«Είμαι πάλι στην ηλικία των πέντε, απλώς γιατί δεν ήθελα να
καταστραφεί το πάρκο. Δεν έκανα κάτι κακό, όμως, πρέπει να μάθω τα πάντα
από την αρχή», δήλωσε η Λόμπνα Αλάμι
Η εικόνα της να κοιτά με
ορθάνοιχτα μάτια προς το πλήθος, ενώ είναι αιμόφυρτη και ξαπλωμένη στο
γρασίδι έκανε τον γύρο του κόσμου. Η Λόμπνα Αλάμι, ήταν μία από τις
διαδηλώτριες που τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των επεισοδίων στο
πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης.
Έξι μήνες περίπου μετά τη βίαιη καταστολή της τουρκικής αστυνομίας, η 35χρονη Λόμπνα μιλάει για την περιπέτεια της υγείας της, αλλά με τη δυσκολία έκφρασης μίας 5χρονης, καθώς το χτύπημα από το δακρυγόνο στο κεφάλι ήταν τόσο σφοδρό που η νοητική της ικανότητα είναι πλέον αυτή ενός παιδιού.
Αφού βγήκε από το κώμα και υποβλήθηκε σε τρεις χειρουργικές επεμβάσεις στον εγκέφαλο, η Λόμπνα με τη βοήθεια της αδελφής της Φατίν Αλάμι, περιέγραψε στη Hürriyet όσα βίωσε.
«Η φωτογραφία που την παίρνουν με φορείο έχει εντυπωθεί στο μυαλό μας. Έμεινε σε κώμα για 25 ημέρες. Μετά, πέρασε πολλούς μήνες στην εντατική. Βρέθηκε κοντά στο θάνατο. Το λάθος της ήταν ότι απαιτούσε το πάρκο να παραμείνει πάρκο», δήλωσε στην τουρκική εφημερίδα η αδελφή της.
Η Λόμπνα Αλάμι μιλάει τα τουρκικά σαν να μην κατάγεται από την Τουρκία, αντιμετωπίζει δυσκολίες στην κατανόηση και δε μπορεί να διαβάσει, ούτε να γράψει.
Δε μπορεί να εκφράσει ό,τι σκέφτεται καθώς υποφέρει από μία σπάνια μορφή αφασίας. «Πρόκειται για μία 35χρονη γυναίκα που επέστρεψε στην ηλικία των πέντε σε επίπεδο ικανοτήτων», αναφέρει το τουρκικό δημοσίευμα.Για τη συνέχιση της θεραπείας της απαιτούνται 70.000 δολάρια, ενώ χάρη σε μία καμπάνια συγκέντρωσαν 39.000 δολάρια.Όσο μπορεί να μιλήσει η Αλάμι, δηλώνει ότι δε θέλει πια να ζει στην Τουρκία και εξηγεί: «Είμαι πάλι στην ηλικία των πέντε, απλώς γιατί δεν ήθελα να καταστραφεί το πάρκο. Δεν έκανα κάτι κακό, όμως, πρέπει να μάθω τα πάντα από την αρχή».Πάντως, συμπληρώνει: «Είμαι ευγνώμων που ζω, αλλά κλαίω γιατί οι ικανότητές μου και οι γνώσεις μου έχουν χαθεί. Δε μπορώ να διαβάσω, δε μπορώ να γράψω. Και το χειρότερο από όλα δε μπορώ να μιλήσω όπως θέλω».
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
