Ελιγμός εν όψει της σκληρής διαπραγμάτευσης στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες σήμερα και αύριο ή αδιαπραγμάτευτη κόκκινη γραμμή που οδηγεί σε μετωπική σύγκρουση; Το ερώτημα τίθεται εύλογα, καθώς η Αυστρία ετοιμάζεται να κλείσει σε ορίζοντα λίγων εβδομάδων σύμφωνα με τον υπουργό Αμυνας της χώρας τα σύνορα με την Ιταλία, αρχής γενομένης από το οδικό και σιδηροδρομικό ορεινό πέρασμα Μπρένερ στις Αλπεις.
Το μήνυμα της Βιέννης προς το Βερολίνο είναι σαφές, οι μονομερείς ενέργειες θα συνεχισθούν μέχρι η Μέρκελ να αποδεχθεί πλαφόν στις προσφυγικές εισροές στη Γερμανία. Τα συρματοπλέγματα στις Αλπεις που ετοιμάζεται να τοποθετήσει η κυβέρνηση του καγκελαρίου Φάιμαν δίνουν την πραγματική διάσταση του προβλήματος: Απομόνωση της Ελλάδας και μετατροπή της σε αποθήκη προσφύγων σημαίνει δυναμικό ντόμινο στον Νότο της Ευρώπης με επόμενο σταθμό την Ιταλία, σημαίνει πολύ απλά ανεξέλεγκτη και ασύντακτη διάλυση της ΕΕ. Να διατηρήσουμε την ελπίδα ότι τα συρματοπλέγματα δίπλα στις χιονοδρομικές πίστες θα συνεφέρουν τους νοσταλγούς του Μεσοπολέμου στη Φαρνεζίνα, την έδρα του υπουργείου Εξωτερικών στη Ρώμη, που στο όνομα της επιρροής του παρελθόντος εισηγήθηκαν στον Ρέντσι την αποστολή καραμπινιέρων στην Αλβανία για να σφραγισθούν τα σύνορα με την Ελλάδα!
Αν δεν κυριαρχούσε μια πρωτοφανής ανθρωπιστική καταστροφή που ντροπιάζει την Ευρώπη, οι φράχτες στις Αλπεις και οι καραμπινιέροι στα ελληνοαλβανικά σύνορα θα θύμιζαν βιεννέζικη οπερέτα του Φραντς Λέχαρ, όπου τα όρια της δραματικής σοβαροφάνειας με το γελοίο είναι δυσδιάκριτα.
Για να συλλάβουμε την έκταση της υστερίας που έχει καταλάβει την πολιτική ελίτ της Αυστρίας στη σκιά δημοσκοπήσεων που δίνουν την πρωτιά στην ακροδεξιά του Κόμματος της Ελευθερίας με ποσοστό πάνω από 30%, η κατάργηση των συνοριακών ελέγχων με την Ιταλία είχε χαιρετιστεί ως ένα βήμα προσέγγισης με την αυτόνομη περιοχή του Νότιου Τιρόλου όπου πλειοψηφεί συμπαγής γεωγραφικά γερμανόφωνη κοινότητα, ως διόρθωση της ιστορικής αδικίας που απέκοψε τους νοτίως των συνόρων ομογενείς από τον εθνικό κορμό! Σήμερα και αύριο θα διαπιστώσουμε αν η Βιέννη μπλοφάρει ή αν είναι αποφασισμένη να μπλοκάρει την υιοθέτηση συμβιβαστικής φόρμουλας ενθαρρυνόμενη από την Ουγγαρία του Ορμπαν, τη Σλοβακία του Φίτσο, και κυρίως τη Βαυαρία του Ζεεχόφερ.
Οποια και αν είναι η πραγματική πρόθεση, βούληση και δυνατότητα των κυβερνώντων στη Βιέννη, στη Βουδαπέστη και την Μπρατισλάβα, το βέβαιο είναι ότι έχουν παγιδευθεί σε μια πλειοδοσία σκληρής στάσης, με την απαγκίστρωση να συνεπάγεται βαρύ εσωτερικό δημοσκοπικό και εκλογικό πολιτικό κόστος.
