Τον Φεβρουάριο ο
νέος δυναμικός και άφθαρτος Ρέντσι ανέτρεπε με εσωκομματικό πραξικόπημα
τον Λέτα και υποσχόταν στους συμπολίτες του ανάκαμψη και ανάπτυξη και
στη Μέρκελ γενναίες διαρθρωτικές τομές και αλλαγές. Σχεδόν οκτώ μήνες
μετά οι οικονομικοί δείκτες, με τελευταίο δείγμα γραφής την έκθεση του
ΟΟΣΑ, δείχνουν την Ιταλία ως «Τιτανικό» να κατευθύνεται προς το
παγόβουνο: Η αναλογία χρέους - ΑΕΠ θα φθάσει το 145% το 2015, με τους
πάντες να θέλουν να ξεχάσουν ότι πριν από λίγα χρόνια το 120% είχε
χαρακτηρισθεί ως το πλαφόν βιώσιμου χρέους στην Ευρωζώνη!Να θυμίσουμε ότι ο Ρέντσι όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του προέβλεψε ανάπτυξη 0,8% για το 2014 και 1,3% για το 2015 χαρακτηρίζοντας τις προβλέψεις του συντηρητικές, ενώ ο ΟΟΣΑ πιστοποιεί ποσοστό 0,4% για φέτος και 0,1% για του χρόνου. Το πολιτικό κεφάλαιο του Ρέντσι φαίνεται ότι αποσαθρώθηκε γρήγορα και η πλειονότητα των αναλυτών στην Ιταλία εκτιμά ως απαγορευτικό, κοινωνικά και πολιτικά, το κόστος της υλοποίησης των σχεδίων για περικοπές δημοσίων δαπανών ύψους 20 δισ. ευρώ.
Ο αναλυτής στρατηγικής του τραπεζικού Ομίλου Mediobanca, Αντόνιο Γκουλιέλμι, δεν μασά τα λόγια του: «Κανείς δεν γνωρίζει το όριο υπερχρέωσης που θα ανέχονται οι αγορές... Θα χρειασθεί μια πυρηνική βόμβα για να ξαναπάρουμε μπροστά, αν ο Ντράγκι δεν υλοποιήσει τις δεσμεύσεις του... η Ιταλία είναι νεκρή». Η Ιταλία δεν σώζεται με ημίμετρα, με ισορροπίες ανάμεσα στον Ντράγκι και τη Μέρκελ. Χρειάζεται ανατροπή, στροφή 180ο στις Βρυξέλλες και στη Φρανκφούρτη, τις οποίες δεν θέλει και δεν μπορεί αυτήν τη στιγμή να αποδεχθεί το Βερολίνο.
Αν ο Ρέντσι εφαρμόσει τη συνταγή Μέρκελ - Σόιμπλε και μειώσει τους μισθούς στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, θα τροφοδοτήσει τον αποπληθωρισμό και θα αυξήσει το ποσοστό του χρέους επί του ΑΕΠ.Με δυο λόγια μόνον ένα τύπωμα χρήματος σαν αυτό της Fed στις ΗΠΑ μπορεί να σώσει την Ιταλία. Αλλιώς η Ρώμη θα έχει να διαλέξει ανάμεσα στην κοινωνική ανάφλεξη και την πολιτική αποσταθεροποίηση και την απώλεια πρόσβασης στις αγορές. Μέχρι το 1998 η Γερμανία έδινε μάχη για να αποκλείσει την Ιταλία από την πρώτη ομάδα χωρών της Ευρωζώνης. Σήμερα είναι βέβαιο ότι η Ρώμη δεν χωρά στο ασφυκτικό πλαίσιο της Γερμανικής Ευρωζώνης.
