Δεν υπάρχει σενάριο ή σχέδιο Β για την Ευρωζώνη,
ούτε αποχώρησης εθελούσιας ή επιβεβλημένης ούτε συγκρότησης μιας «μικράς
πλην έντιμης» ζώνης των πλεονασματικών και ενάρετων του Βορρά. Το
Grexit πέθανε άδοξα και κηδεύθηκε μετά τιμών όπως προκύπτει από τις
τοποθετήσεις Μογκερίνι, Μοσκοβισί και κυρίως την τελευταία συνέντευξη
Σόιμπλε στο Bloomberg. Για την τιμή των όπλων, ξανακούσαμε ότι η
Ευρωζώνη είναι καλύτερα θωρακισμένη από παρενέργειες από ό,τι το 2010
και το 2012, παρ' όλα αυτά ενδεχόμενο Grexit είναι απειλή όχι μόνο για
την Ευρωζώνη αλλά για την Παγκόσμια Οικονομία συνολικά.Αφού λοιπόν δεν μπορεί να γίνει συζήτηση για Grexit-Graccident, αφού η χρεοκοπία δεν είναι δυνατή εκτός Ευρωζώνης, τώρα πλέον παρουσιάζεται ως διαχειρίσιμη εντός! Στην παραπάνω λογική η Αθήνα θα μπορούσε να χρεοκοπήσει όπως η Καλιφόρνια και το Βερολίνο χωρίς να αποχωρήσουν από τις ΗΠΑ και την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας αντίστοιχα. Μόνο που η Ευρωζώνη είναι ένα ημιτελές οικοδόμημα και ένα πιστωτικό γεγονός σε ένα μέλος της πολύ γρήγορα θα είχε την ίδια τοξική παρενέργεια μιας αποχώρησης, της οποίας θα ήταν η ντε φάκτο πυροδότηση. Λίγο πριν αποσυρθούν τα σενάρια του Grexit, η προεκλογική εκστρατεία στη Φινλανδία μάς προσγείωσε στην πραγματικότητα της Ευρωζώνης, όπου δεν υπάρχουν μόνιμοι και σταθεροί, ενάρετοι και πλεονασματικοί. Η χώρα βιώνει μια συνεχή τριετή ύφεση και οι διεκδικούντες την εξουσία παρουσιάζουν εναλλακτικές προτάσεις σκληρών δημοσιονομικών περικοπών.
Αν η έξοδος μιας χώρας από την Ευρωζώνη δεν είναι διαχειρίσιμη, ενάρετοι και αμαρτωλοί, ελλειμματικοί και πλεονασματικοί δεν προσδιορίζονται σταθερά σε Βορρά και Νότο, τότε δεν υπάρχει λογική στην αντιμετώπιση οποιουδήποτε μέλους ως εξαίρεση και κυρίως δεν υπάρχει λογική στην παρατεταμένη άρνηση της Γερμανίας να δεσμευθεί με αμετάκλητο, μη αντιστρέψιμο τρόπο στη θωράκιση και τη διασφάλιση της σταθεράς επιστροφής του συνόλου της Ευρωζώνης στην ανάπτυξη.
Ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά για αποφασιστική στροφή σε δύο επίπεδα:
• Το σπιράλ του αποπληθωρισμού και των παρενεργειών του είναι ακόμη υπαρκτή απειλή για την Ευρωζώνη όπου τα αισιόδοξα πρώτα δείγματα ανάκαμψης δεν είναι σαφές αν οφείλονται κατά κύριο λόγο στην πτώση της τιμής του πετρελαίου.
• Η συνέχιση της δημοσιονομικής λιτότητας -με τελευταίο δείγμα γραφής τη Γαλλία που ανακοίνωσε περικοπές ύψους 4 δισ.- ακυρώνει σε μεγάλο βαθμό την ποσοτική χαλάρωση αλλά και γιγαντώνει κυρίως τον ακροδεξιό αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό.
kapopoulos@pegasus.gr
