«Το υπουργείο Πεσμεργκά του Κουρδιστάν, όπως ονομάζεται το υπουργείο Αμυνας, πληρώνει τα έξοδα για τη νοσηλεία τους και η ελληνική κυβέρνηση μας βοήθησε να πάρουμε βίζα. Προηγήθηκε μια επιτροπή που έκανε συμβόλαιο με το νοσοκομείο. Οι λόγοι για τους οποίους επιλέξαμε την Ελλάδα είναι η εγγύτητα, το οικονομικό, οι ειδικότητες των γιατρών και η καλή σχέση με τους Ελληνες» λέει. Παρόμοιες συμφωνίες έχουν συνάψει και με άλλες χώρες της Ευρώπης και της Ασίας.
Δεν μπορεί να μας πει πόσοι ακριβώς Πεσμεργκά πολεμούν το ISIS γιατί συχνά προστίθενται και απλοί πολίτες που θέλουν να υπερασπιστούν την πατρίδα τους από τους τζιχαντιστές. «Αυτή τη στιγμή είναι λίγο πιο ήρεμα τα σύνορα χάρη και στους αεροπορικούς βομβαρδισμούς της αμερικανικής συμμαχίας εναντίον του ISIS».
Ο κ. Αουραχμάν αναφέρεται στις οικονομικές δυσκολίες του Κουρδιστάν τον τελευταίο χρόνο, λόγω της κακής σχέσης με τη Βαγδάτη και του πολέμου με το ISIS. «Επί έναν χρόνο το Ιράκ δεν μας δίνει τα χρήματα που δικαιούμαστε από το πετρέλαιο. Η ιρακινή κυβέρνηση δεν θέλει να αφήσει το Κουρδιστάν να διαχειρίζεται το πετρέλαιό του».
«Ποτέ δεν ξεχνάμε ότι θέλουμε δικό μας κράτος. Αλλά αν το πετύχουμε, οι Κούρδοι του Ιράν, της Συρίας και της Τουρκίας θα θελήσουν να ενωθούν μαζί μας, και αυτό αποτελεί πρόβλημα για Τούρκους, Αραβες και Ιρανούς. Γι' αυτό μάς εμποδίζουν. Αραβες, Τούρκοι και Ιρανοί δεν έχουν καλή σχέση μεταξύ τους αλλά ενώνονται εναντίον μας. Θέλουμε βοήθεια από ευρωπαϊκές χώρες και τις ΗΠΑ. Αλλωστε αυτοί κατάντησαν έτσι την περιοχή μας πριν από 100 χρόνια».
Οι Πεσμεργκά που νοσηλεύονται στην Αθήνα έχουν κυρίως ακρωτηριασμένα μέλη και νευροχειρουργικά τραύματα, λέει στο «Βήμα» ο Παναγιώτης Λούσκος, γιατρός από το Τμήμα Διεθνών Ασθενών του νοσοκομείου. «Εχουμε συμβόλαιο με το υπουργείο Αμυνας του Κουρδιστάν, το οποίο αποτελεί μια πρώιμη φάση αναγνώρισης της χώρας» λέει. «Για πρώτη φορά η Ελλάδα αποφάσισε να δώσει βίζα σε τραυματίες πολέμου. Ξεκινήσαμε με Λίβυους που πολεμούν τους τζιχαντιστές και υπάρχουν σκέψεις για εξάπλωση στη Συρία και στο Ιράν».
Μπαμπάν Ιμπραήμ Αλί, 24 ετών
«Εκανα δέκα εγχειρήσεις κι αν γίνω καλά θα ξαναπολεμήσω»
«Τραυματίστηκα στις 30 Ιανουαρίου στις 10 το πρωί. Οχυρωμένοι σε ένα ύψωμα στα σύνορα με το Ισλαμικό Κράτος, πολεμούσαμε όλη την προηγούμενη ημέρα και νύχτα με τους τζιχαντιστές που μας έριχναν βλήματα και ρωσικούς πυραύλους. Κάποια στιγμή καταλάγιασε η μάχη. Βγήκα έξω και λίγο παρακάτω είδα τέσσερις αντάρτες Πεσμεργκά που είχαν καθήσει να φάνε πρωινό. Ηθελα να πάω κοντά τους όταν είδα ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος του ISIS (σ.σ.: οι τζιχαντιστές διαθέτουν και drone), από αυτά που φωτογραφίζουν το πεδίο της μάχης. Σταμάτησα ακίνητος ώσπου να φύγει το αεροπλάνο που φωτογράφισε τη θέση μας.
