειται για σχέδιο μετατόπισης των τζιχαντιστών από την ιρακινή στη συριακή επικράτεια, ώστε να διαιωνισθεί η διχοτόμηση της Συρίας και να ενταθεί η πίεση προς τις κυβερνητικές δυνάμεις στον άξονα Παλμύρα-Ντέιρ Εζόρ. Και οι δύο πλευρές προανήγγειλαν στρατιωτική δράση για την αντιμετώπιση τυχόν εισβολής τζιχαντιστών από τα ανατολικά, ενώ ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Sergei Lavrov, που αναρωτήθηκε ρητορικά αν η μη περικύκλωση της Μοσούλης οφείλεται σε "απροθυμία” ή "αδυναμία” του διεθνούς συνασπισμού, πρόσθεσε ότι η Μόσχα θα εξαγάγει τα ανάλογα πολιτικά συμπεράσματα.
Πρόκειται, παρά τη σχετικά διπλωματική διατύπωσή της, για βαρύτατη κατηγορία "συμπόρευσης” του συνασπισμού με τους τζιχαντιστές και εργαλειοποίησης των τελευταίων στην επιχείρηση αλλαγής καθεστώτος στην Δαμασκό. Όμως η επικοινωνιακή αυτή τακτική μπορεί να είναι αποτελεσματική, στον βαθμό που θα υποχρεώσει λ.χ. τις ΗΠΑ να εντείνουν τα πλήγματα κατά του Ισλαμικού Κράτους, ώστε να αποσείσουν την κατηγορία.
Παράλληλα, η ρωσική πλευρά προχώρησε σε έναν άλλο ελιγμό, υλοποιώντας αιφνιδιαστικά την Τρίτη, αντί της Πέμπτης που είχε συζητηθεί αρχικά, την οκτάωρη "ανθρωπιστική παύση” του βομβαρδισμού του ανταρτοκρατούμενου ανατολικού Χαλεπίου, με έξι διαδρόμους για την διαφυγή αμάχων από την πολιορκούμενη πόλη, αλλά και δύο για την αποχώρηση ενόπλων. Με τον τρόπο αυτό δίνεται μία "παύση” στο επικοινωνιακό σφυροκόπημα Ρωσίας και Συρίας από τις χώρες της Δύσης για την ανθρωπιστική κρίση στο ανατολικό Χαλέπι και κυρίως υλοποιείται με ρωσική πρωτοβουλία η προσπάθεια διαχωρισμού των "μετριοπαθών ανταρτών από τους τζιχαντιστές, την οποία είχε αναλάβει να προωθήσει η αμερικανική πλευρά κατά την ατυχήσασα κατάπαυση του πυρός τον Σεπτέμβριο. Με τον ελιγμό αυτό, εννοείται, η ρωσική πλευρά δίνει στον εαυτό της το δικαίωμα να σφυροκοπά ακόμη σκληρότερα το ανατολικό Χαλέπι εφεξής, συνυπολογίζοντας όλους τους υπερασπιστές του ως τρομοκράτες που αρνήθηκαν να διαχωρισθούν.
