Σύμφωνα με την έρευνα το 15% του πληθυσμού ζει κάτω από το Όριο της
φτώχειας και ένα ακόμη ποσοστό 13% ζει σε κατάσταση «μόνιμης ανέχειας»
(το 2012 ήταν 16%). Το 40% περίπου δήλωσε ότι έχει προβλήματα με την
κατοικία του (τρέχει η στέγη, υγρασία στους τοίχους, χαλασμένα
παραθυρόφυλλα και φθαρμένα πατωματά) και δεν έχει την οικονομική άνεση
να τα αντιμετωπίσει. Τέσσερα στα δέκα σπίτια δεν έχουν θέρμανση τον
χειμώνα και οι δυο στους τρεις Τούρκους πληρώνουν χρεολύσια και δόσεις
για δάνειο κατοικίας που έλαβαν από τράπεζα.
Παράλληλα όμως ο ένας στους πέντε Τούρκους (ποσοστό 20% του
πληθυσμού) είναι 7.7 φορές πλουσιότερος από το 20% των Τούρκων που ζουν
κάτω από το όριο της φτώχειας. Το μισό σχεδόν (48.3%) εισόδημα των
Τούρκων προέρχεται από μισθό και το ένα πέμπτο (19.6%) από σύνταξη και
άλλα βοηθήματα. Μόνο το ένα πέμπτο (19.6%) προέρχεται από επιχειρήσεις.
Ο ένας στους δυο Τούρκους δεν ήταν σε θέση το 2013 να πληρώσει το
ενοίκιο ή το χρεολύσιο δάνειο για την κατοικία του, να έχει θέρμανση το
χειμώνα, να τρώει κρέας έστω μια φορά την εβδομάδα ούτε έχει πλυντήριο
ρούχων κλπ.
Υπάρχει όμως μια βελτίωση-το 2012 το ποσοστό των Τούρκων που δεν
μπορούσαν να ανταποκριθούν σε αυτά τα έξοδα ήταν κατά 10% μεγαλύτερο.
Ταυτόχρονα όμως αυξήθηκε το «ψαλίδι» ανάμεσα στους πλουσίους και στη
μεσοαστική τάξη.
Η έρευνα έδειξε και το μεγάλο οικονομικό χάσμα ανάμεσα στις
γεωγραφικές περιοχές της Τουρκίας. Το ευρωπαϊκό τμήμα της και η δυτική
περιοχή είναι σημαντικά πιο πλούσιες από τις ανατολικές και τις
νοτιοανατολικές περιοχές της όπου το ποσοστό φτώχειας είναι εντυπωσιακό.
ΒΗΜΑ