Σύντομα άκουσα τον θόρυβο της βόμβας που πλησίαζε. Επεσα στο έδαφος. Η βόμβα έσκασε τρία μέτρα μακριά. Ενιωσα θραύσματα να με χτυπούν στα χέρια και στα πόδια. Υστερα από 30 δευτερόλεπτα άνοιξα τα μάτια μου και είδα μόνο σκόνη. Το δεξί μου χέρι και μερικά δάχτυλα του αριστερού ήταν κομμένα, το δεξί μου πόδι κρεμόταν πάνω από το γόνατο.
Σύντομα ήρθε βοήθεια, ένα αυτοκίνητο με Πεσμεργκά. Με πήγαν στο Καμίσλι της Συρίας επειδή ήταν πιο κοντά. Το εκεί νοσοκομείο όμως είχε πολλές ελλείψεις σε φάρμακα. Μου έκαναν μια πρώτη εγχείρηση και στη συνέχεια μεταφέρθηκα στο Κουρδιστάν, σε νοσοκομείο του Αρμπίλ, όπου έκανα άλλες 10 εγχειρήσεις. Το τραύμα μολύνθηκε. Μου είπαν ότι έπρεπε να πάω στο εξωτερικό αν ήθελα να σώσω το πόδι μου. Περίμενα τέσσερις μήνες ώσπου να έρθω στην Ελλάδα.
Τώρα είμαι στην Αθήνα, εγχειρίστηκα, μου έβαλαν λάμα από τιτάνιο. Θέλω να ευχαριστήσω πολύ τους γιατρούς. Εμείς οι Πεσμεργκά αγαπάμε την πατρίδα και την ελευθερία μας και τις υπερασπιζόμαστε από το ISIS. Αν γίνω καλά, θα ξαναπολεμήσω τους τζιχαντιστές» λέει στο «Βήμα».
Καρούχ Καρές, 32 ετών
«Η Ελλάδα άνοιξε για εμάς τα σύνορά της και μας βοήθησε»
«Τραυματίστηκα τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου. Ηταν Παρασκευή προς Σάββατο. Ακριβώς στις 12.20 τη νύχτα μάς επιτέθηκε το ISIS προσπαθώντας να προελάσει σε μια περιοχή που ανήκε στους Πεσμεργκά, νότια του Κιρκούκ. Ημασταν 11 αντάρτες σε ένα στρατιωτικό φυλάκιο στα σύνορα με το Ισλαμικό Κράτος, 11 χλμ. από το Κιρκούκ. Η μάχη κράτησε πέντε ώρες, ως τις 5 το πρωί.
Οι τζιχαντιστές ήταν πολλοί. Στο τέλος μάς περικύκλωσαν. Μια σφαίρα με χτύπησε ανάμεσα στον ώμο και στον λαιμό. Εχασα τις αισθήσεις μου. Ξύπνησα στις 2 το μεσημέρι στο νοσοκομείο. Αμέσως θέλησα να μάθω τι είχαν απογίνει οι υπόλοιποι σύντροφοί μου που πολεμούσαμε μαζί. Είχαν τραυματιστεί άλλοι δύο, αλλά σύντομα ήρθαν ενισχύσεις από Πεσμεργκά και μας βοήθησαν να απωθήσουμε το ISIS» λέει στο «Βήμα».
Ο γιατρός μάς εξηγεί ότι ο Καρούχ, που κατάγεται από μια πόλη του Κουρδιστάν ανάμεσα στο Αρμπίλ και στη Σουλεϊμανίγια, τραυματίστηκε στο βραχιόνιο πλέγμα που κινεί το χέρι. Ο αριστερός του ώμος και ο λαιμός είναι μπανταρισμένοι, το ίδιο και το πόδι του, γιατί από εκεί πήρε νεύρα ο χειρουργός για να τα μεταφυτεύσει στον ώμο.
Δίπλα στον Καρούχ κάθεται ένας συμπολεμιστής του. Εχει ξυρισμένο κεφάλι. Το κρανίο του μοιάζει κομμένο σε κομμάτια και ξαναραμμένο. Μια σφαίρα τού διαπέρασε το κεφάλι και βγήκε από την άλλη πλευρά. Ελειπε ένα ολόκληρο κομμάτι από το κρανίο. Οι γιατροί έβγαλαν τα θραύσματα από τον εγκέφαλο και το τραύμα δεν θα του αφήσει καμία αναπηρία.
Θα αναρρώσει πλήρως και ο Καρούχ, ο οποίος προσθέτει: «Οταν επιστρέψω στο Κουρδιστάν, θα συνεχίσω να πολεμάω ώσπου να πεθάνω ή να νικήσουμε το ISIS. Θέλω να ευχαριστήσω τους γιατρούς που μας θεράπευσαν αλλά και την Ελλάδα που άνοιξε τα σύνορά της για εμάς και μας βοήθησε».
