Καμία από τις δύο πλευρές, ΕΕ και Τουρκία, δεν
έχει περιθώριο διαχείρισης αδιεξόδου, με τον συμβιβασμό, αν όχι σήμερα,
σε κάθε περίπτωση πολύ σύντομα να είναι υποχρεωτικός μονόδρομος:• Πρώτον, στην ουσία οι 27 εταίροι του Βερολίνου καλούνται να επικυρώσουν με κάποιες δευτερεύουσες προσαρμογές τη συμφωνία Μέρκελ - Ερντογάν για τη διαχείριση του Προσφυγικού, με ρόλο-κλειδί την Αγκυρα. Η καγκελάριος έχει αναλάβει υψηλό πολιτικό ρίσκο και έχει προκαλέσει προφανώς τη δυσαρέσκεια πολλών εταίρων της, κυρίως της Γαλλίας του Ολάντ, με το χθεσινό σχετικό δημοσίευμα της «Μοντ» να αποτυπώνει τη δυσαρέσκεια του Μεγάρου των Ηλυσίων, καθώς η καγκελαρία έδρασε και δεσμεύτηκε για λογαριασμό των «27»...
• Δεύτερον, παρά την περί του αντιθέτου εικόνα και τις εντυπώσεις, η σκληρά και ταπεινωτικά ηττημένη στη Συρία, Τουρκία, που προσπαθεί να αναθερμάνει τις σχέσεις της με τις ΗΠΑ και να τις εξομαλύνει με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, χρειάζεται ζωτικά την πολιτική στήριξη της Γερμανίας και της ΕΕ.
Η Μέρκελ θέλει εδώ και τώρα επαναπροωθήσεις και δραστική μείωση των προσφυγικών ροών και ο Ερντογάν ρητή και στη χειρότερη περίπτωση σιωπηρή νομιμοποίηση της αυταρχικής του εκτροπής και της εκστρατείας του κατά του ΡΚΚ. Ούτε η καγκελάριος ούτε ο πρόεδρος-σουλτάνος διανοούνται να επιστρέψουν σε ενταξιακές διαπραγματεύσεις με καταληκτικό στόχο την πλήρη ένταξη:
• Για τη Μέρκελ το εσωτερικό πολιτικό κόστος είναι απαγορευτικό και επιπλέον η έστω και μακρινή προοπτική πλήρους ένταξης της Αγκυρας εμπεριέχει κίνδυνο διάρρηξης των ήδη οριακών ισορροπιών στην ΕΕ - Ευρωζώνη.
• Για τον Ερντογάν, που θέλει συνταγματική νομιμοποίηση μιας σουλτανικής προεδρίας που θα παραπέμπει περισσότερο στα καθεστώτα της κεντρικής Ασίας και θα αποκλίνει πλήρως από το ευρωπαϊκό κεκτημένο, μια πραγματική ευρωπαϊκή προοπτική θα ήταν συνώνυμη της ακύρωσης της κύριας στρατηγικής του στόχευσης.
Οι διαπραγματεύσεις θα είναι περίπλοκες, αλλά υποχρεωτικά θα καταλήξουν:
• Η γερμανική πλευρά γνωρίζει ότι σε περίπτωση που δεν υπάρξει συμφωνία, η ανταρσία της τετράδας του Βίσεγκραντ και της Βιέννης θα παγιωθεί σε σταθερή ομαδοποίηση με δυναμική ντόμινο στον Νότο και τον Βορρά.
• Η τουρκική πλευρά βλέπει να συγκροτείται ντε φάκτο ανεξάρτητη κουρδική οντότητα στη Συρία υπό την προστασία της Ουάσιγκτον και της Μόσχας και κυρίως υπό τον έλεγχο της αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ PYD, που θα ελέγχει όλο το μήκος της μεθορίου με την Τουρκία.
Ο συμβιβασμός είναι μονόδρομος, αλλά τον έχουν ήδη προσυπογράψει σε διμερές επίπεδο οι Μέρκελ - Ερντογάν.
kapopoulos@pegasus.gr
