Η απόσυρση Παπουτσή

Του Αθανασιου Έλλις Οι εποχές που το «βόλεμα» ημετέρων, και μάλιστα σε αξιώματα με υψηλές αμοιβές, εθεωρείτο αυτονόητο ή έστω αποδεκτό, πέρασαν. Η κοινή γνώμη που βιώνει τις απολύσεις, τις περικοπές και την επώδυνη αβεβαιότητα εξοργίζεται όταν βλέπει ανθρώπους που δεν διαθέτουν τις απαραίτητες γνώσεις και ικανότητες, να αναλαμβάνουν δημόσια αξιώματα όπου δεν πρόκειται να αποδώσουν και στα οποία, υπό συνθήκες αξιοκρατίας, δεν θα έφθαναν ποτέ.Υπό αυτό το πρίσμα η επιλογή του Χρήστου Παπουτσή για την Παγκόσμια Τράπεζα στερείται λογικής. Ο κ. Παπουτσής είναι από τους κύριους εκφραστές του βαθέος ΠΑΣΟΚ και ο διορισμός του εξόργισε κάθε σκεπτόμενο πολίτη.
Η τεράστια αντίδραση που υπήρξε, όχι μόνο από σοβαρούς διαμορφωτές γνώμης, αλλά και από απλούς αντικειμενικούς πολίτες που έσπευσαν να εκφράσουν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την αγανάκτησή τους, αποτελεί ευπρόσδεκτη αντίδραση την οποία δεν πρέπει να αγνοήσουν οι κ. Σαμαράς και Βενιζέλος. Οι αντοχές και οι ανοχές της κοινωνίας έχουν εξαντληθεί.

Τυπικά, η θέση στην Παγκόσμια Τράπεζα δεν είναι «εκπρόσωπος της Ελλάδας», αλλά σύμβουλος στην ομάδα που διαχειρίζεται η Ιταλία. Οπως τόνιζε γνώστης της δομής και λειτουργίας των διεθνών οργανισμών που εδρεύουν στην Ουάσιγκτον, η θέση για την οποία προορίζεται ο κ. Παπουτσής έπεται του εκτελεστικού διευθυντή, του αναπληρωτή του και του κύριου συμβούλου. Δεν διαθέτει υφισταμένους, μοιράζεται με άλλα επτά άτομα μία γραμματέα, ενώ τα υπόλοιπα στελέχη στο συγκεκριμένο τμήμα είναι γνώστες του αντικειμένου, με φιλοδοξίες, και πολύ νεώτεροί του. Δύσκολα μπορεί να φαντασθεί κανείς τι θα μπορούσε να συνεισφέρει ο κ. Παπουτσής σε αυτό το περιβάλλον. Είναι σαφές ότι η τοποθέτησή του αποτελεί προσωπική εξυπηρέτηση.

Στην εποχή μιας τόσο βίαιης προσαρμογής, με τεράστιο κοινωνικό κόστος, δεν μπορεί να συνεχίζονται φαινόμενα διορισμών ανθρώπων που δεν πληρούν προϋποθέσεις, και οι οποίοι γίνονται αποκλειστικά για λόγους εσωκομματικών ισορροπιών. Το θέμα δεν είναι, φυσικά, προσωπικό, ούτε έχει να κάνει με κόμματα και ιδεολογίες, όσο με ικανότητες. Αν ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θεωρεί ότι ο κ. Παπουτσής υπήρξε πραγματικά ένας αποτελεσματικός επίτροπος και υπουργός, μπορεί κάλλιστα να τον αξιοποιήσει στο εσωτερικό του κόμματός του.

Οι πολιτικοί ηγέτες κρίνονται πλέον πολύ αυστηρά. Η συγκεκριμένη απόφαση των κ. Σαμαρά και Βενιζέλου ήταν ατυχής, αν όχι προκλητική. Υπάρχει ακόμη χρόνος για να αναγνωρίσουν το σφάλμα τους και να το διορθώσουν. Οχι απαραίτητα με μια δική τους δημόσια πρωτοβουλία που θα εκπέμψει αίσθηση ανακολουθίας. Υπάρχει και άλλη διέξοδος, που ηχεί ουτοπική, αλλά μπορεί να υλοποιηθεί. Να προσφερθεί ο ίδιος ο κ. Παπουτσής να αποσυρθεί. Ακόμη και όσοι εξ ημών επέκριναν τον διορισμό του, θα τον επικροτήσουν.