Το αδιέξοδο είναι πλήρες για την καγκελάριο: και στην καλύτερη δυνατή εξέλιξη η κατάργηση της βίζας για τους Τούρκους πολίτες αλλά και η δημιουργία εντυπώσεων για έστω μακρινή ενταξιακή προοπτική της Αγκύρας θα εξαγρίωνε τους Βαυαρούς Χριστιανοσοσιαλιστές και θα ενίσχυε την Εναλλακτική για τη Γερμανία. Ετσι, αντί η επίσκεψη Μέρκελ στην Τουρκία να συγκρατήσει τη φθορά της στο εσωτερικό θα την πολλαπλασίαζε.
Ακόμη χειρότερο, ο πανικός που έχουν προκαλέσει στην Καγκελαρία οι αντιδράσεις για το Προσφυγικό οδηγούν το Βερολίνο και μαζί του την ΕΕ σε μια στάση ανοχής απέναντι στην Αγκυρα την ώρα που η απομόνωση των Ερντογάν-Νταβούτογλου είναι συνολική: στις σχέσεις καχυποψίας και ψυχρότητας με τις ΗΠΑ και το Ισραήλ αλλά και με την κυβέρνηση του Ιράκ στη Βαγδάτη, προστέθηκε η ένταση στις σχέσεις με το Ιράν και η στα όρια του θερμού επεισοδίου ψυχροπολεμική υποτροπή των σχέσεων με τη Ρωσία.
Η Μέρκελ βλέπει τις δημοσκοπήσεις να φωτίζουν ως μπούμερανγκ την πολιτική της στο Προσφυγικό, αποφασίζει εν θερμώ τη μετάβαση στην Τουρκία, ένα ανέλπιστο προεκλογικό δώρο για τον Ερντογάν με μηδενικά κέρδη για τη γερμανική πλευρά. Επιπλέον αυξάνει τη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ καθώς ενθαρρύνει την αδιαλλαξία του Ερντογάν στη Συρία την ώρα που ο ισχυρός άνδρας της Τουρκίας δεν φαίνεται να κάμπτεται ούτε από την πίεση που του ασκεί με απευθείας τηλεφωνικές επικοινωνίες ο Ομπάμα
.
Τούτων λεχθέντων, η εσπευσμένη αναδίπλωση της Μέρκελ στο Προσφυγικό θέτει το ερώτημα αν θα υπάρξει και ανάλογη παλινδρόμηση-περιχαράκωση στην πολιτική του Βερολίνου στην Ευρωζώνη.
kapopoulos@pegasus.gr
