22 Μαΐου 2015

Τουρκική στρατηγική καρότου και μαστίγιου στο Κυπριακό

http://assets.philenews.com/data/2015/05/20/skitso-21052015.jpg
Στα τέλη της προηγούμενης εβδομάδας, για μια ακόμη φορά, οι συνάδελφοι στο newsroom της «Κ» βρέθηκαν ένα βήμα πιο πέρα από αυτόν τον «ταλαίπωρο», ο οποίος είναι υποχρεωμένος σε καθημερινή βάση, σε μια περιοχή που θυμίζει καζάνι που βράζει, να παρακολουθεί από κοντά, μεταξύ άλλων, το μεγάλο πρόβλημα που ακούει στο όνομα «Κυπριακό Ζήτημα». Οι συνάδελφοι, παρουσιάζοντας το αποκλειστικό ρεπορτάζ της Κυριακής επέλεξαν τον όρο «στρατηγική καρότου και  μαστίγιου» για να περιγράψουν τις τελευταίες μανούβρες της Άγκυρας στο Κυπριακό. Τι να πω; Τους παραδέχομαι και τους βγάζω το καπέλο.
Την Κυριακή, η «Κ» έδωσε στην δημοσιότητα μια νέα έκθεση του τουρκικού κέντρου στρατηγικών μελετών «SETAV». Στην νέα μελέτη, η τουρκική πλευρά θέτει επί τάπητος την εκλογή του Μουσταφά Ακιντζί και τις τελευταίες εξελίξεις στο Κυπριακό. Για όσους έχουν ενστάσεις του τύπου «πρόκειται για έκθεση ενός κέντρου στρατηγικών μελετών, δεν εκφράζει επίσημη γραμμή», επισημάνουμε το εξής. Το εν λόγω think tank δεν είναι τυχαίο. Ιδρύθηκε την προηγούμενη δεκαετία από τον Ιμπραχίμ Καλίν, ο οποίος σήμερα είναι ο «εγκέφαλος» του νέου τουρκικού προεδρικού μεγάρου.


Η τουρκική έκθεση υπογραμμίζει ότι η άμεση επίλυση του Κυπριακού εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Άγκυρας. Η λύση επιταχύνει τις συνομιλίες για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., παίρνει από την πλάτη της Άγκυρας το βάρος που ονομάζεται «ΤΔΒΚ», ανοίγει τον δρόμο για συνεργασία στο πεδίο της ενέργειας και επίσης διευκολύνει την περιφερειακή συνεργασία.

Σε αυτό το σημείο πρέπει να επισημάνουμε ότι η τουρκική ανάλυση θέτει επί τάπητος ένα «ναι μεν αλλά». Επεξηγούμε: Ναι μεν η λύση μας συμφέρει, ωστόσο υπάρχουν προβλήματα. Αυτό τονίζει η Άγκυρα. Η τουρκική πλευρά υπογραμμίζει ότι τα περίφημα μέτρα οικοδόμησης εμπιστοσύνης δεν λύνουν από μόνα τους τα Κυπριακό. Απεναντίας, φέρουν έναν κίνδυνο. Ενδέχεται να διαιωνίσουν την διχοτόμηση. Το Βαρώσι δεν είναι δυνατόν να ανοίξει πριν την άρση των απομονώσεων των Τουρκοκύπριων. Στο τραπέζι των συνομιλιών ένα μεγάλο χάσμα χωρίζει τις δυο πλευρές. Τέλος, σύμφωνα πάντα με την τουρκική πλευρά, οι εθνικιστικές μερίδες της ελληνοκυπριακής πλευράς πιέζουν τον Νίκο Αναστασιάδη.

Λαμβάνοντας λοιπόν, υπόψη του όλα τα προαναφερόμενα, ούτε λίγο ούτε πολύ, το τουρκικό κέντρο στρατηγικών μελετών δείχνει στην τουρκική κυβέρνηση την στρατηγική, την οποία καλείται να θέσει σε εφαρμογή η Άγκυρα την επόμενη περίοδο στο Κυπριακό. Η τουρκική πλευρά έρχεται να πιέσει την ε/κ πλευρά στο πεδίο του φυσικού αερίου. Η τουρκική έκθεση αφήνει υπονοούμενα για την επιστροφή του Μπαρμπαρός στα περίχωρα αυτού του νησιού. Την ίδια στιγμή, επισημάνει ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να κρατήσουν στο τραπέζι των συνομιλιών τον Πρόεδρο Αναστασιάδη. «Μόνο σε περίπτωση που οι Ελληνοκύπριοι συνειδητοποιήσουν ότι η λύση του Κυπριακού έχει μεγάλο κόστος, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για προοπτική λύσης», καταλήγει η τουρκική έκθεση.

Επίσης, αξίζει να σημειωθεί ότι από την οπτική γωνία της Άγκυρας, η εκλογή του κ. Ακιντζί δεν δημιουργεί μεγάλα προβλήματα. Απεναντίας, ο κ. Ακιντζί δεν αμφισβητεί τα «δικαιώματα» της Άγκυρας στην Κύπρο και κυρίως τις εγγυήσεις. Την ίδια στιγμή, ο μοναδικός «υποψήφιος», ο οποίος ύψωσε πραγματικά το ανάστημα του στην Άγκυρα, στις πρόσφατες «προεδρικές εκλογές» κατάφερε να εξασφαλίσει μόλις μερικές εκατοντάδες ψήφους. «Σε κάθε περίπτωση οι Τουρκοκύπριοι υποστηρίζουν την γραμμή της Άγκυρας», είναι το motto της νέας έκθεσης. 

Σε πιο συμπέρασμα μας οδηγούν τα προαναφερόμενα; Αφήνοντας τις συναισθηματικές εκρήξεις και συναισθηματισμούς στην άκρη, μπορούμε πλέον να τονίσουμε με ασφάλεια ότι στις συνομιλίες για το Κυπριακό η συνολική αρνητική εικόνα διατηρεί την επικαιρότητα της. Οι δυο πλευρές έχουν να καλύψουν μεγάλη απόσταση πριν την λύση. Για την κάλυψη αυτής της απόστασης χρειαζόμαστε ειλικρίνεια και «πραγματικά βήματα». Η κατάργηση ενός χαρτιού (βίζα) και οι επιλεκτικές αναγνώσεις-μεταφράσεις (ιδρυτικό κράτος-κρατίδιο), τα διπλωματικά πισωγυρίσματα και φυσικά οι χορωδίες σε νατοϊκά συμπόσια (πόσο μάλιστα όταν οι λαοί «πεινούν» και αντιμετωπίζουν θανάσιμες απειλές (βλπ. μ.χ. Ελλάδα και Γεζιδίδες) δεν λύνουν κανένα απολύτως πρόβλημα.
ΝΙΚΟΣ ΣΤΕΛΓΙΑΣ