Αντιθέτως, σε μία λογική παγίδευσης, τιμωρίας και, εν τέλει, καταστροφής για την Ελλάδα, απαίτησαν αίμα. Κι αυτό την ώρα που οι ίδιες οι ελληνικές προτάσεις περιείχαν ήδη αρκετό προκειμένου να αποφευχθεί η ρήξη.
Είναι σαφές ότι ο Τσίπρας κατάλαβε, με τον πιο δραματικό δυστυχώς τρόπο, ότι η εμπιστοσύνη ήταν πλέον αδύνατη: λειτουργώντας ως νονοί της νύχτας, οι «εταίροι» μας, επιχείρησαν, αφού εκείνος προσπάθησε πρώτα να υπερασπιστεί τα όσα συμφώνησαν, να επιβάλλουν στην Ελλάδα μέτρα που δεν θα έβγαιναν με τίποτα πέρα.
Εκείνο που δεν περίμεναν, όπως και πολλοί άλλοι, ήταν ότι, τελικά, ο πρωθυπουργός τελικά δεν θα λύγιζε υπό το βάρος των τρομερών πιέσεων, όπως, για μια στιγμή τουλάχιστον, φάνηκε να συμβαίνει. Τελικά, δια της ασφυξίας, θα τον οδηγούσαν να κάνει την ύστατη κίνηση: θα αποφάσιζε την προσφυγή σε δημοψήφισμα.Η ευθύνη γι αυτή την εξέλιξη δεν είναι της Αθήνας. Είναι 1000% των δανειστών, ιδίως του επιθετικότατου Βερολίνου, που έχασαν εντελώς το μέτρο και που το μόνο που έχουν στο νου τους είναι η ηγεμονία τους.
Στο μέλλον θα γραφτούν τόμοι για αυτό το βράδυ της Παρσσκευής, της 26ης Ιουνίου 2015.
Αυτή τη στιγμή, εμείς, όλοι οι Ελληνες, έχουμε πλέον ένα και μόνο πλην υπέρτατο χρέος: να προφυλάξουμε τη δημοκρατία, την ενότητα του ελληνικού λαού και την πατρίδα.
Με ελευθερία και σεβασμό της άλλης άποψης, όποια κι αν είναι αυτή, ας πάμε την άλλη Κυριακή στις κάλπες, έχοντας συνείδηση ότι αυτές τις ώρες γράφεται ιστορία. Το τι θα περιέχει και το πώς θα γραφτεί, θα το αποφασίσει ο λαός σε οκτώ ημέρες.
Το πώς θα γραφτεί, χωρίς νέους διχασμούς και συγκρούσεις, αυτό είναι που πρέπει να αποφασίσουμε όμως σήμερα το πρωί, τώρα. Και να μην αφήσουμε τους κινδύνους που ενεδρεύουν να γίνουν φρικτή πραγματικότητα, όπως πολλοί καλοί μας «φίλοι» θα ήθελαν...
Μαλούχος Γεώργιος Π.
